Αρχαία κεφάλια και κίονες, νεκρές φύσεις και αστικοί εσωτερικοί χώροι, σε μια μεταφυσική ατμόσφαιρα, συνιστούν τον κόσμο του Σαράντη Καραβούζη. Σ αυτόν τον κόσμο του ζωγράφου που θαύμασε και μελέτησε τον Τζόρτζιο ντε Κίρικο κι έμεινε πιστός επί τριάντα και πλέον χρόνια στο ζωγραφικό του όραμα, αφιερώνεται μία αναδρομική έκθεση, από τις 5 του μήνα έως τις 31 Αυγούστου, στο Πολιτιστικό Κέντρο «Λεωνίδας Κανελλόπουλος» στην Ελευσίνα, πρώην οικία Πατρινού.

Χρονολογικά η έκθεση, με τίτλο «Σαράντης Καραβούζης: Ήχοι της σιωπής», αρχίζει το 1957, με έναν καμβά μικρών διαστάσεων, την «Αθήνα» με τον Παρθενώνα, δύο χρόνια πριν ο Καραβούζης εισαχθεί στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, που υποδηλώνει τη μεταγενέστερη θεματική ενασχόληση με τον ελληνικό πολιτισμό. Καθοριστικό ρόλο για τα αρχαιολογικά τοπία του έπαιξε η παραμονή του στη Δήλο, επί έναν μήνα, το 1965, δουλεύοντας στη συντήρηση των ψηφιδωτών της αρχαίας πολιτείας.

Ο Καραβούζης «αναπαράγει στους πίνακές του την ατμόσφαιρα της σιγής της Δήλου, του παγωμένου χρόνου της, των αόρατων παλλόμενων ψυχών που αισθάνεται κανείς ότι ίπτανται πάνω από τους ιερούς ναούς και τις καθημερινές κατοικίες μιας άλλοτε ζωντανής κοινωνίας», επισημαίνει η ιστορικός τέχνης Μπία Παπαδοπούλου, επιμελήτρια της έκθεσης.

Οι πίνακες με τους έρημους αρχαιολογικούς χώρους, γεμάτους θραύσματα ναών και γλυπτών, απαρτίζουν την πρώτη ενότητα της έκθεσης. Η δεύτερη αποτελείται από νεκρές φύσεις και η τρίτη από κενούς εσωτερικούς χώρους με μυστηριώδεις μισάνοιχτες πόρτες. Η αναδρομική κλείνει με τις «Πόρτες και κουρτίνες».

«Η μαγεία των χρωμάτων, ο επιβλητικός φωτισμός, η τελειότητα του σχεδίου, η σκηνογραφική τοποθέτηση των αντικειμένων στον χώρο είναι τα αντιπροσωπευτικά χαρακτηριστικά του έργου του», σημειώνει ο συλλέκτης Κώστας Ιωαννίδης, διοργανωτής της έκθεσης, για τον Σαράντη Καραβούζη, που ζει και εργάζεται από το 1967 στο Παρίσι.