Βίκυ Γεροθόδωρου: "Είμαι συλλέκτης εμπειριών"

15.04.2009
Ονειρεύτηκε να γίνει χειρουργός, τελικά σπούδασε φυσική αγωγή, δούλεψε ως αεροσυνοδός για οχτώ χρόνια στην Ολυμπιακή Αεροπορία, κατέκτησε έναν παγκόσμιο τίτλο ομορφιάς... Κι όμως, σήμερα είναι μία από τις most wanted στιχουργούς στην Ελλάδα.

Από την ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

Ονειρεύτηκε να γίνει χειρουργός, τελικά σπούδασε φυσική αγωγή, δούλεψε ως αεροσυνοδός για οχτώ χρόνια στην Ολυμπιακή Αεροπορία, κατέκτησε έναν παγκόσμιο τίτλο ομορφιάς... Κι όμως, σήμερα είναι μία από τις most wanted στιχουργούς στην Ελλάδα.

Βίκυ, αυτή τη στιγμή σε ποια φάση βρίσκεσαι επαγγελματικά και προσωπικά;

«Προσωπικά με βρίσκετε σταθερά προσηλωμένη στην οικογένεια και στο παιδί. Επαγγελματικά συνεργάζομαι με τον Δημήτρη Κοργιαλά και την Ευρυδίκη για το νέο τους, κοινό, CD. Έχω γράψει στίχους σε μουσική Δημήτρη Κοργιαλά για ένα τραγούδι της Πέγκυς Ζήνα, που θα μπει στο δικό της νέο CD. Παράλληλα, συμμετέχω στη νέα δουλειά του Νίκου Βέρτη με τον Αντώνη Βαρδή και τον Χρήστο Νικολόπουλο με τρία δικά μου τραγούδια».

Αλήθεια, πώς ήταν η συνεργασία με τον Νίκο Βέρτη;

«Ο Νίκος είναι ένα πολύ γλυκό και καλό παιδί και αρέσει σε όλες τις φίλες μου! Πρέπει να σου πω ότι είναι ο No1 πιο ποθητός άντρας καλλιτέχνης στις γυναίκες».

Πώς ξεκίνησες να γράφεις στίχους;

«Ξαφνικά αποφάσισα να κάνω επάγγελμα αυτό που έκανα από μικρό παιδί ως ανάγκη έκφρασης συναισθημάτων. Από μικρή έγραφα είτε πεζό είτε ποίημα είτε στίχο. Κάποια στιγμή, περίπου το 2001, ο σπουδαίος Γιάννης Πάριος, που είναι και φίλος μας, μου πρότεινε να γράψω στίχους. Με δίδαξε, είναι ο δάσκαλός μου και θεωρώ τον εαυτό μου πνευματικό παιδί του. Είναι εκείνος που με έμαθε πώς να γράφω τραγούδια. Με βοήθησε πάρα πολύ και τον ευχαριστώ. Ήταν ο λόγος που ξεκίνησα αυτή τη δουλειά. Το προσπαθούσα, αλλά δεν ήταν εύκολο. Όλοι έλεγαν ωραία γράφεις, αλλά δεν γινόταν κάτι. Όταν στην τρίτη μου στιχουργική προσπάθεια, το Δεκέμβριο του 2004, συνεργάστηκα με τον Αντώνη Βαρδή για τον Γιώργο Νταλάρα, άνοιξαν πια οι δρόμοι».

Ο κόσμος σε έχει ταυτίσει με το συνθέτη Δημήτρη Κοντόπουλο, λόγω του Σάκη Ρουβά αλλά και λόγω της περσινής σας συμμετοχής στον ελληνικό τελικό της Eurovision με τον Κώστα Μαρτάκη.

«Ναι, συνεργάζομαι πολύ στενά με τον Δημήτρη και τον αγαπώ πολύ. Είναι πολύ καλό παιδί, φίλος μου και έχουμε πολύ καλή χημεία στη δουλειά. Είναι Σκορπιός και αυτός, όπως κι εγώ». (Γέλια.)

Πώς είναι η συνεργασία σου με τον Σάκη Ρουβά;

«Ο Σάκης είναι πολύ ευγενικό, γλυκό παιδί, ένας πολύ καλός επαγγελματίας. Δουλεύει σκληρά, είναι πολύ καλός στο στούντιο. Τα περισσότερα τραγούδια του έχουν γραφτεί πάνω στη μουσική του Δημήτρη Κοντόπουλου. Αλλά και με τους πιο πολλούς συνθέτες γράφω επάνω στη συγκεκριμένη μουσική που μου δίνει ο κάθε συνθέτης».

Συζητήθηκε έντονα το γεγονός ότι εσείς, οι γνωστοί Έλληνες στιχουργοί, δεν γράψατε ένα τραγούδι για τον Σάκη για την εκπροσώπησή μας στη Eurovision...

«Απλώς δεν προέκυψε. Δεν ήταν εκείνη τη στιγμή στα ενδιαφέροντά μου. Μας ζητήθηκε βέβαια να γράψουμε, αλλά εγώ δεν ήθελα να εμπλακώ ξανά, γιατί πέρυσι με τον Μαρτάκη η εμπειρία μου ήταν τραυματική και δεν ήθελα να χαρακτηριστώ ως ?η στιχουργός της Eurovision?. Θέλω πλέον οι επιλογές μου να είναι πιο πολύ προς το έντεχνο. Tέτοιες είναι και οι προτιμήσεις μου, άσχετα αν εκτιμώ κάποιους καλλιτέχνες και των δύο πλευρών και δίνω τραγούδια. Και θα εξακολουθήσω να δίνω».

Ωστόσο, η συμμετοχή σου πέρυσι με τον Κώστα Μαρτάκη σε έκανε περισσότερο γνωστή στο ευρύ κοινό.

«Η δική μας δουλειά δεν είναι στα φώτα. Κάποιοι έτυχε να βγούμε μπροστά. Για εμένα σημαντικό είναι, όχι τόσο να με αναγνωρίζουν οπτικά, αλλά να ξέρουν τι έχω γράψει».

Γιατί θεωρείς την εμπλοκή σου στον περσινό διαγωνισμό τραυματική εμπειρία;

«Είχα πιστέψει πάρα πολύ στο κομμάτι που στείλαμε, το ?Always And For Ever?, και στον Κώστα Μαρτάκη. Θεωρούσα ότι θα πηγαίναμε καλά και ότι ο Κώστας ήταν ο πλέον κατάλληλος για να πάει.

Δεν έμεινα ευχαριστημένη από τον τρόπο που ψηφίστηκε ό,τι ψηφίστηκε. Τέλος πάντων, μπορεί να είμαι εγώ λάθος, γιατί και η Καλομοίρα μια χαρά τα πήγε. Απλώς εγώ δεν το ευχαριστήθηκα και είπα να μην το ξανακάνω».

Υπάρχουν συνεργασίες που σου έχουν μείνει αξέχαστες;

«Με τον Πασχάλη Τερζή. Είναι ο καλύτερος, ενδεχομένως, λαϊκός τραγουδιστής στη χώρα μας. Με ενθουσίασε η γνωριμία μαζί του και η συνεργασία μας. Ήταν χαρά μου που συνεργάστηκα με τον Γιάννη Πλούταρχο, γιατί έχει πολύ ωραία φωνή και είναι καλό παιδί. Τιμάει τους συνεργάτες του και είναι κάτι που τονίζω, γιατί σπανίζει στο χώρο μας».

Αλήθεια, η δισκογραφία περνάει κρίση;

«Η δισκογραφία πεθαίνει και είναι κρίμα. Όμως, δυστυχώς, ευθυνόμαστε όλοι. Τραγούδια του ενός τριμήνου ή εξαμήνου, τραγούδια που χάλασαν το πρόσωπο της δισκογραφίας, τα σουξέ? Πρέπει να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να μείνουν πια οι άνθρωποι που αξίζουν. Δεν μπορεί ο καθένας να επαγγέλλεται κάτι από αυτά χωρίς να τα κάνει με σοβαρότητα και χωρίς να είναι πραγματικός καλλιτέχνης!».

Ήταν όνειρο ζωής η στιχουργική;

«Όχι. Ήμουν άριστη μαθήτρια και ήθελα να σπουδάσω ιατρική. Αλλά στην πορεία κατάλαβα ότι δεν το άντεχα. Έβλεπα ανθρώπινο πόνο και αίμα και κατέρρεα. Σπούδασα φυσική αγωγή και αθλητισμό, πήρα τρία πτυχία σε ξένες γλώσσες, όμως δεν άσκησα ποτέ το επάγγελμα της γυμνάστριας. Με το που τελείωσα το πανεπιστήμιο μπήκα στην Ολυμπιακή το 1988, εντελώς τυχαία, ως αεροσυνοδός, όπου έμεινα για οχτώ χρόνια. Παράλληλα, συμμετείχα στα καλλιστεία εκείνης της χρονιάς, όπου κέρδισα τον τίτλο της Β΄ Μις Ελλάς, και το 1989 κέρδισα έναν παγκόσμιο τίτλο, αυτόν της Βασίλισσας του Παγκόσμιου Τουρισμού, στην Ισπανία. Ήταν μια ωραία εμπειρία. Τα έχω κάνει όλα σ’ αυτή τη ζωή, όπως βλέπεις. Θα έλεγα ότι είμαι συλλέκτης εμπειριών».

Υπάρχει κάτι στα μελλοντικά σου σχέδια πέρα από τη στιχουργική;

«Θα ήθελα να επιχειρήσω να γράψω ένα κινηματογραφικό σενάριο. Είναι κάτι που το σκέφτομαι έντονα και ό,τι σκέφτεσαι έντονα γίνεται».

Έχεις σκεφτεί ήδη τους πρωταγωνιστές στο έργο σου;

«Αν είναι μιούζικαλ, ίσως να πάρουν μέρος τραγουδιστές και όχι ηθοποιοί. Αν όμως κάνω ταινία, μόνο έναν ηθοποιό έχω στο μυαλό μου να σου πω, που τον λατρεύω, τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο. Τον θεωρώ εξαιρετικά ταλαντούχο και είναι υπέροχος άνθρωπος. Από γυναίκες μου αρέσει πολύ η Ελένη Ράντου».

Με ποιον καλλιτέχνη θα ήθελες πολύ να συνεργαστείς στο μέλλον;

«Με τον Μάριο Φραγκούλη! Είναι φίλος μου και ελπίζω κάποια στιγμή να του γράψω τραγούδια. Και στην ταινία μου θα ήθελα να παίξει ο Μάριος, γιατί είναι ένας πολυτάλαντος άνθρωπος».

Παρά τη μεγάλη δημοσιότητα και τη συνεργασία με λαμπερά ονόματα της σόουμπιζ, παραμένεις πολύ απλή και προσγειωμένη.

«Δεν υπάρχει λόγος να είμαι κάπως αλλιώς. Όποιος πιστεύει ότι είναι κάτι παραπάνω από τον άλλο έχει χάσει το παιχνίδι, έχει κερδίσει ίσως και την αντιπάθεια του κόσμου. Εμένα τέτοιοι άνθρωποι δεν μου αρέσουν και δεν τους συναναστρέφομαι».

Ο Δημήτρης με κάνει να νιώθω ασφαλής

Πώς γνωριστήκατε με το σύζυγό σου;

«Το 1990 κατά τη διάρκεια μιας πτήσης από Θεσσαλονίκη προς Αθήνα. Μοιραία γνωριμία και καρμική. Ήταν 25η Μαρτίου. Εγώ ήμουν ιπτάμενη συνοδός κι εκείνος τότε πολύ γνωστός ποδοσφαιριστής. Το απέκλεια να εμπλακώ με ποδοσφαιριστή. ?Μόνο ποδοσφαιριστή δεν θα παντρευτώ και τον παντρεύτηκα?, είχα πει κι έγινα ρεζίλι, γιατί απεχθανόμουν το ποδόσφαιρο. Και να πώς έτυχε».

Εκείνος έκανε το πρώτο βήμα;

«Με φλέρταρε διακριτικά. Ποτέ δεν το περίμενα, όμως, γιατί νόμιζα ότι δεν θα μπορούσα εγώ να ταυτιστώ με έναν ποδοσφαιριστή. Τελικά, η ζωή είναι μια έκπληξη. Ένα χρόνο και εφτά μήνες μετά τη γνωριμία μας παντρευτήκαμε. Από τότε πέρασαν 18 χρόνια».

Η κόρη σας συμπλήρωσε την οικογενειακή σας ευτυχία και είναι η μεγάλη αδυναμία όλης της οικογένειας, έτσι δεν είναι;

«Ναι. Η Νικόλ γεννήθηκε το 1996 και ομόρφυνε τη ζωή μας. Είναι 12 ετών, παιδί χαμηλών τόνων, με δικά του ενδιαφέροντα, που είναι καλλιτεχνικά μεν, αλλά δεν θέλει να εμπλέκεται στις δικές μου δουλειές. Να σκεφτείς δεν ήθελε καν να έρθει στον περσινό ελληνικό τελικό της Eurovision. Ούτε ο Δημήτρης όμως με ακολουθεί σε αυτές τις εκδηλώσεις, αλλά ούτε κι εγώ θα πάω στο γήπεδο. Πήγα λίγες φορές όταν έπαιζε ο Δημήτρης. Το καλό με τη δουλειά μου είναι ότι δεν έχω κάποιο υποχρεωτικό οκτάωρο, οπότε μπορώ να βρίσκομαι συνεχώς με το παιδί μου. Θεωρώ πολύ τυχερό τον εαυτό μου».

Η Νικόλ σού έχει ζητήσει να την πάρεις μαζί σου στο στούντιο να δει τον Σάκη Ρουβά;

«Δεν είναι και τόσο ενθουσιώδης γενικά. Παρακολουθεί πιο πολύ θέατρο. Όμως, μου κάνει κριτική. Απλώς της αρέσει πιο πολύ η ξένη μουσική. Έχει ροκ και χιπ χοπ ακούσματα».

Ζήλευες όταν φλέρταραν τον Δημήτρη οι θαυμάστριες;

«Όχι, δεν ζήλευα, γιατί δεν μου έδινε το δικαίωμα. Ξέρεις, είναι και τι δικαίωμα σου δίνει ο άλλος... Με έκανε να νιώθω απόλυτη ασφάλεια, όσο ασφαλής μπορεί να αισθανθεί κανείς σε κάθε σχέση».

Πώς είναι ως πατέρας;

«Εξαιρετικός. Παίζει πάρα πολύ με το παιδί, την πηγαίνει σε αθλητικές δραστηριότητες, στο μπαλέτο, στο τένις, κάνουν παγοδρομίες. Εγώ έχω αναλάβει τις καλλιτεχνικές ενασχολήσεις. Πάμε θέατρο, σινεμά, μαζί κάνουμε και το διάβασμα για το σχολείο».

Ο σύζυγός σου σε συμβουλεύει στις επαγγελματικές κινήσεις σου;

«Ο Δημήτρης ασχολείται με τις επιχειρήσεις. Έχει δύο καφέ-εστιατόρια, στην Πλάκα το Διογένη και στη Γλυφάδα το Lis, μαζί με τον κουμπάρο μας, τον Βλάσση Σταθοκωστόπουλο, ενώ ασχολείται και με ένα κέντρο αθλητικών δραστηριοτήτων στην Ανάβυσσο. Όπως καταλαβαίνετε, είμαστε μια full time οικογένεια, ωστόσο καταφέρνουμε να βρίσκουμε απεριόριστο χρόνο για το παιδί. Γιατί έτσι πρέπει».

Ποιο είναι το μυστικό για έναν επιτυχημένο γάμο;

«Πρέπει να σέβεται ο ένας τον άλλο, να εκτιμάει τις ανάγκες του και να υπάρχει αφενός κοινός χρόνος και αφετέρου το περιθώριο να κάνει ο καθένας τα δικά του πράγματα. Να υπάρχει αλληλοκατανόηση, ανοιχτό μυαλό, χωρίς περιορισμούς και εγωισμούς».

Who is who

  • Δεν αθλείται ιδιαίτερα.
  • Δεν καπνίζει.
  • Δεν της αρέσουν τα γλυκά.
  • Δεν πίνει αναψυκτικά και ποτά.
  • Της αρέσει το καλό φαγητό.
  • Διασκεδάζει σε μουσικές σκηνές και μεγάλες πίστες.
  • Aγαπάει το σινεμά και το θέατρο.
  • Λατρεύει τη Ρόδο.
  • Αγαπημένοι της προορισμοί στο εξωτερικό: Καλιφόρνια, Λος Άντζελες, Ντίσνεϊλαντ.
  • Της αρέσουν οι επώνυμες τσάντες και τα παπούτσια.