Τρεις Παναθηναικοί, δύο μεταλάδες, ένα φολκ συγκρότημα. Ο James Hetfield πιάνει την ακουστική κιθάρα τζαμάρει με τους Mumford and Sons, ο Jack Johnson έρχεται πάνω στη σανίδα για δεύτερα φωνητικά και οι Alter Bridge κάνουν soundcheck για το μεγάλο live. Οι Waterpipes έγιναν πιο πολλοί, έβγαλαν δεύτερο δίσκο και σου αλλάζουν οποιαδήποτε κλασσική άποψη που είχες για τη φολκ μουσική. Ελλάδα-Ολλανδία σημειώσατε ένα.
Πως δημιουργήθηκε η μπάντα;
Διονύσης: Το ξεκινήσαμε με τον Μαρσέλ αφού γνωριστήκαμε σ’ ένα φροντιστήριο αγγλικών γιατί ήταν ο εξεταστής μου όταν έδινα για Proficiency. Το θέμα στα προφορικά ήταν για μουσική και αρχίσαμε να συζητάμε ώσπου κάποια στιγμή κλείσαμε τα βιβλία και αποφασίσαμε να παίξουμε μουσική μαζί. Είδαμε ότι πήγαινε πολύ καλά, γράψαμε τα πρώτα κομμάτια, ηχογραφήσαμε σ ένα παμπάλαιο υπολογιστή, φτιάξαμε ένα demo και προσπαθήσαμε να το προωθήσουμε όσο καλύτερα μπορούσαμε. Μετά από λίγο καιρό ήρθαμε σ’ επαφή με τον παραγωγό Γιάννη Κουλουκάκο που του άρεσε πολύ κι ήθελε να μας κάνει την παραγωγή για το πρώτο άλμπουμ και το ηχογραφήσαμε οι δυο μας με τον Μαρσέλ.
Όταν αποφασίσατε με τον Μαρσέλ να παίξετε μαζί είχατε κάποιο συγκεκριμένο σκοπό ;
Δεν το αντιμετωπίσαμε έτσι και δεν είπαμε ποτέ ότι θα έχουμε κάποιο σκοπό. Απλά βρεθήκαμε δύο άνθρωποι που θέλαμε να παίξουμε τη μουσική που θέλαμε κι αυτό όλο μας βγήκε αβίαστα κι αυθόρμητα. Αυτό όταν συμβαίνει απλά ακολουθείς κι όταν το πιστεύεις αξίζει να το προσπαθήσεις όσο δεν πάει.
Με τα παιδιά πότε γνωριστήκατε;
Αλέξης: Εγώ με τον Μαρσέλ γνωριστήκαμε τυχαία στο πάρτυ μιας κοινής φίλης μας. Μιλούσε Ολλανδικά κι ήμουν δίπλα και του μίλησα κάποια στιγμή και ξαφνιάστηκε γιατί δεν περίμενε από το παρουσιαστικό μου να είμαι κι εγώ Ολλανδός! Το μόνο που είπαμε ήταν τι κάνει εδώ στην Ελλάδα και μου είπε για τη μπάντα αλλά ότι τους έλειπε ο μπασίστας και του απάντησα ότι είμαι μπασίστας και ψάχνω μπάντα. Ήταν ουσιαστικά το μόνο που είπαμε! Ανταλλάξαμε τηλέφωνα, βρεθήκαμε να τζαμάρουμε κι από τότε είμαστε στο ίδιο συγκρότημα.
Είναι λίγο παρεξηγημένο τη folk στην Ελλάδα;
Διονύσης: Ναι γιατί δεν είμαστε πολύ εξοικειωμένοι αυτό το είδος όπως στη Βρετανία που ανθεί αυτή τη στιγμή και είναι το νούμερο ένα «ρεύμα» . Εδώ επίσης το έχουν αλλιώς στο μυαλό τους γιατί δεν έχουν ιδέα περί τίνος πρόκειται σε μεγάλο βαθμό γιατί έχουμε κι άλλο τύπου παράδοση..ροκ με ηλεκτρικές κιθάρες κτλ.
Πως προέκυψε σ’ εσάς αυτό το είδος μουσικής;
Διονύσης: Είναι αυτό που σου βγαίνει στην πραγματικότητα και θες να κάνεις. Όλοι έχουμε κάποιες καταβολές, άλλοι πιο ροκ, άλλοι πιο μέταλ αλλά η φολκ έχει πολλά μουσικά στοιχεία μέσα. Το ζήτημα είναι πως θα τΟ στήσεις όλο αυτό που έχεις στο μυαλό σου. Αν και η πρώτη μου κιθάρα ήταν κλασσική και η δεύτερη ήταν ηλεκτρική, μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι ήθελα πάντα μία ακουστική.
Από τα φολκ συγκροτήματα που είναι αυτή τη στιγμή στα πάνω τους όπως οι Mumford and sons, Iron and Wine, ποιους ξεχωρίζετε πιο πολύ;
Διονύσης: Οι Mumford and sons είναι για μένα πολύ ξεχωριστοί. Έχουν κάτι το οποίο για άλλους είναι κουραστικό, έχουν συνεχώς εξάρσεις στα κομμάτια τους αλλά εμένα προσωπικά μ αρέσει πάρα πολύ. Οι συνθέσεις τους είναι ιδιοφυείς και είναι απίστευτο ότι έκαναν ένα δίσκο στον οποίο τύμπανα έχουν μόνο στο τελευταίο κομμάτι.
Ποιος γράφει στίχους και μουσική;
Διονύσης: Εγώ με τον Μαρσέλ ο οποίος έχει γράψει τα περισσότερα κομμάτια στον συγκεκριμένο δίσκο και στον πρώτο είχαμε γράψει πάνω κάτω τα ίδια. Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη φόρμα κι από τότε που μαζευτήκαμε σαν συγκρότημα και με τα παιδιά τα δουλεύουμε όλοι μαζί.
Τι σε εμπνέει να γράψεις:
Από πού να ξεκινήσεις τώρα!Και οι γυναίκες εννοείται είναι μεγάλο κεφάλαιο αλλά προσωπικά έχω γράψει για θέματα τα οποία είναι πιο γενικά , κάποια άλλα σε περιόδους που δεν ήμουν καλά.. είναι ανάλογα τη στιγμή και τη συγκυρία και ό,τι μπορεί να με αγγίξει πολύ.
Θα θέλατε να έχετε πολιτικοποιημένα κομμάτια λόγω εποχής;
Αλέξης: Παρακολουθούμε γενικά τι γίνεται και συζητάμε για πολιτική αλλά στη μουσική θέλουμε να βγαίνει κάτι πιο θετικό και καλύτερα να μιλήσουν άλλοι μέσα από τα τραγούδια τους για πολιτική.
Είχατε ποτέ διαφορές ή ρίξεις με τον Μαρσέλ λόγω νοοτροπίας, τρόπου σκέψης κτλ;
Διονύσης: Ρίξεις δεν είχαμε σε καμία περίπτωση και γενικά δεν υπήρχε ποτέ θέμα λόγω διαφορετικής κουλτούρας. Ταιριάξαμε πάρα πολύ σ αυτό που θέλαμε να κάνουμε κι όσον αφορά τις καταβολές που έχει καθένας μας βρήκαμε αρκετά κοινά στοιχεία. Εμένα μ’ άρεσε πολύ η μέταλ και ροκ και ο Μαρσέλ έπαιζε σε πανκ συγκρότημα αλλά δεν είχαμε καμία σύγκρουση Αλέξης: Είμαστε 4 ροκάδες που παίζουν φολκ! Επίσης εκτός απ όλα αυτά, βοηθάει κι ότι ο Διονύσης δεν έχει τις κλασσικές ελληνικές μουσικές επιρροές που έχουν πολλοί Έλληνες μουσικοί. Εγώ ας πούμε δεν ξέρω κανέναν άλλο που ν’ ακούει Mumford και φολκ γενικά.
Σας πιάνει ώρες ώρες να παίξετε κάτι πιο «δυνατό» λόγω μέταλ επιρροών;
Σε σχέση με τον πρώτο δίσκο, ο δεύτερος είναι διαφορετικός και συνδυάσαμε πολλά στοιχεία από τα είδη που μας αρέσουν. Δεν έχει ακουστικές κιθάρες, και νιώθουμε σα να είμαστε πιο ελεύθεροι. Στον πρώτο βάλαμε τα κομμάτια που θέλαμε να βάλουμε και παίζαμε τη μουσική που θέλαμε τη συγκεκριμένη περίοδο αλλά τώρα εξελίσσουμε κάπως τον ήχο κι έχουμε βάλει μέσα βιολιά, ηλεκτρικά όργανα, ένα μουσικό όργανο από Νότια Αμερική, πλήκτρα και το ενισχύσαμε.
Ποιες είναι οι πιο χαρακτηριστικές στιγμές από τη στιγμή που μπήκατε στο στούντιο μέχρι το τέλος των ηχογραφήσεων;
Αλέξης: Ενώ οι ηχογραφήσεις από τη στιγμή που αρχίσαμε να παίζαμε έγιναν πολύ γρήγορα και δε χρειάστηκε να παίξουμε 100 φορές το κάθε κομμάτι, παρ όλα αυτά πήρε μια αιωνιότητα να τελειώσει ο δίσκος! Μπήκαμε Ιούνιο για τα πρώτα έξι κομμάτια ,για τα υπόλοιπα πέντε τον Οκτώβριο και μέχρι τον Φεβρουάριο μιξάραμε. Ο αρχικός στόχος φαντάσου ήταν να βγει τα Χριστούγεννα.
Υπάρχει κάτι που σας ενοχλεί στην ελληνική μουσική «πραγματικότητỨόσον αφορά όλη τη νοοτροπία στον τρόπου που γίνονται τα πράγματα;
Διονύσης: Δεν ξέρω αν είναι μόνο στην αγγλόφωνη σκηνή αλλά όπως και να το κάνεις κυριαρχεί μία αντίληψη που δεν προάγει την καλή μουσική. Είναι πολύ θετικό που υπάρχουν μικρές δισκογραφικές εταιρίες που προωθούν κάποια πράγματα καινούρια αν και υπάρχει μια κοινή παραδοχή ότι οι πωλήσεις δίσκων δεν πάνε καλά.
Αλέξης: Επίσης υπάρχει και μια δυσκολία με τους χώρους. Συζητούσαμε πριν ότι προσπαθούμε να βρούμε να κάνουμε κάπου την παρουσίαση του δίσκου και δε μπορεί να βρεθεί τίποτα εύκολα.
Ποιο είναι το πιο περίεργο που σας είχαν πει στις αρχές όταν προσπαθούσατε να προωθήσετε το δίσκο;
Διονύσης: Μας λέγανε κάποιοι γιατί δεν βάζουμε ελληνικό στίχο και δε μπορούσαν να καταλάβουν τι ακριβώς κάνουμε και μας ρωτούσαν γιατί δε βάζουμε ένα δύο κομμάτια ελληνικά! Δε μπορείς να κάνεις καμία συζήτηση με τέτοιους όρους.
Θυμάστε ποιο είναι το πρώτο cd που αγοράσατε και ποιο είναι τα αγαπημένο σας δισκάδικο;
Αλέξης: Το πρώτο cd ήταν το "Greatest hits 2" των Queen και το δισκάδικο είναι στην Ολλανδία.
Διονύσης: Νομίζω ήταν μια συλλογή που είχαν βγάλει οι Scorpions και από δισκάδικα είναι το Rockcity και ένα άλλο στα κάτω Πατήσια που έκλεισε.
Αν ήσασταν διοργανωτές ενός μουσικού φεστιβάλ στο εξωτερικό ποιο θα ήταν το ιδανικό line up;
Διονύσης: Στο πρώτο stage θα έβαζα σίγουρα Jack Johnson, Mumford and Sons, Ben Harper και στο άλλο θα ήταν πιο ροκ με headliners τους Metallica Αλέξης: Αν ήταν στην Ελλάδα εγώ θα προσθέσω τους Αlter Bridge που είναι οι παλιοί Creed γιατί δεν είναι πολύ γνωστοί εδώ και στο εξωτερικό τους Septic Flesh γιατί για μένα είναι ήρωες πραγματικά και είναι τοπ συγκρότημα με περιοδείες στην Αμερική κι έχουν ξεφύγει τελείως από την ελληνική πραγματικότητα. Ας πούμε το καινούριο τους cd το χουν ηχογραφήσει με τη συμφωνική ορχήστρα της Πράγας.
*Ψάξε, Ψάξε και θα τους βρεις:
-Σ ένα δισκάδικο δίπλα σου με το "Downright melodies"
Κική Παπαδοπούλου
