Η ιδέα έρχεται από μια Βρετανή δασκάλα τη Ρόζι Ντιούτον που με τη βοήθεια των μήλων προσπαθεί να εξηγήσει στα μικρά παιδιά τι εστί μπούλινγκ (σχολικός εκφοβισμός) και τις συνέπειές του.
Η δασκάλα έβαλε δύο μήλα στο πάτωμα και ζήτησε από τα παιδιά να δουν τις διαφορές τους. Όλα είπαν πως έμοιαζαν ίδια, κατακόκκινα και παρομοίου μεγάθους και πως έμοιαζαν ζουμερά.
Ξαφνικά η δασκάλα πήρε το ένα από τα μήλα που είχαν πέσει στο πάτωμα, το πέταξε με δύναμη κάτω και στη συνέχεια είπε στα παιδιά πως το συγκεκριμένο της φαινόταν αηδιαστικό και πως το χρώμα του δνε ήταν καλό και ζήτησε από κάθε παιδί να πάρει το μήλο και να μιλάει άσχημα γι΄αυτό και να του αποδώσουν χαρακτηρισμούς άσχημους όπως "είναι ένα απαίσιο μήλο", "αηδιαστικό μήλο" "δύσοσμο μήλο" "σκουλικιασμένο μήλο" . Κάποια παιδιά σάστισαν αλλά τα περισσότερα ακολούθησαν την προτροπή και έβγαλαν όλο τι θυμό τους στο άσχημο κακό μήλο. Υπήρξε βέβαια κι ένα κοριτσάκι που αρνήθηκε να το κάνει. Στη συνέχεια κι αφού το μήλο είχε κάνει το γύρο της τάξης μπήκε στην άκρη.
Η δασκάλα σήκωσε το άλλο μήλο, το εκθείασε λέγοντας πόσο ωραίο είναι το χρώμα του, το σχήμα του, το άρωμά του και ζήτησε κι από τους μαθητές να κάνουν το ίδιο αυτή τη φορά με θετικούς χαρακτηρισμούς όπως πανέμορφο, κατακόκκινο, ζουμερό, ευωδιαστό μήλο κτλ.
Τέλος η δασκάλα έκοψε στη μέση τα δύο μήλα. Αυτό στο οποίο είχαν συμπεριφερθεί καλά ήταν πραγματικά φρέσκο ενώ το άλλο είχε μαυρίσει (η δασκάλα είχε φροντίσει να το τρυπήσει σε μη εμφανές σημείο έτσι ώστε με την πρώση και την πάροδο της ώρας να μαυρίσει).
Με αυτό τον τρόπο και το παιχνίδι η δασκάλα βρήκε αφορμή για να μιλήσει για το μπούλινγκ. Αυτό που συνέβη στα μήλα συμβαίνει και σε εμάς. Ακόμη κι αν κάποιος δε το δείχνει, η κακομεταχείρηση και οι προσβολές κάνουν την ψυχή του να μαυρίζει. Εξωτερικά όμως αυτό δε φαίνεται κι αν το μήλο δεν είχε κοπεί κανένας δε θα μπορούσε να αντιληφθεί τι συμβαίνει.
Η δασκάλα εξήγησε πως σε αντίθεση με τα μήλα εμείς οι άνθρωποι έχουμε τη δυνατότητα να σταματήσουε να συμβεί κάτι τέτοιο. Μπορούμε να σταματήσουμε και να αντιταχθούμε σε κάθε μορφή εκφοβισμού, όπως έκανε και το κοριτσάκι που αρνήθηκε να μιλήσει άσχημα για ένα μήλο που της φαινόταν πως δεν είχε κάτι το αποκρουστικό.
