Λαχταριστά γλειφιτζούρια, πολύχρωμα και διάφανα, σήμα κατατεθέν της παιδικότητάς μας, μαζί με σοκολατένια παγωτά, γεμίζουν τους καμβάδες της Μαργαρίτας Βιτάλη-Σαραντοπούλου.
Η ζωγράφος, με τα έργα που παρουσιάζει στην γκαλερί «Ιλεάνα Τούντα» (Αρματολών & Κλεφτών 48), κεντρίζει τις γευστικές μνήμες των επισκεπτών. «Διάλεξα τα γλειφιτζούρια, γιατί είναι ένα γλυκό, το οποίο από τον πιο μικρό μέχρι τον πιο μεγάλο προκαλεί ωραία συναισθήματα που έχουν να κάνουν με την παιδικότητά του», εξηγεί η ίδια.
Οι επισκέπτες, συνεχίζει, της λένε ότι είναι τόσο ζωντανά που θέλουν να τα πιάσουν, να τα φάνε. Ακριβώς αυτό επιθυμούσε κι εκείνη μετατρέποντας το γλύκισμα αντικείμενο οπτικής απόλαυσης: «να δημιουργήσει ωραία συναισθήματα στον κόσμο». Αλλωστε, «το γλυκό, το γλειφιτζούρι συνδέεται με μια αίσθηση ευφορίας». Το θέμα με τα γλειφιτζούρια εμπλέκεται για την Μαργαρίτα Βιτάλη-Σαραντοπούλου με μια άλλη ασχολία της, τη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική, καθώς είναι ιδιοκτήτρια εταιρείας κέτερινγκ και σεμιναρίων μαγειρικής. «Εγώ», λέει, «όταν ζωγραφίζω σκέφτομαι το φαγητό. Κι όταν φτιάχνω φαγητό και γλυκά σκέφτομαι καλλιτεχνικά, πώς θα τα τοποθετήσω στο πιάτο». Ετσι διασταυρώθηκαν οι δύο μορφές δημιουργίας.
Με κατάρτιση στη συμπεριφορά του χρώματος και στις τεχνικές, η ζωγράφος αποδίδει τα αντικείμενα πέντε έως και δέκα φορές μεγαλύτερα από το φυσικό. Σε ένα σύνολο δεκαέξι έργων, η πλειοψηφία είναι μεγάλων διαστάσεων, 1.30 Χ 1.30 μ. Προσπαθώντας να εξελιχθεί, όπως λέει, το θέμα μέσα στο πλαίσιο του τελάρου, διατηρεί τον λευκό του καμβά. Ακόμη και στα έργα που καλύπτουν ολόκληρη σχεδόν την επιφάνεια του καμβά, στις τέσσερις γωνίες το λευκό παραμένει - «σαν ένα παιχνίδι του λευκού χώρου με τον χρωματισμένο». Τα έργα παραπέμπουν στη φωτογραφία, καθώς η καλλιτέχνιδα ακολουθεί τη φωτορεαλιστική μέθοδο (με τη ζωγραφισμένη εικόνα επιχειρείται να αποδοθεί αυτό που αποτυπώνει ο φωτογραφικός φακός).
Η ίδια επεμβαίνει στην εικόνα με αφαίρεση και πρόσθεση στοιχείων, με χρώματα, κόλλες και προσμείξεις υλικών, όπως ακρυλικών και σιλικόνης.
Με τη ζωγραφική, η Μαργαρίτα Βιτάλη-Σαραντοπούλου ασχολείται από το 1998. Τι σημαίνει για κείνη η τέχνη; Προτιμά να απαντήσει με τα λόγια μιας κυρίας που της ευχόταν «καλή επιτυχία» για την έκθεση: «Λένε ότι ο καλλιτέχνης είναι αυτός που κάνει την προσωπική του εμμονή δημόσια αισθητική».
Η έκθεση, σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Αννας Χατζηνάσιου, θα διαρκέσει έως τις 29 Ιουνίου.
