Γαλοπούλα
Το ψαχνό της, ιδίως το προερχόμενο από το στήθος, αποδίδει σχετικά λίγες θερμίδες και είναι χαμηλό σε λιπαρά, αλλά πλούσιο σε πρωτεΐνες, τρυπτοφάνη (αυξάνει τη σεροτονίνη), βιταμίνες Β, κάλιο, μαγνήσιο και φώσφορο. Εντούτοις, οι θερμίδες της γαλοπούλας αυξάνονται σημαντικά όταν την καταναλώνουμε με την πέτσα της, την αλείφουμε με λιπαρές ύλες πριν τη ψήσουμε (π.χ. βούτυρο, λάδι, μαργαρίνη κ.ά.) ή την κάνουμε γεμιστή χρησιμοποιώντας υλικά όπως κουκουνάρια, κάστανα, αλλαντικά, τυριά κ.ά.

Χοιρινό
Το κρέας του περιέχει πολλές πρωτεΐνες, σίδηρο, ψευδάργυρο, σελήνιο και βιταμίνες Β (κυρίως Β1, Β6 και Β12). Ανάλογα με το κομμάτι που θα επιλέξουμε, η περιεκτικότητά του σε θερμίδες, λιπαρά και χοληστερίνη κυμαίνεται από ιδιαίτερα χαμηλή (π.χ. στο ψαρονέφρι) μέχρι πολύ υψηλή (π.χ. στα παϊδάκια). Ωστόσο, το μεγαλύτερο μέρος του χοιρινού λίπους βρίσκεται περιφερειακά, γύρω γύρω από το ψαχνό, επομένως γίνεται εύκολα ορατό και, επειδή είναι λιγότερο συνεκτικό, μπορούμε να το απομακρύνουμε χωρίς δυσκολία πριν από το ψήσιμο αλλά και μετά από αυτό, γλιτώνοντας έτσι πάρα πολλές θερμίδες.

Τελικά ποιο από τα δύο;
Παρότι αρκετοί θα διαφωνήσουν με την επιλογή μας, εμείς σας προτείνουμε χοιρινό, και μάλιστα ελληνικό, καθότι αυτό αποτελεί την παράδοσή μας! Αν μάλιστα προτιμήσετε κόντρα φιλέτο ή ψαρονέφρι, αφαιρέστε το ορατό λίπος και αφού το ψήσετε καλά και το συνοδεύσετε με λίγη μουστάρδα, ρύζι και πράσινα λαχανικά, θα απολαύσετε ένα πολύ εύγευστο και κατεξοχήν διαιτητικό πιάτο με λίγες θερμίδες και ελάχιστα λιπαρά.

Συμβουλή: Μην αγοράζετε χοιρινό που το κρέας του μυρίζει, είναι σκουρόχρωμο και στεγνό ή πολύ υγρό και γλοιώδες ή το δέρμα του έχει λεκέδες. Το χοιρινό κρέας πρέπει να είναι φρέσκο, να έχει γυαλιστερό ροζ χρώμα και λεπτή υφή και λίπος άσπρο και πυκνό.