Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Δωδώνη το θεατρικό έργο του Copi «Η Νύχτα της κυρίας Λουσιέν» (La Nuit de Madame Lucienne) σε μετάφραση Νεκτάριου-Γεώργιου Κωνσταντινίδη.

«Η Νύχτα της κυρίας Λουσιέν» γράφτηκε και ανέβηκε για πρώτη φορά το 1985, στο Φεστιβάλ της Αβινιόν, σε σκηνοθεσία Jorge Lavelli και πρωταγωνίστρια τη Maria Casarès.

Στο έργο αυτό ο Κοπί αρνείται να θωπεύσει το θεατή. Τον φέρνει αντιμέτωπο με το αιμορραγούν σώμα του πολιτισμού του. Με τις υποτιθέμενες καλές μα αφιλάνθρωπες προθέσεις του. Με τα αποτελέσματα της ανεξέλεγκτης αλαζονείας του. Και με την αναπότρεπτη μοίρα του. Να έχει υπάρξει έρμαιο της τυχαιότητας, ο απόγονος ενός ανεύθυνου θεού κι ενός ευτελούς, ετεροκινούμενου αρουραίου. Το θέατρο του Copi δεν λυτρώνει, δεν παρηγορεί... Δεν οδηγεί σε αποκαλύψεις. Σε φέρνει απλά αντιμέτωπο με τον εαυτό σου. Αν τον αντέξεις, συνεχίζεις. Αν όχι; Αυτοκαταστρέφεσαι, σημειώνει η Μαρία Κυριάκη.

Ο Copi στην ελληνική σκηνή
Το όνομα του Copi πρωτοακούστηκε στην ελληνική σκηνή σ’ ένα σύντομο στιγμιότυπο, μέρος μιας παράστασης αποτελούμενης από δραματοποιημένα κόμικς, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, στον «Τεχνοχώρο», από την ομάδα «Θέαμα».
Το πρώτο, όμως έργο που ανέβηκε στην Ελλάδα, ήταν το «Μια Ανώφελη Επίσκεψη» σε μετάφραση και σκηνοθεσία Μόνας Κιτσοπούλου στο «Στούντιο Παράθλαση» στη Θεσσαλονίκη το 1992. Η παράσταση, με κάποιες αλλαγές στη διανομή, ανεβαίνει για περιορισμένο χρονικό διάστημα το 2007, είκοσι χρόνια μετά τον θάνατο του συγγραφέα. Η μετάφραση τυπώθηκε από τη σειρά «Θέατρο» των εκδόσεων «Ιώδιο».
Μια διασκευή του έργου «La Tour de la défense», με τον ελληνικό τίτλο «Σκρατς» προτείνει στο θέατρο «Αποθήκη» ο Αλέξανδρος Λιακόπουλος, σε σκηνοθεσία Βασίλη Αναστασίου, το 1992. Μια διαφορετική προσέγγιση της διασκευής και με κάποιες αλλαγές στη διανομή ανεβαίνει στο «Θέατρο Όρβο», ένα χρόνο αργότερα, ενώ μια τρίτη εκδοχή πραγματοποιείται το 1997 στο θέατρο «Ελυζέ» και στη συνέχεια στο θέατρο «Βίλκα», στη Θεσσαλονίκη.
Το 2007, στο θέατρο «Πορεία», ο θίασος «Ακροβάτες του Ονείρου» ανέβασε «Το Ψυγείο» σε μετάφραση Δημήτρη Οικονομίδη και σκηνοθεσία Esther Andre Gonnzalez. Το 2009, για πολύ σύντομο διάστημα, η ίδια παράσταση επαναλήφθηκε στο «Studio Μαυρομιχάλη».

Ο μυστηριώδης κύριος Copi

Πολυσχιδής και αμφιλεγόμενος καλλιτέχνης, ο Copi, ψευδώνυμο του Raul Damonte Botana, γεννήθηκε στο Buenos Aires το 1939 και πέθανε στο Παρίσι, όπου έμεινε και το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, το 1987. Στα ισπανικά «copi» είναι το υποκοριστικό του «copo de nieve» που θα πει «νιφάδα χιονιού».
Στην Ελλάδα, το όνομα του Copi εμφανίζεται κυρίως στα μεταφρασμένα κόμικς που δημοσίευαν τα περιοδικά των εκδόσεων Βαβέλ και Παρά Πέντε ενώ παραμένει σχεδόν άγνωστος ως θεατρικός συγγραφέας. Από το 1961 που εγκαταστάθηκε στο Παρίσι γίνεται διάσημος σε όλο τον κόσμο ως δημιουργός κόμικς και ιδιαίτερα μέσα από τις ιστορίες της «Καθιστής Γυναίκας» («La Femme Assise») που δημοσιεύονταν στο περιοδικό Le Nouvel Observateur.
Με το θέατρο καταπιάνεται πρώτα ως ηθοποιός και στη συνέχεια ως θεατρικός συγγραφέας. Αλησμόνητες θα μείνουν οι ερμηνείες του στις «Δούλες» του Ζενέ και στους μονολόγους που έγραψε ο ίδιος «Loretta Strong» και «Le Frigo».
Παραστάσεις των έργων του Copi ανεβαίνουν με επιτυχία σε πολλές χώρες. Το 2001, η Comédie Française (Εθνικό Θέατρο της Γαλλίας) ανέβασε το τελευταίο έργο του «Μια ανώφελη επίσκεψη» σε σκηνοθεσία Lukas Hemleb. Το 2006, το Φεστιβάλ της Αβινιόν και το Théâtre des Lucioles διοργάνωσαν ένα εκτενές αφιέρωμα πέντε έργων του, σε σκηνοθεσία Marcial Di Fonzo Bo.
Καυστική σάτιρα, μαύρο χιούμορ και απίθανες ίντριγκες κάτω από την επιφάνεια ενός βίαιου κυνισμού κρύβουν μια ιδιόρρυθμη λυρική μελαγχολία. Ένα θέατρο εξωστρεφές που στηρίζεται στη δράση και στο διάλογο, ένα θέατρο ακραίο και περιθωριακό που δύσκολα ταξινομείται καθώς αγγίζει συχνά τα όρια του μη-θεάτρου.
Στον αναρχικό θεατρικό του μικρόκοσμο, οι ήρωες του ?θραύσματα χαρακτήρων κόμικς- κατακτούν την τραγικότητα μέσα από τη συνεχή εναλλαγή μυθοποίησης και απομυθοποίησης των προσωπικών τους στιγμών?που δεν είναι άλλες από τις δικές μας.

COPI: Η ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΛΟΥΣΙΕΝ
Μετάφραση : Νεκτάριος-Γεώργιος Κωνσταντινίδης
Επιμέλεια : Ανδρέας Στάικος
Τίτλος πρωτότυπου : La Nuit de Madame Lucienne
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΩΔΩΝΗ