Και τα κατάφεραν, γιατί αναβίωσαν την ιστορία του ανελέητου και τελείως παράλογου διωγμού των μαύρων γάτων, μιας απελπισμένης αγάπης και μιας πικρής προδοσίας με τον καλύτερο τρόπο.
Πιο συγκεκριμένα, σ ΄ένα νησί μια μυστική αδελφότητα προληπτικών είναι αποφασισμένη να εξοντώσει όλες τις μαύρες γάτες για να απαλλάξει τον τόπο από τη μάστιγα της γρουσουζιάς. Σχεδόν πετυχαίνει τον σκοπό της. Και λέμε σχεδόν, γιατί μία μόνο γάτα απομένει ζωντανή. Μία γάτα που γνωρίζει ένα φοβερό μυστικό. Οι διώκτες της είναι αποφασισμένοι να τη βρουν, να την παγιδέψουν και να την εξοντώσουν. Αλλά και η τελευταία μαύρη γάτα είναι πολυμήχανη και... εφτάψυχη!
Ο Ευγένιος Τριβιζάς στο έργο του αυτό κατορθώνει να πλάσει έναν αντικατοπτρισμό της κοινωνίας μας, αυτής που είναι αποφασισμένη να παραγκωνίσει το διαφορετικό, το περίεργο, αυτό που δεν πηγαίνει με το ρεύμα, αλλά και το…ξένο. Αποκαλύπτει στα παιδιά τις βαθιές ρίζες του ρατσισμού, τους αναλύει τα πραγματικά αίτια, καταδεικνύει τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα τα οποία εξυπηρετεί, κι όλα αυτά αντιμετωπίζοντάς τα ως ενήλικες. Δεν τους μιλάει μπεμπεκίστικα, δεν είναι εκνευριστικά υπεραναλυτικός, εμπιστεύεται απόλυτα το παιδικό μυαλό και με χιούμορ, φαντασία, ευαισθησία, συναίσθημα τους παρουσιάζει τα αίτια του καταστροφικού αυτού φαινομένου που τα τελευταία χρόνια, ίσως περισσότερο από ποτέ, μαστίζει την ελληνική και όχι μόνον, κοινωνία.
Αυτό οι Γάκης- Μουστάκα – Μπιμπής το σεβάστηκαν απόλυτα, γι΄αυτό και η παράστασή που μας χάρισαν δεν είναι μία συνηθισμένη παιδική… Είναι μία παράσταση πέρα για πέρα διδακτική, γεμάτη χιούμορ και φαντασία, μία ζεστή παράσταση που αντηχεί απευθείας στις καρδιές μικρών θεατών, καθώς φέρνει τα παιδιά αντιμέτωπα με τον ίδιο τον εαυτό τους, αυτόν που κάνει διακρίσεις και «κυνηγά» τους μαύρους γάτους στο σχολείο και στις παιδικές χαρές, αυτόν που στο μέλλον θα κάνει ρατσιστικές διακρίσεις στην ευρύτερη κοινωνία…
Οι δέκα ηθοποιοί που συμμετέχουν στην παράσταση έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και ερμήνευσαν απολαυστικά όλους τους ρόλους της παράστασης.
Μοναδικό μειονέκτημα της παράστασης; Η υπερβολικά μεγάλη διάρκειά της που άγγιξε τις δυόμισι ώρες! Αυτό από μόνο του την καθιστά ακατάλληλη σε ηλικίες κάτω των 10 ετών. Και πάλι όμως μία παράσταση που αγγίζει τις τρεις ώρες είναι απαγορευτική ακόμη και στα παιδιά γυμνασίου. Είναι τελείως αψυχολόγητο και ανεξήγητο το γιατί οι συντελεστές μιας παιδικής παράστασης υπερβαίνουν το όριο της μιάμισι ώρας και παράλληλα είναι κρίμα εξαιρετικές δουλειές, όπως αυτή της «Τελευταίας Μαύρης Γάτας», να μην αφήνουν τις καλύτερες εντυπώσεις εξαιτίας της διάρκειάς τους και μόνο.
Το ευχάριστο της όλης υπόθεσης είναι ότι μάθαμε πως το συγκεκριμένο θεατρικό θα περικοπεί δραστικά. Ναι, τότε θα μιλήσουμε σίγουρα για ένα μικρό διαμάντι...
Αξίζει να δείτε την παράσταση; Και βέβαια. Η παράσταση θα ήταν must ακόμη και αν δεν ετοιμαζόταν μία πιο σύντομη εκδοχή. Όπως πολύ εύστοχα έχει πει το περιοδικό “Times Educational Supplement”, το έργο αυτό του Τριβιζά αποτελεί εμβόλιο κατά της προκατάληψης, εμβόλιο κατά του ρατσισμού και εμβόλιο κατά της γενοκτονίας. Και η παράσταση πιστέψτε μας έχει την ίδια ακριβώς δραστική ουσία....
Γεωργία Οικονόμου ([email protected])
