Οι συναυλίες είχαν θέμα το ρεμπέτικο (Rembetiko Unplugged: The Greek Blues) και κάλυψαν διάφορες ιστορικές διαδρομές του ρεμπέτικου τραγουδιού. Μαζί με το Γιώργο Νταλάρα, ο Βασίλης Κορακάκης (που έπαιξε και μπουζούκι), η Αθηνά Λαμπίρη και η Ασπασία Στρατηγού , ερμήνευσαν τραγούδια του Βαμβακάρη και του Τσιτσάνη, αλλά και μεγάλων Σμυρνιών συνθετών όπως ο Βαγγέλης Παπάζογλου και άλλων συνθετών όπως ο Απόστολος Καλδάρας και ο Απόστολος Χατζηχρήστος. Και βέβαια όλα τα τραγούδια με τη συνοδεία του κοινού που όχι απλά αποθέωσε τους καλλιτέχνες, αλλά και τραγούδησε μαζί τους.
Όπως διαβάσαμε στο www.greeknewsonline.com το Σάββατο 22 Νοεμβρίου δόθηκε η δεύτερη συναυλία στο καζίνο Ceasar’s του Ατλάντικ Σίτι και θα ακολουθήσουν: Theater Rialto στο Μόντρεαλ στις 26 Νοεμβρίου, The Wilbur Theater στη Βοστόνη στις 29 Νοεμβρίου, Harris Theater στο Σικάγο στις 30 Νοεμβρίου και The Danforth Music Theater στο Τορόντο στις 4 Δεκεμβρίου.
Μιλώντας τη Δευτέρα στους ομογενείς δημοσιογράφους, στη διάρκειας συνέντευξης που παραχώρησε στο Γραφείο Τύπου της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη, ο Γιώργος Νταλάρας είπε πως το ρεμπέτικο τραγούδι, σ’ αυτές τις εποχές, δίνει έναν μπούσουλα. Δεν κάνει πολιτικό μανιφέστο.
«Αυτή τη φορά, ήρθα εδώ για κάτι παλιό, που μας πάει πολύ πίσω, αλλά που έχει σχέση με την Αμερική» είπε ο ερμηνευτής και πρόσθεσε: «Οι συναυλίες μας δεν έχουν την ποικιλότητα που είχαν άλλες μας εμφανίσεις. Τώρα, επικεντρωνόμαστε σε ένα από τα πιο χρωματισμένα και αυστηρά κομμάτια του ελληνικού τραγουδιού».
Ο Γιώργος Νταλάρας σημείωσε: «Εμείς οι νεότεροι αρχίζουμε και το ψάχνουμε το ρεμπέτικο. Και λέω νεότεροι, σε σχέση με τους πατεράδες και τους παππούδες μας. Οι γενιές όμως που γέννησαν το ρεμπέτικο δεν έψαξαν ποτέ να το βρουν. Ο καιρός που έγραψαν τα τραγούδια δεν τους έδινε την πολυτέλεια να αναζητήσουν ούτε από πού ξεκινάει αυτό το τραγούδι, ούτε τι το συντηρεί σήμερα και ούτε το τι θα γίνει αύριο. Αν πάμε πίσω στην ιστορία του ρεμπέτικου, θα δούμε ότι ξεκινάει πολύ νωρίς, τον 18ο αιώνα. Αυτό το ρεμπέτικο, το οποίο γνωρίζουμε εμείς ως εθνικό τραγούδι, ξεκινάει πολύ νωρίς τη δεκαετία του ΄30. Από τότε αρχίζει ο κόσμος στην Ελλάδα να μιλάει για το ρεμπέτικο. Το ρεμπέτικο όμως είχε μια ιστορία εξήντα μέχρι ογδόντα χρόνων πίσω από το 1930. Ξεκινάει από τη Μικρά Ασία, κυρίως από τη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη, περνάει από μια πολύ μικρή ομάδα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και κυρίως, το μεγάλο σώμα, γεννιέται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δηλαδή, το ρεμπέτικο τραγούδι έχει ρίζα στην Αμερική και αυτό το μαθαίνουμε σιγά σιγά. Γι αυτό λέω ότι οι δικές μας γενιές αρχίζουν και ψάχνουν».
