Τι ακριβώς έκανε ο Πολάνσκι σ'εκείνο το κοριτσάκι;

20.05.2010
Αυτό το σίριαλ με τον διάσημο σκηνοθέτη και την περιπέτειά του με τη δικαιοσύνη όχι μόνο δεν έχει τελειωμό, αλλά αποκτά ολοένα περισσότερες και διαφορετικές διαστάσεις.


Αυτό το σίριαλ με τον διάσημο σκηνοθέτη και την περιπέτειά του με τη δικαιοσύνη όχι μόνο δεν έχει τελειωμό, αλλά αποκτά ολοένα περισσότερες και διαφορετικές διαστάσεις.

Από την πρώτη στιγμή της σύλληψης του Ρομάν Πολάνσκι (Roman Polanski) στην Ελβετία τον περασμένο Σεπτέμβριο οι διάσημοι φίλοι του της σόουμπιζ έχουν πάρει το ζήτημα πολύ "πατριωτικά" και παλεύουν ενάντια στην έκδοση του σκηνοθέτη που παραμένει φυγόδικος εδώ και 33 χρόνια για υπόθεση παιδεραστίας στις ΗΠΑ.

Μάλιστα, τόσο ισχυρό έχει γίνει το κίνημα υπέρ του σκηνοθέτη του "Μωρού της Ροζμαρί" που έχει ασχοληθεί προσωπικά με αυτό και ο ίδιος ο Γάλλος Πρόεδρος. Σε μια απίστευτη -αισχρή για πολλούς- διπλωματική πράξη της "πίσω πόρτας", ο Νικολά Σαρκοζί (Nicolas Sarkozy) παρέδωσε, σύμφωνα με πληροφορίες, ο ίδιος γράμμα του Πολάνσκι στα χέρια του Μπαράκ Ομπάμα (Barack Obama) στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της Ουάσινγκτον.

Σε αυτό το γράμμα, λέγεται ότι ο Γαλλο-πολωνός σκηνοθέτης υποστηρίζει πως οι δύο μήνες που πέρασε σε Ελβετική φυλακή αμέσως μετά τη σύλληψή του και πριν από τον κατ' οίκον περιορισμό στο σαλέ του στο Γκστάαντ, στον οποίο βρίσκεται από τον περασμένο Δεκέμβριο, είναι αρκετή τιμωρία για το αδίκημά του. Θεωρεί, δηλαδή, με άλλα λόγια ο Πολάνσκι ότι τιμωρήθηκε αρκετά για το ότι δραπέτευσε από τις ΗΠΑ αμέσως μόλις είχε παραδεχτεί την ενοχή του για τον βιασμό ενός 13χρονου κοριτσιού στην Καλιφόρνια, πριν από 33 χρόνια, διαφεύγοντας έτσι της αμερικανικής δικαιοσύνης όλον αυτό τον καιρό.

Αυτή η απίστευτη -έως και εξωφρενική- προσπάθεια επηρεασμού των Αρχών δεν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία αν υπολογίσει κανείς την υπερ-προσπάθεια που κάνει οργανωμένα όλα αυτά τα χρόνια η σύζυγος του 76χρονου σκηνοθέτη, ηθοποιός Εμανουέλ Σενιέ (Emmanuelle Seigner).

Η κυρία Πολάνσκι, έχει επιστρατεύσει, στην κυριολεξία, όλους τους φίλους και γνωστούς της στον αγώνα της υπέρ του αγαπημένου της άντρα. Περισσότεροι από 100 αστέρες του διεθνούς καλλιτεχνικού στερεώματος έχουν υπογράψει ψήφισμα διαμαρτυρίας για τη σύλληψη του Πολάνσκι, μεταξύ των οποίων, οι ηθοποιοί Φανί Αρντάν (Fanny Ardant) και Μόνικα Μπελούτσι (Monica Belucci) καθώς επίσης οι σκηνοθέτες Κώστας Γαβράς, Στίβεν Φριάρς (Steven Frears), Μάρτιν Σκορσέζε (Martin Scorsese) και Γούντι Άλεν (Woody Allen).

Ο Άλεν μάλιστα μίλησε υπέρ του συναδέλφου του ανοιχτά κατά τη διάρκεια του φετινού Φεστιβάλ των Καννών, όπου υπήρξαν και άλλες παρόμοιες φωνές, όπως αυτή του σκηνοθέτη Χαβιέ Μποβουά (Xavier Beauvois) ο οποίος κυκλοφορούσε στους δρόμους της όμορφης γαλλικής πόλης προωθώντας μπλούζα με το όνομα του αμφιλεγόμενου σκηνοθέτη επάνω της.

Ακόμη και η αδελφή της Σάρον Τέιτ (Sharon Tate), της πρώην γυναίκας του Πολάνσκι η οποία δολοφονήθηκε άγρια σε προχωρημένη εγκυμοσύνη από μέλη της συμμορίας του Τσαρλς Μάνσον (Charles Manson) το 1969, υποστηρίζει ότι το σεξ που έκανε ο πρώην γαμπρός της με την τότε έφηβη Σαμάνθα Γκίμερ (Samantha Geimer) ήταν συναινετικό, αλλά εκείνος δεν θα δικαζόταν ποτέ δίκαια από τα αμερικανικά δικαστήρια.

Αυτή την εβδομάδα, όμως, οι υποστηρικτές του -πιθανότατα όντως ταλαιπωρημένου- σκηνοθέτη βρέθηκαν προ μεγάλης έκπληξης όταν εμφανίστηκε από το πουθενά η ηθοποιός Σαρλότ Λιούις (Charlotte Lewis) κατηγορώντας τον Πολάνσκι ότι το 1983, όταν ήταν 16 χρονών, εκείνος την κακοποίησε σεξουαλικά αφού πρώτα την είχε ποτίσει μεγάλες ποσότητες σαμπάνιας. Η Λιούις υποστήριξε ότι ο βιαστής της δήλωσε ξεκάθαρα ότι "έπρεπε να κάνει σεξ με όλες της ηθοποιούς με τις οποίες συνεργάζεται".

Φυσικά δεν έχει αποδειχτεί τίποτα ακόμη, ωστόσο δεν μπορεί κάποιος να μην παρατηρήσει -έστω και θεωρητικά- κοινά στοιχεία στις δύο υποθέσεις που κινούνται πάνω στον ίδιο τρίπτυχο: "αλκοόλ, κορίτσια στην εφηβεία και σεξ".

Όμως, η ερώτηση που τίθεται τώρα αφορά τους απανταχού υποστηρικτές του Πολάνσκι και προκύπτει από τελευταίες αποκαλύψεις της εφημερίδας "Daily Mail". Μήπως, λοιπόν, θα άλλαζαν γνώμη αν ήξεραν ακριβώς τι είχε συμβεί εκείνο το απόγευμα του 1977 με τη 13χρονη, τότε, Σαμάνθα;

Η Mail κατόρθωσε να αποκτήσει τον φάκελο του υπεύθυνου για την αναστολή του Πολάνσκι αξιωματικού, όπου περιγράφονται με πολύ γλαφυρό τρόπο, όλες οι λεπτομέρειες του τι έκανε ο 43χρονος τότε σκηνοθέτης στο κατά 30 χρόνια μικρότερό του κοριτσάκι αφού πρώτα το είχε ποτίσει με τόσο αλκοόλ και ναρκωτικά που δεν υπήρχε περίπτωση όχι να έχει τη δύναμη να αντισταθεί, αλλά και να αντιληφθεί τι γίνεται.

Έναν χρόνο πριν από την επίθεση στην Σαμάνθα, ο Πολάνσκι είχε φωτογραφήσει την 15χρονη τότε Ναστάζια Κίνσκι (Nastassja Kinski) για τη Γαλλική "Vogue". Το αποτέλεσμα είχε τόση επιτυχία που πολύ γρήγορα ο σκηνοθέτης-φωτογράφος βρέθηκε να αναζητά παντού μοντέλα αυτής της ηλικία. Έτσι γνώρισε και τη Γκίμερ.

Όπως αποκαλύπτει η αστυνομική αναφορά, για τη γνωριμία μεσολάβησε ένας Γάλλος φίλος του, ηθοποιός ο οποίος σύστησε τον σκηνοθέτη με την μόλις 30 χρονών μητέρα της Σαμάνθα σε ένα πολύ γνωστό μπαρ του Χόλιγουντ. Ο Πολάσκι επισκέφτηκε τις γυναίκες κάπως απρόθυμα στο σπίτι τους όπου τους έδειξε τις φωτογραφίες της Κίνσκι ενώ η "ανήσυχη" μαμά, ανέφερε ξανά και ξανά την ηλικία τη Σαμάνθα.

Το ραντεβού για τη φωτογράφηση κανονίστηκε και στην πρώτη φάση, η μικρή πόζαρε τόπλες. Η δεύτερη συνάντηση όμως, στις 10 Μαρτίου 1977, έμελε να είναι και η μοιραία. Σύμφωνα με τις αναφορές, ο Πολάνσκι πήγε στο σπίτι των Γκίμερ και πήρε τη Σαμάνθα με το αυτοκίνητό του. Η μαμά παρέμεινε στο σπίτι (!). Πήγαν στο σπίτι του στο Μπένεντικτ Κάνιον όπου υπήρχε κι άλλος πολύς κόσμος όση ώρα έκαναν τη φωτογράφηση, μέχρι που σκοτείνιασε και το φως δεν ήταν επαρκές.

Στη συνέχεια, ο σκηνοθέτης πήγε το νεαρό του μοντέλο στο γειτονικό σπίτι του ηθοποιού Τζακ Νίκολσον (Jack Nicholson). Εκεί, την πότισε σαμπάνια και Quaaludes, ένα ηρεμιστικό που ήταν της μόδας εκείνη την εποχή ως χαλαρωτικό, αλλά που απαγορευόταν να καταναλωθεί μαζί με αλκοόλ. Στη συνέχεια τράβηξαν λίγες ακόμη φωτογραφίες με και χωρίς την μπλούζα και μπήκαν στο μπάνιο. Από εκείνο το σημείο την αφήγηση αναλαμβάνει σε πρώτο πρόσωπο η ίδια η Σαμάνθα.

"Εκείνος μπήκε στο μπάνιο πριν από μένα. Όταν μπήκα και εγώ κρατούσε στα χέρια του ένα κουτί όπου ήταν σπασμένο ένα χάπι σε τρία κομμάτια. 'Είναι αυτό Quaalude; Νομίζεις ότι θα μπορέσω να οδηγήσω αν το πάρω; Μάλλον ναι", είπε, και το κατάπιε. Με ρώτησε αν ήθελα και εγώ λίγο. Εγώ είπα όχι... ή μάλλον, εκείνη τη στιγμή είπα ναι, γιατί δεν ήξερα", περιγράφει η κοπέλα ενώ συμπληρώνει ότι έπινε όλη την ώρα σαμπάνια, για τις φωτογραφίες. Δεν ξέρει πόσο ήπιε ακριβώς, γιατί σίγουρα έπινε και από το δικό το ποτήρι.

Στη συνέχεια, και παρά το γεγονός ότι το θύμα άρχισε να δείχνει σημάδια αστάθειας, ο κατηγορούμενος τα αγνόησε κανονικότατα. "Το θύμα μπήκε στο τζακούζι και ο κατηγορούμενος άρχισε να τη φωτογραφίζει γυμνή", συνέχισε η αναφορά, ενώ τόνιζε ότι η Σαμάνθα θέλησε πολύ σύντομα να βγει από το τζακούζι. Είχε άσθμα και δεν μπορούσε να αναπνεύσει καλά. Ζήτησε μάλιστα να γυρίσει στο σπίτι για να πάρει τα φάρμακά της.

Όμως το αυτί του Πολάνσκι δεν ίδρωσε καθόλου. Αντίθετα, όπως αναφέρεται στα γραπτά, είπε στο κορίτσι να πάει στο διπλανό δωμάτιο και να ξαπλώσει στο κρεβάτι. Εκείνη το έκανε και σε λίγο μπήκε και εκείνος στο δωμάτιο, ξάπλωσε δίπλα της και άρχισε να τη φιλά.

"Ο κατηγορούμενος τότε προχώρησε σε ολοκληρωμένη σεξουαλική επαφή με το θύμα. Κάποια στιγμή τη ρώτησε αν χρησιμοποιεί κάποια μέθοδο αντισύλληψης καθώς και αν θυμόταν πότε είχε την τελευταία περίοδό της", συνεχίζει η αναφορά.

Η Σαμάνθα θυμάται ότι αμέσως μόλις τελείωσε την πρώτη φορά, προχώρησε σε μια δεύτερη, πιο βίαιη επαφή. Ούτε καν η άφιξη της Αντζέλικα Χιούστον (Anjelica Huston), τότε σύντροφο του Νίκολσον, ήταν αρκετή για να τον κάνει να σταματήσει. Η Χιούστον δεν ευχαριστήθηκε καθόλου από αυτό που είδε και προσπάθησε να του μιλήσει. Του φώναξε από την πόρτα, εκείνος βγήκε, της μίλησε για λίγο, επέστρεψε, ξαναεπιτέθηκε στη Σαμάνθα και μόλις τελείωσε βγήκαν και οι δύο από το δωμάτιο.

Μίλησαν για λίγο στη Χιούστον, η οποία δεν κατάλαβε ότι η κοπέλα ήταν ανήλικη, μπήκαν στο αυτοκίνητο και ο Πολάνσκι πήγε τη Σαμάνθα στο σπίτι της. Εκεί, το μόνο που η νεαρή είπε στη μητέρα της ήταν το εξής: "Αν σε ρωτήσει για το άσθμα, πες του ότι έχω άσθμα", πιθανότατα για να είναι καλυμμένη για τη δικαιολογία που χρησιμοποίησε νωρίτερα.

Το ίδιο βράδυ, η Σαμάνθα αφηγήθηκε την ιστορία στον 17χρονο φίλο της ο οποίος είχε έρθει να τη δει. Η μητέρα της κρυφάκουσε τη συζήτηση και κάλεσε την αστυνομία. Ο Πολάνσκι δεν είχε καμία δικαιολογία. Το κορίτσι εισήχθη στο νοσοκομείο όπου εξακριβώθηκε ότι είχε κάνει όντως σεξ και ο Πολάνσκι συνελήφθη στις 11 Μαρτίου στο ξενοδοχείο του "Beverly Wilshire Hotel".

Ο σκηνοθέτης παραδέχτηκε την παράνομη σεξουαλική πράξη με την ανήλικη και φυλακίστηκε για 42 μέρες, προκειμένου να υποβληθεί παράλληλα και σε ψυχολογικά τεστ. Όμως ο δικαστής που χειρίζονταν την υπόθεση ήθελε να επανεξεταστεί το ζήτημα κι επειδή υπήρχαν σοβαρές υποψίες ότι θα τον καταδίκαζε με την βαρύτερη των ποινών -μέχρι και σε 50 χρόνια φυλακή- ο Πολάνσκι διέφυγε στη Γαλλία, η οποία δεν εκδίδει τους κρατουμένους της.

Έκτοτε είχε κάνει πολλές αιτήσεις προς την αμερικανική δικαιοσύνη για την παραγραφή της υπόθεσης, λόγω κακής δικαστικής πρακτικής, αλλά χωρίς επιτυχία. Το παράδοξο είναι και το θύμα της ιστορίας, η 44χρονη σήμερα Σαμάνθα Γκίμερ είχε επίσης ταχθεί υπέρ του Πολάνσκι, μετά από εξωδικαστική συμφωνία που είχαν μεταξύ τους. Ενώ η ίδια έχει δηλώσει επανειλημμένως ότι επιθυμεί και εύχεται την απαλλαγή του.

Σε συνέντευξή της το 2003 είχε πει: "Ξεκάθαρα, αυτό που μου έκανε ήταν λάθος. Αλλά είμαι σίγουρη ότι αν μπορούσε να γυρίσει πίσω στον χρόνο, δεν θα το έκανε ξανά. Έκανε ένα φρικτό λάθος, αλλά έχει πληρώσει γι' αυτό".

Ενώ σε άλλη της συνέντευξη το 2008, με αφορμή την προβολή του ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Πολάνσκι, "Wanted and Desired", η Γκίμερ είπε ότι εύχεται την συγχώρεση του Πολάνσκι: "Δεν πιστεύω ότι αποτελεί δημόσιο κίνδυνο. Δεν πιστεύω ότι πρέπει να φυλακιστεί για πάντα και κανείς -εκτός από εμένα- δεν τον έχει κατηγορήσει για κάτι. Έχουν περάσει 30 χρόνια τώρα. Είναι μια δυσάρεστη ανάμνηση... αλλά μπορώ να ζήσω μ' αυτήν".

Στις αρχές του χρόνου, η Γκίμερ έκανε και η ίδια αίτηση για την παραγραφή της υπόθεσης με το δικαιολογητικό ότι "η συνεχής δημόσια έκθεση των λεπτομερειών αυτής της υπόθεσης, εδώ και δεκαετίες από τον εισαγγελέα, εξακολουθούν να την πληγώνουν και να ταλαιπωρούν την ίδια και την οικογένεια της". Η συνέχεια, αναμένεται...

Επιμέλεια: Ζωή Κίττα