Δεύτερο βιβλίο της ιστορικής σειράς «Τύραννος» από τον Καναδό συγγραφέα και λάτρη της ιστορίας Κρίστιαν Κάμερον (Christian Cameron). Έτσι, μετά το «Κινέας ο μισθοφόρος», ακολουθεί η συνέχεια με τίτλο «Η μάχη στον ποταμό Ιαξάρτη».
Η ιστορία ξεκινάει από εκεί που σταμάτησε η προηγούμενη: βρισκόμαστε στο 330 πχ , ο Αθηναίος εξόριστος στρατιωτικός Κινέας αποφασίζει, μετά την μεγάλη νίκη που πέτυχε επί των Μακεδόνων από μια συμμαχία σκυθικών φυλών και Ελληνικών πόλεων της περιοχής του Εύξεινου Πόντου, να ετοιμάσει ένα μικρό εκστρατευτικό σώμα για να συνεχίσει τις επιχειρήσεις εναντίων του ίδιου του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Προορισμός του ο ποταμός Ιαξάρτης, οπού εκεί ελπίζει να συναντήσει την αγαπημένη του Σραγιάνκα, αρχηγό μια μεγάλης φυλής Σακών για να την βοηθήσει στην επερχόμενη αναμέτρηση με τους επελαύνοντες Μακεδόνες.
Το βιβλίο τοποθετείται στην εποχή της μεγάλης εκστρατείας του Μ. Αλεξανδρου κατά των Περσών, αλλά διαδραματίζεται σε ένα όχι και τόσο προβεβλημένο σκηνικό, αυτό της παρευξείνιας περιοχής όπου ήκμαζαν οι ελληνικές αποικίες και πόλεις έχοντας αναπτύξει σημαντικές σχέσεις με τους πληθυσμούς των διάφορων σκυθικών φύλων της ενδοχώρας. Δεδομένου ότι έχουμε συνηθίσει αντίστοιχα μυθιστορήματα να αφηγούνται ήρωες από την πλευρά των κατακτητών, μας κεντρίζει το ενδιαφέρον η αντιστροφή των ρόλων. Εδώ λοιπόν οι «καλοί» είναι οι ανεξάρτητες ελληνικές πόλεις και οι βάρβαροι σύμμαχοι τους, ενώ οι «κακοί» είναι οι Μακεδόνες με αρχηγό τον χείριστο όλων των Μ. Αλέξανδρο (εξ’ ου και ο τίτλος «Τύραννος»).
Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί σαν αφετηρία μια ιστορία αγάπης, η οποία κινητοποιεί τον κεντρικό ήρωα Κινέα, ο οποίος είναι περιβεβλημένος από ένα εντυπωσιακό πλέγμα αρετών: τιμιότητα, ηθική, γενναιότητα, πεφωτισμένη ηγεσία, υψηλή συναίσθηση του καθήκοντος κλπ. Στο πλευρό του βρίσκεται μια πλειάδα φίλων και συμπολεμιστών (όλοι ακέραιοι και αδαμάντινοι) έτοιμοι να τον ακολουθήσουν χωρίς δισταγμό σε μια φαινομενικά αποστολή αυτοκτονίας. Κάπου εδώ αρχίζουν και οι αντιφάσεις καθώς οι χαρακτήρες αυτοί δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη οντότητα, ούτε κάποιο ιδιαίτερο βάθος. Πιο πολύ μοιάζουν με παρέα μικρομέγαλων που ακολουθούν τον αρχηγό της παρέας, παρά «ψημένων» πολεμιστών. Ο εν λόγω αρχηγός – Κινέας- δυσκολεύεται να μας μεταφέρει την κρισιμότητα των δραματικών στιγμών και διλημμάτων που αντιμετωπίζει, ενώ η συνεχής αναφορά στα όνειρα που βλέπει, προσδίδουν μια μεταφυσική χροιά στο κείμενο – η οποία μάλλον δεν του προσδίδει και κάτι παραπάνω.
Στα θετικά μπορούμε να σημειώσουμε την αρκετά καλή προσπάθεια που κάνει ο συγγραφέας στην μεταφορά του κλίματος των μαχών της εποχής. Υπάρχει άφθονη δράση, που δεν θα αφήσει παραπονεμένους τους αναγνώστες. Το αποτέλεσμα ωστόσο θα ήταν κατά πολύ ανώτερο αν βοηθούσε η μετάφραση η οποία απογοητεύει με τα ουκ ολίγα ολισθήματα που διαπιστώσαμε.
Εν κατακλείδι το δεύτερο βιβλίο της σειράς δεν περνάει απαρατήρητο, αλλά ούτε και θα μείνει αξέχαστο…
Γ.Οικονόμου
