Θα ακουστούν εικοσάλεπτα αποσπάσματα από τα εξής έργα:

Στο σπίτι, περιμένοντας τη βροχή

Πέντε γυναίκες και ένας νεαρός άνδρας επιστρέφει επιτέλους σπίτι κουρασμένος από τους αγώνες και τις συγκρούσεις της ζωής. Εξαντλημένος, κοιμάται γαλήνια ή πεθαίνει. Εκείνες τον καρτερούσαν για χρόνια. Ποτέ δεν πίστευαν ότι θα τον ξαναδούν ζωντανό, απελπίζονταν που δεν είχαν νέα του, ένα σημάδι που θα μπορούσε να τις καθησυχάσει ή να τις κάνει να παραιτηθούν οριστικά από την προσμονή. Σήμερα, θα καταφέρουν τελικά να πάρουν μερικά λόγια του, να έχουν την ζωή που ονειρεύτηκαν, να μάθουν την αλήθεια;

Μετάφραση: Δημήτρης Φίλιας

Ανάγνωση στα γαλλικά: Enzo Cormann

Music – Hall

Όπως κάθε βράδυ, σε αυτή την πόλη, όπως και σε άλλες πόλεις - εδώ και τριάντα χρόνια - Το Κορίτσι θα παίξει την μικρή της ιστορία, θα προσποιηθεί, θα σιγοτραγουδήσει και θα σχεδιάσει βήματα χορού. Θα διηγηθεί την φρικτή, την οδυνηρή μέρα που φτάνει στο τέλος της, μια αφήγηση διάφορων ταπεινώσεων και απρόβλεπτων γεγονότων. Όπως κάθε βράδυ, τα δύο αγόρια, εξαντλημένα, κουρασμένα, με όνειρο να δραπετεύσουν ξεγλιστρώντας, τα δύο αγόρια, θα την συνοδεύσουν, θα κάνουν ζαβολιές μαζί της, θα προσποιηθούν.

Μετάφραση – Σκηνοθετική επιμέλεια: Μάγια Λυμπεροπούλου

Με τους: Μάγια Λυμπεροπούλου, Χρήστο Στέργιογλου

Τελευταίες τύψεις πριν από τη λησμονιά

Θα προτιμούσα να μην ξαναδώ τίποτα. Αρκετά ήταν όσα θυμόμουν. Αυτό που θα ‘θελα να ξέρετε, είναι ότι φοβόμουν μην ενοχλήσω με την παρουσία μου, ποτέ σας δεν με αγαπήσατε πολύ, η Hélène και εσείς, και εκείνος που βρίσκεται δίπλα σας, λιγότερο με αγαπά μα προτιμώ να μην το διαπιστώσω. Δεν μου αρέσει πολύ η εξοχή και δεν επιθυμούμε να πάρουμε την θέση σας, να ερχόμαστε για ξεκούραση, το μπάρμπεκιου, την μηχανή του γκαζόν για τα ψηλά χόρτα, όχι, δεν είμαστε κουρασμένοι…

Μετάφραση: Λουίζα Μητσάκου

Σκηνοθετική επιμέλεια: Νίκος Χατζόπουλος

Με τους: Γιώργο Γάλλο, Μαρία Κεχαγιόγλου, Χρήστο Λούλη

Οι κανόνες του σαβουάρ βιβρ στη σύγχρονη κοινωνία

Να γεννηθεί κανείς, είναι απλό. Να πεθάνει, είναι εύκολο. Να ζήσει, σίγουρα δεν είναι ακατόρθωτο. Δεν χρειάζεται να ακολουθεί τους κανόνες για να προσαρμοστεί. Αρκεί να ξέρει πως για κάθε περίσταση υπάρχει μια λύση, ένας τρόπος να αντιδράσει και να συμπεριφερθεί, μια εξήγηση στα προβλήματα. Πρέπει να μάθει και να κρατά την θέση του, να σέβεται τους κώδικες που διέπουν την ύπαρξη, να ελέγχει τις λύπες του και πάντα, να υπολογίζει το μέρος που θα καταλαμβάνουν οι δύσκολες στιγμές της ζωής.

Μετάφραση: Κώστας Κατσουλάρης

Σκηνοθετική επιμέλεια: Δημήτρης Καραντζάς

Με τους: Αντώνη Αντωνόπουλο, Χαρά Ιωάννου, Ιωάννα Κολλιοπούλου, Αντώνη Πριμηκύρη

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη

Ο συγγραφέας

Συγγραφέας και σκηνοθέτης, ο Jean-Luc Lagarce γεννήθηκε στην Μπεζανσόν όπου σπούδασε φιλοσοφία και στη συνέχεια υποκριτική στο Εθνικό Ωδείο Δραματικής Τέχνης. Το 1997, ιδρύει τον ερασιτεχνικό θεατρικό θίασο, Le Théâtre de la Roulotte. Μαζί με άλλους μαθητές, μεταξύ των οποίων η Mireille Herbstmeyer που έκτοτε θα δουλέψει στο πλευρό του, σκηνοθετεί Μπέκετ, Γκολντόνι και δικά του κείμενα. Όταν, το 1981,ο θίασος του γίνεται επαγγελματικός, το έργο Carthage, encore μεταδίδεται από την εκπομπή Nouveau Répertoire dramatique του Lucien Attoun στον ραδιοφωνικό σταθμό France Culture. Από το 1982, το έργο Le Voyage de Madame Knipper vers la Prusse orientale ανεβαίνει από τον σκηνοθέτη Jean-Claude Fall στο Petit Odéon. Η καριέρα του ως σκηνοθέτης ξετυλίγεται μέσα από 20 περίπου εναλλασσόμενες σκηνοθεσίες κλασσικών έργων (Κρεμπιγιόν υιός, Μολιέρος, Ζωρζ Φεϊντό, Ευγένιος, Ιονέσκο...), διασκευές μη θεατρικών κειμένων καθώς και δικές του δημιουργίες. Το 1992, ο Jean-Luc Lagarce ανεβάζει το έργο-κολάζ, Les Solitaires intempestifs, και ιδρύει τον ομώνυμο εκδοτικό οίκο μαζί με τον πιο στενό του καλλιτεχνικό συνεργάτη, François Berreur, με στόχο τη δημοσίευση σύγχρονων θεατρικών δημιουργιών. Μετά τον πρόωρο χαμό του από Aids σε ηλικία 38 χρονών το 1995, τα άπαντα του (εικοσιπέντε θεατρικά έργα, τρεις αφηγήσεις, ένα λιμπρέτο όπερας...) γνωρίζουν ολοένα και μεγαλύτερη επιτυχία σε κοινό και κριτικούς και μεταφράζονται σε εικοσιπέντε γλώσσες.