Φτώχεια στη showbiz: Ασχολούμαστε με τον ερωτευμένο Γκέντσογλου

03.07.2013
Αγαπημένε μου Σωτήρη, Έχουμε τη φτώχεια μας στην τσέπη, έχουμε τη φτώχεια και στο κουτσομπολιό/gossip.

Πού ναι εκείνα τα ωραία χρόνια που ασχολούμασταν με τον έρωτα της Δέσποινας Βανδή και του Ντέμη Νικολαϊδη; Της Γωγούς Μαστροκώστα και του Τραϊανού Δέλλα; Που ασχολούμασταν με τις κατακτήσεις του Θοδωρή Ζαγοράκη; Στο καλλιτεχνό-αθλητικό κομμάτι.

Γιατί στο σκέτο καλλιτεχνικό είχαμε έρωτες λαμπερούς που με αγωνία περιμέναμε την επιβεβαίωση από τους πρωταγωνιστές. Θα ξεχάσουμε τον έρωτα της Ζέτας Μακρυπούλια με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη; Και κυρίως της Ελένης Μενεγάκη με τον Ματέο Παντζόπουλο; Τι όμορφα καλοκαίρια η αλήθεια. Χαιρόσουν να παίρνεις το life style περιοδικό σου και να το διαβάζεις στην παραλία.

Τώρα τι έχουμε τα έρμα; Τον έρωτα της Αγγελικής Ηλιάδη με τον Σάββα τον Γκέντσογλου που σου λέει, ότι στην αρχή, όπως όλα τα celebrity, επιδόθηκαν σε ένα «κρυφτούλι», αλλά μετά αποφάσισαν να παραδεχτούν τη σχέση τους και να διαλαλήσουν τον έρωτα τους.

Κι έχεις τώρα εσύ να διαβάζεις ότι ο 21χρονος ποδοσφαιριστής - που δεν είναι της λάμψης και του εκτοπίσματος του Ντέμη - να παραδέχεται σε τηλεοπτική εκπομπή ότι «Δυσκολευόμουν να ερωτευτώ στο παρελθόν. Το κυνηγούσα και το πάλευα αλλά δε γινόταν. Τώρα είμαι σε μια πολύ καλή φάση και μπορώ να πω ότι είμαι ερωτευμένος».

Και να κάνει και την αυτοκριτική του, αφού παραδέχεται ότι ήταν λάθος που πήγε με το κατά 14 χρόνια μεγαλύτερο κορίτσι του στη Μύκονο.

«Κάναμε το μεγάλο λάθος και πήγαμε στη Μύκονο. Εκεί εγώ επειδή ντρέπομαι πάρα πολύ ήθελα να ανοίξει η γη και να με καταπιεί. Όσο περνάει ο καιρός όμως συνηθίζεται αλλά από την άλλη είναι και ενοχλητικό γιατί θέλεις να πας κάπου με τους φίλους σου και δεν γίνεται, πάντα υπάρχει κάποιος να σε φωτογραφίσει».

Τα κοτσίδια μου τα τρώω τώρα ή μετά.

Πού ζει το ζεύγος και δεν ξέρει ότι οι φωτογράφοι στη Μύκονο είναι περισσότεροι από τους κατοίκους; Κι άντε πες ότι ο Γκέντσογλου είναι μικρός και δεν ξέρει ακόμη, η Ηλιάδη δεν ήξερε τι θα συναντούσε στο κοσμοπολίτικο νησί;

Όχι, δεν θα ασχοληθώ άλλο. Και η «φτώχεια» έχει τα όρια της.