Η παραγωγή αυτής ήταν αξιοζήλευτη από όλες τις απόψεις. Καταρχάς, η δουλειά που έκανε ο Φωνιαδάκης με τον συνθέτη και μουσικολόγο Ζυλιέν Ταρρίντ ως προς τη μουσική επένδυση ήταν σχεδόν αριστουργηματική (ελπίζουμε να κυκλοφορήσει σύντομα και σε cd). Οι δυο τους έδωσαν μία ξεχωριστή πνοή στη μπαρόκ μουσική του Μπαχ και του Χαίντελ και δημιούργησαν ένα απόκοσμο χωροχρονικό τοπίο όπου το φανταστικό, υποσυνείδητο και μυστικιστικό στοιχείο εναλλάσσεται και συνομιλεί με τον ωμό ρεαλισμό δημιουργώντας ένα ιδανικό "οικοσύστημα" συνάντησης των δύο μουσουργών.
Πάνω σ' αυτή τη μουσική σύνθεση ο Φωνιαδάκης «κέντησε» με χειρουργική ακρίβεια την καταιγιστική, σχεδόν οργιώδη, χορογραφική σύλληψη του, εμπνέοντας ταυτόχρονα και τους χορευτές που εκτέλεσαν με πρωτοφανές πάθος τις οδηγίες του. Σ΄ αυτήν ακριβώς την έμπνευση θα σταθούμε ιδιαίτερα, καθώς αυτός ήταν και ο απώτερος στόχος της παράστασης. Να δημιουργήσει «γέφυρες» επικοινωνίας και συνδέσεις (LINKS) ανάμεσα στον Μπαχ και τον Χάιντελ, ανάμεσα στον δημιουργό Φωνιαδάκη με την ομάδα του και κατ' επέκταση ανάμεσα στους χορευτές και το κοινό. Και αυτό επετεύχθη απόλυτα μέσα από ένα απρόσμενο κολάζ χορογραφιών πολύ διαφορετικών μεταξύ τους. Ένα κολάζ που δεν διακρινόταν από αρχή- μέση και τέλος, αλλά που μέσα από την αποσπασματικότητά του δημιούργησε τελικά μία μαγική μείξη συναισθημάτων.
Στο πρώτο μέρος της παράστασης με τίτλο Selon Desir, η χορογραφία ακολούθησε τα Κατά Ματθαίον και Κατά Ιωάννην Πάθη του Μπαχ, στο δεύτερο (που κέρδισε τις εντυπώσεις μας με την γυμνή κλασικότητά του) με τίτλο Air, η "Άρια" από τη Σουίτα για ορχήστρα αρ. 3 σε ρε μείζονα του Μπαχ συνομίλησε με τη "Σαραμπάντ" από την Σουίτα σε ρε ελάσσονα του Χαίντελ, ενώ στο τρίτο μέρος, με τίτλο Links, οι χορευτές του Μπαλέτου της ΕΛΣ (συμμετείχαν οι Α' Χορευτές, οι Σολίστ, οι Κορυφαίοι και το Corps de ballet της ΕΛΣ, καθώς και Σπουδαστές της Σχολής Χορού της ΕΛΣ) απογείωσαν την σωματικότητα της χορογραφίας πάνω σε επιλογή ορισμένων από τα πιο εμβληματικά έργα του Χαίντελ.
Απόλυτη πρωταγωνίστρια της βραδιάς, η μοναδική Μαρία Κουσουνή. Μία χορεύτρια διεθνούς βεληνεκούς, που όταν βγαίνει στη σκηνή, νιώθεις πως ο προβολέας φωτίζει μόνο αυτή. Ο δυναμισμός των κινήσεών της προσδίδει έναν τόσο ιδιαίτερο χαρακτήρα σε ό,τι και αν κάνει, που πραγματικά μάς ήταν πολύ δύσκολο να πάρουμε το βλέμμα μας από πάνω της, ακόμη και όταν η σκηνή ήταν γεμάτη από χορευτές. Eίμαστε πολύ τυχεροί που η σπουδαία αυτή καλλιτέχνιδα χορεύει για την Λυρική.
Στην υψηλή αυτή αισθητική παραγωγή συνέβαλαν καθοριστικά η λιτή σκηνική εγκατάσταση που συνυπέγραψε ο Φωνιαδάκης με τον Σάκη Μπιρμπίλη (ο τελευταίος επιμελήθηκε και τους εξαιρετικούς φωτισμούς), ενώ ιδιαίτερα πρωτότυπα και ευφάνταστα ήταν και τα κοστούμια του Τάσου Σοφρονίου.
Αξίζει να δει κανείς το LINKS; Επιβάλλεται να σπεύσει να βγάλει εισιτήρια να τη δει, ακόμη και αν δεν είναι λάτρης του χορού. Μη διστάσετε να πάρετε μαζί σας και θεατές μικρότερων ηλικιών. Θα φύγουν μαγεμένοι....
Γεωργία Οικονόμου
[email protected]
