Παρακολούθησε μαθήματα φωνητικής στο εργαστήρι φωνητικής και υποκριτικής της Μίρκας Γεμεντζάκη, της οποίας την μέθοδο έχει υιοθετήσει και ο ίδιος, καθώς διδάσκει, επίσης, φωνητική και μουσική. Γράφει στίχους, μουσική και ερμηνεύει ο ίδιος τα τραγούδια του. Παράλληλα συνθέτει μουσική για θεατρικές παραστάσεις που απευθύνονται τόσο σε ενήλικες («Το κλουβί με τις τρελές») όσο και σε παιδιά («Φρουτοπία»).

Έχει ήδη δισκογραφήσει 3 ολοκληρωμένα προσωπικά άλμπουμ: Το Δεκέμβριο του 2004 κυκλοφορεί ο πρώτος του δίσκος με τίτλο «Σ’ αυτές τις γραμμές». Toν Ιούλιο του 2007 σε συνεργασία με το μουσικοσυνθέτη Λευτέρη Μιχαήλ κυκλοφορεί τη δεύτερη δουλειά του με τίτλο «Ξεχασμένο τάμα».

Ο τρίτος δίσκος κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2012 από τη Ζεύξις music με τίτλο «Αλήθεια τι θα’ κανες;» Την ενορχήστρωση του δίσκου υπογράφει ο Αντώνης Γούναρης, ενώ ξεχωρίζει η συμμετοχή του Γιάννη Γιοκαρίνη με το τραγούδι «Κάτσε Καλά». Τους στίχους των κομματιών του δίσκου υπογράφουν ο Θωμάς Φώτης, ο ποιητής Θάνος Ζελίτης και η στιχουργός Λαμπρινή Λάμπρου.

Το ύφος της μουσικής του έχει δεχθεί επιρροές τόσο από rock και blues, όσο κι από λαϊκά και παραδοσιακά ακούσματα, καθώς η οικογένειά του έχει μουσική παράδοση, ιδίως στα ηπειρώτικα. Ο Θωμάς Φώτης εμφανίζεται σε συναυλίες και μουσικές σκηνές σε όλη την Ελλάδα, ερμηνεύοντας τα τραγούδια του και επιτυχίες άλλων καλλιτεχνών, αλλά και έχοντας κάνει support σε καλοκαιρινά live καλλιτεχνών όπως του Χρήστου Θηβαίου, αλλά και τoυ Glenn Hughes στο Φεστιβάλ Ιωαννίνων.

Έχει συνεργαστεί επίσης με τους Χριστόφορο Κροκίδη,Παντελή Αμπαζή, Μιχάλη Κακέπη, Χρήστο Τόλιο και, για πολλά χρόνια, με τον Γιάννη Γιοκαρίνη.

Συναντήσαμε τον Θωμά Φώτη με αφορμή την νέα του δισκογραφική δουλειά και το τραγούδι «Πάρε να ‘χεις» που κυκλοφορεί αύριο, την 1η Δεκεμβρίου. Συζητήσαμε ενδιαφέροντα πράγματα, ανταλλάξαμε ιδέες, φιλοσοφήσαμε... Μια ιδέα μέσα από τη συνέντευξη που παραχώρησε για το life.gr :

Η ροκ είναι επιλογή για σένα ή κάτι που προέρχεται από τις παλαιότερες τάσεις;

Το μόνο βέβαιο είναι ότι η ροκ για μένα δεν είναι απλά μια ταμπέλα, δεν μου αρέσουν εξάλλου οι ταμπέλες τουλάχιστον στη δική μου μουσική. Υπάρχει μέσα στα τραγούδια μου και σαν επιλογή αλλά και σαν ερέθισμα από τα ακούσματα που είχα.. αλλά ροκ για μένα είναι και το Ηπειρώτικο τραγούδι που το ‘ζησα μέσα απ την οικογένειά μου από παιδί, τα γλέντια που κάναμε με κιθάρες και βιολιά ο τρόπος έκφρασης των ντόπιων μουσικών σε κάθε περιοχή της Ελλάδας και του κόσμου που σκαλίζουν τη μουσική τους παράδοση

Πιστεύεις πως ο καλλιτέχνης που δεν υπηρετεί τα πρότυπα, συνδέεται αυτομάτως και με μιας μορφής «αταξία»;

Σαφώς θα μπορούσαμε να το πούμε κι έτσι, ούτως ή άλλως καλώς παρεκκλίνει κάποιος ψάχνοντας νέα μονοπάτια .Δε θα πρέπει όμως η αυτονόμηση να περιορίζεται σαν στοιχείο μόνο στους καλλιτέχνες η γενικά σε όσους ασχολούνται με κάποια μορφή τέχνης.. Κι αυτό δε σημαίνει ότι ξεχνάμε τις βάσεις και ότι παύουμε να μελετάμε. Και για να αναφερθώ στο δικό μου αντικείμενο θεωρώ ότι η μελέτη πάνω στα μουσικά δεδομένα που έχουμε σαν κληρονομιά πρέπει να ναι ενδελεχής και αδιάκοπη. Σημαντικό εργαλείο για να μπορέσεις να αφήσεις τα δικά σου ίχνη σ' ένα δρόμο που τον έχουν περπατήσει τόσοι και τόσοι.

Έχεις κάνει μεγάλες συνεργασίες στην πορεία της καριέρας σου. Ποια πιστεύεις είναι αυτή που σε καθόρισε ως μουσικό/τραγουδοποιό;

Όλοι μα όλοι τους μου δώσαν ενέργεια και έβαλαν κομμάτια στο παζλ μέχρι τώρα οπότε έχω πάρει σημαντικά πράγματα. Σχολείο πραγματικό για μένα ήταν και παραμένει ο Γιάννης Γιοκαρίνης. Ο Αντώνης Γούναρης στο στούντιο. Επίσης υλικό που με έβαλε σε άλλα μονοπάτια βρήκα κι από τις συνεργασίες μου με μπάντες και καλλιτέχνες του παραδοσιακού και του ρεμπέτικου τραγουδιού όταν πρωτοξεκινούσα. Ο Χρήστος Τόλιος απ’ τους Νορμάλ που συνεργαστήκαμε για ένα διάστημα με έκανε να βουτήξω ακόμα πιο βαθιά στη blues μουσική. Ο Κακέπης.. ο Κροκίδης.. απ όλους πήρα πολλά.

Ο κόσμος που βρίσκεται σε κάθε σου εμφάνιση αποτελεί πηγή έμπνευσης για τα τραγούδια σου;

Σίγουρα κι όχι μόνο για την ώρα του live αλλά και μετά που συνομιλώ μαζί του τσουγκρίζουμε τα ποτήρια και κάνουμε κουβέντα μιλάμε για χαρές για προβληματισμούς που μας απασχολούν για τα μικρά και μεγάλα μας όνειρα..κι έτσι έρχονται εικόνες για να σκαρώνουμε τραγούδια.

Υπάρχουν στιγμές από το παρελθόν που θα αναιρούσες ή εύχεσαι να είχες πάρει άλλη απόφαση;

Επί της ουσίας νομίζω καμία δε θα αναιρούσα.. είμαι οι επιλογές μου και είμαι και τα λάθη μου που τα βλέπω κι αυτά με συμπόνια γιατί τελικά βοηθούν στη καλύτερη διαχείριση καταστάσεων στο μέλλον.

Μέχρι σήμερα μετράμε τρεις προσωπικούς δίσκους και αμέτρητες εμφανίσεις στην Ελλάδα. Υπήρξαν στιγμές που σκέφτηκες πως δε θες να συνεχίσεις άλλο;

Δε θα μπορούσα να σκεφτώ τέτοιο ενδεχόμενο γιατί αυτό που κάνω μου δείχνει το δρόμο μου.. με τρέφει.. είναι το ψωμί και το νερό μου.. με κουβαλάει και το κουβαλάω! Ακόμα κι όταν αισθάνθηκα πολύ αδύναμος απέναντι σε δύσκολες συγκυρίες πάλι η μουσική τα τραγούδια και η επαφή με τον κόσμο με δυνάμωσαν.

Πριν λίγους μήνες μας σύστησες την «Πηνελόπη», θα έχουμε κι άλλες τέτοιες “συστάσεις” σύντομα;

Η Πηνελόπη οπτικοποιήθηκε τον Σεπτέμβριο με ζωγραφιές της Στέλλας Ροδίτη που φιλοτέχνησε αποκλειστικά για το ποίημα του Θάνου Ζελίτη. Το είχα μελοποιήσει για τον δίσκο «Αλήθεια τι θα ‘κανες».

Την 1η Δεκεμβρίου έχουμε ένα ολοκαίνουριο κομμάτι που θα κυκλοφορήσει σε digital έκδοση με τίτλο «Πάρε να ‘χεις» που μιλάει για χωρισμό αλλά με μια διάθεση πιο χιουμοριστική μέσα από δικές μου προσωπικές ανάλογες εμπειρίες.. Επίσης το Φεβρουάριο θα κυκλοφορήσουν άλλα 3 τραγούδια μαζί με βιβλίο ενός νέου συγγραφέα. Και όλα αυτά θα παρουσιαστούν live με την νέα μου μπάντα στην οποία συμμετέχει και ο Λευτέρης Μιχαήλ που κάναμε μαζί το δεύτερο δίσκο μου και ξανανταμώνουμε μετά από χρόνια.

Χ.Τ.