Τρεις Ελληνες γλύπτες φιλοξενούνται και δουλεύουν ήδη στο Μέτσοβο, υπό τη Στέγη της Πινακοθήκης Αβέρωφ. Οι γλύπτες Θόδωρος Παπαγιάννης, Κυριάκος Ρόκκος και Γιώργος Χουλιαράς συμμετέχουν φέτος στο πλαίσιο του θεσμού της Πινακοθήκης «Δημιουργικές Συναντήσεις», φτιάχνοντας γλυπτά από ξύλο, ενώ παράλληλα το κοινό έχει τη δυνατότητα να παρακολουθεί στη διάρκεια τριών εβδομάδων τη διαδικασία.
Και οι τρεις, Ηπειρώτες στην καταγωγή, καταξιωμένοι στην περιοχή της γλυπτικής, με έργα στον δημόσιο χώρο, διδακτικό έργο στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) και επιμονή στις κλασικές αξίες της μοντέρνας γλυπτικής, αποτελούν σταθερή αναφορά για νεότερους δημιουργούς.
Ο Χουλιαράς περισσότερο αδρός, ο Ρόκκος ρομαντικός-κλασικός, ο Παπαγιάννης τοτεμικός, και οι τρεις επίμονοι στα σκληρά υλικά, αποτελούν ίσως την τελευταία γενιά Ελλήνων γλυπτών που έλκεται από καθαρές φόρμες και αρχετυπικές μορφές, χωρίς το βάρος εννοιολογικών προσδιορισμών.
Η παρουσία τους στο Μέτσοβο συνδέεται τόσο με το πρόγραμμα του Ιδρύματος Αβέρωφ που δίνει ιδιαίτερη έμφαση στον εκπαιδευτικό του ρόλο για την περιοχή, όσο και στην ικανότητά τους να δουλεύουν το Ξύλο, κυρίαρχη πρώτη ύλη του τόπου, κρατώντας ακόμη ψηλά την τέχνη της ξυλογλυπτικής.
Οι τρεις γλύπτες δουλεύουν καθημερινά στον ανοιχτό χώρο της αυλής της Πινακοθήκης, ορατοί και ανοιχτοί για διάλογο με όποιον το ζητήσει. Θα βρίσκονται εκεί δουλεύοντας ως τις 10 Σεπτεμβρίου, ενώ στις 25 εγκαινιάζεται έκθεσή τους με επιλεγμένα έργα από το σύνολο της δουλειάς τους.
Στην έκθεση θα ενσωματωθούν και τα νέα έργα που θα έχουν φιλοτεχνήσει κατά την περίοδο παραμονής τους στο Μέτσοβο. Αν πάντως έχει αξία μια τέτοια δράση είναι γιατί ένα τοπικό μουσείο κρατά ζωντανό το ενδιαφέρον του κοινού για τη σύγχρονη δημιουργία, καταφέρνει να αισθάνονται οι χειροτέχνες του τόπου κοντά στους καλλιτέχνες του κέντρου, ενώ συγχρόνως γεφυρώνει τις αποστάσεις ανάμεσα στην εμπειρία και τη γνώση.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
