Είναι ένας δημοσιογράφος που δεν χρειάζεται συστάσεις... Οι συνεντεύξεις του με προσωπικότητες από ολόκληρο τον κόσμο έχουν διαβαστεί όσο λίγες.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια οι φίλοι της τέχνης είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν και μια πιο προσωπική του πλευρά, η οποία εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται να έχει φανερή σχέση με την επαγγελματική του ιδιότητα.
Οι εικαστικές του ανησυχίες άλλωστε ήταν διαρκώς παρούσες, αφού ο Θανάσης Λάλας σχεδίαζε από παλιά στα «δημοσιογραφικά του τετράδια». «Κρατούσα σημειώσεις και παράλληλα έκανα σχέδια. Κάποια στιγμή τα είδε ο Μόραλης, ο οποίος με συμβούλεψε να τα δείξω στη Γαλλία, όπου δέχτηκαν θετικές κριτικές. Από το 2000 ζωγραφίζω συστηματικά» εξηγεί στο «Εθνος της Κυριακής».
Ο ίδιος παρουσιάζει την 5η ατομική του έκθεση με τίτλο «Ο αινιγματικός κόσμος του Θανάση Λάλα: Ζωγραφική 2010-2012» στον Πολυχώρο Πολιτισμού «Αθηναΐς», τα εγκαίνια της οποίας θα γίνουν την ερχόμενη Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου από τον υπ. Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλο. Η έκθεση περιλαμβάνει έργα ζωγραφικής, γλυπτά και μια σειρά από «μεταμορφωμένα» αντικείμενα που δέχτηκαν την καλλιτεχνική παρέμβαση του δημιουργού αντί να καταλήξουν στα σκουπίδια.
«Οι ήρωές μου καθορίζονται από τις εμμονές μου... Μορφές με υπερτονισμένα χαρακτηριστικά που τα σώματά τους είναι ''διάδρομοι''. Σε κάποια έργα υπάρχουν σημειώσεις γιατί υφίσταται πάντα η σχέση με τον λόγο» προσθέτει ο κ. Λάλας. «Με τη ζωγραφική πάντα... ταξίδευα. Επισκεπτόμουν τα μουσεία και μελετούσα. Οταν συνεργαζόμουν με τον art director Δ. Αρβανίτη, συνήθιζε να μου κάνει δώρο ακουαρέλες προκειμένου να με ενθαρρύνει να ζωγραφίσω».
«Περισσότερο από τα προτερήματα με ενδιαφέρουν τα ελαττώματα των ανθρώπων, γιατί τα θεωρώ ως τα ουσιαστικά τους χαρακτηριστικά που όταν βρουν το κατάλληλο έδαφος μετατρέπονται σε προσόντα. Θεωρώ τον Λάλα ξεχωριστό άτομο, γεμάτο από φερέλπιδα ελαττώματα, και γι' αυτό έναν από τους πιο ενδιαφέροντες πνευματικούς ανθρώπους του τόπου μας...» γράφει στον κατάλογο της έκθεσης ο Κώστας Τσόκλης.
Ενας υβριδικός κόσμος, μια πρωτόγονη και γκροτέσκα ανθρωπότητα, που συμβίωνε συνωστισμένη πλάι σε άλλα παράξενα όντα, φυτά και διακοσμητικά μοτίβα, αναδύονταν μέσα από την ''τυχαία'' διαπλοκή των γραμμών. Ενας κόσμος που από την πρώτη στιγμή είχε αναγνωρίσιμη ταυτότητα: αχαλίνωτη φαντασία, χιούμορ, ζωτικότητα, αίσθηση του ρυθμού». Ετσι σχολίασε τη δουλειά του Θανάση Λάλα η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα.
ΚΛΑΡΑ ΓΕΝΙΤΣΑΡΙΩΤΗ
