ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ:
Η λέξη ‘μέτριο’ κυριαρχεί σε αυτό το One woman show της Άλκηστις Πρωτοψάλτη, η οποία.. εισάγεται επί σκηνής με το «Στο Ωραιότερο Σημείο/ μένουμε εμείς οι δύο» καινούριο τραγούδι από τον καινούριο (μετριότατο) δίσκο της.
Με ακαταπόνητη dance διάθεση, ακούραστη, πειθαρχημένη και αφήνοντας κάθε τόσο μία κορώνα να φτάνει μέχρι το ταβάνι, η κυρία Πρωτοψάλτη παρέμεινε σόλο επί σκηνής από τις 21:41 μέχρι τις 23:17, γεγονός για το οποίο της αξίζουν συγχαρητήρια (η Ελλάδα έχασε μια μεγάλη αθλήτρια ?ανεξαρτήτως σπορ- λόγω τραγουδιού).
Για την ακρίβεια αλώνισε τη σκηνή του ΖΥΓΟΥ μέχρι που, όπως συμβαίνει στα καρτούν, άνοιξαν τρύπες στο πάτωμα και σχηματίστηκαν άπειρα τεμνόμενα κυκλάκια από τις περιστροφικές διαδρομές της.
Καθ’ όλη τη διάρκεια την συνόδευαν πάρα πολλά ντεσιμπέλ, πολλά γκάζια και (στο πρώτο μέρος) ολίγο ΤΡΙΦΩΝΟ.
Λίγο πριν ερμηνεύσει τη «Σωτηρία της ψυχής» οι σερβιτόροι μοίρασαν κεράκια στα τραπέζια (από αυτά που κάνουν σαν πυροτεχνήματα), καλώντας μας να τα ανάψουμε όταν μας πάρει η συγκίνηση.
Μόνο που εμένα προσωπικώς η συγκίνηση δεν κατάφερε να με πάρει, διότι από το πολύ dance και έξω καρδιά και πέρα δώθε, κάθε ίχνος της είχε αφαιρεθεί λαπαροσκοπικώς.
Αυτό που έχει μείνει μετά την πάροδο των αισθημάτων, είναι η electroAlkistis η οποία ρωτάει κάθε τόσο αν θέλουμε να «ανέβουμε» κι άλλο.
Κάπως έτσι και σκαλί-σκαλί τα φάγαμε τα μούτρα μας. Πάει κι αυτό.
ΠΡΙΝ ΠΑΣ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 210-34.41.610
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Κυδαθηναίων 22, Πλάκα
ΗΜΕΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: Παρασκευή-Κυριακή
ΕΝΑΡΞΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: 22:30 και 20:30 τις Κυριακές

ΤΙΜΕΣ
Εισιτήριο με ποτό στο μπαρ: 20 ευρώ
Φιάλη Ουίσκι/4 άτομα: 180 ευρώ (κομπλέ)
Φιάλη κρασί/2 άτομα: 90 ευρώ (κομπλέ)

Ήμουν κι εγώ εκεί...
Και εδώ με την ίδια απορία έμεινα (μεταξύ των γενικότερων αποριών που γενικώς φέρω).
Γιατί, ενώ τα μικρόφωνα του ΤΡΙΦΩΝΟΥ (Κουρουπάκη, Ερωφίλης, Υφαντή) ήταν ρυθμισμένα στο μισό της εντάσεως της κυρίας Πρωτοψάλτη, η ορχήστρα παρέμενε στα δυσθεώρητα ύψη των ντεσιμπέλ που την συνόδευαν;
Και για να το πω πιο απλά, όταν κάποιο πρώτο όνομα, παίρνει σε ένα πρόγραμμα μαζί του τρεις πολύ καλές φωνές, γιατί μετά προσπαθεί να τις κάνει να μην ακούγονται?!?
Ποτέ δε θα μου λυθούν αυτές οι απορίες, γιατί ποτέ δεν θα καταλάβω τι είδους ανασφάλεια ή ναρκισσισμός είναι αυτός που οδηγεί μεγάλους τραγουδιστές να ‘παίζουν’ με τις κονσόλες, όπως οι παλαιότεροι μαλλιοτραβιόντουσαν για ποιανού το όνομα θα είναι πρώτο στη μαρκίζα.
Το Τρίφωνο λοιπόν, λέει τρία τραγούδια μόνο του (ένα ο καθένας από τους τρεις) στην αρχή του Β’ μέρους του προγράμματος. Άριστα θα βάλω στις ερμηνείες και των τριών, θα αναφέρω τα πολλά ‘μπράβο’ που ακούστηκαν στην αίθουσα μετά την ερμηνεία του Νίκου Κουρουπάκη που λέει το «Πετάω» του Σταμάτη Κραουνάκη και θα συμπαρασταθώ ολόψυχα στον Δημήτρη Υφαντή που, ενώ ερμηνεύει εξαιρετικά το «Δερβίση», η ορχήστρα τον ‘καβαλάει’ τόσο πολύ που σχεδόν δεν ακούγεται (πάλι τζάμπα έγραφε η Λίνα Νικολακοπούλου).
Ειδικά εκεί που το τραγούδι λέει «Σιγά-σιγά και ταπεινά», θέλεις να βάλεις τα κλάματα διότι η ορχήστρα κάνει εντελώς «δυνατά-δυνατά και ξεφωνίζοντας». Χάλια.
Το ίδιο πρόβλημα βεβαίως έχει και η Ερωφίλη που λέει τις «Μοίρες».
Θέλεις να επιστρέψω πάλι στην πρωταγωνίστρια της βραδιάς; Οκ.
Με ποιο τραγούδι θέλεις να ‘ανεβείς’.
Με τη Χαβάη?!?
Περαστικά.
Μήπως προτιμάς το «Φτιάχνω για σένα ένα μικρούλικο σπίτι/ για να χωρέσει αυτόν τον πλανήτη»? Καλά κρασιά.
Είσαι φίλος της τραγουδίστριας από τα παλιά ?την εποχή Κραουνάκη-Νικολακοπούλου? Ωραία. Με ποιο τραγούδι τους θέλεις να απογοητευτείς; Το «Ανθρώπων έργα»; Περίμενε λίγο και θα το ακούσεις, αλλά δεν ξέρω αν θα το αναγνωρίσεις (συναισθηματικώς).
Η Άλκηστη Πρωτοψάλτη κατέχει ένα πολύ περίεργο ρεκόρ: αυτό της χειρότερης ερμηνεύτριας των ΔΙΚΩΝ της τραγουδιών (σε Β’ εκτέλεση, εννοείται)!
Για να΄θυμηθώ’ τη σημασία της «Σωτηρίας της ψυχής» έπρεπε να ανέβει στην σκηνή ο τυχαίως παρευρισκόμενος εκείνο το βράδυ στο ΖΥΓΟ, Σταμάτης Κραουνάκης και να την τραγουδήσει με όλη της τη δίψα.
Οπότε, σβου και τα παλιά.
Το πρόγραμμα όμως έχει ‘σουρπρίζ’ (εκπλήξεις γαλλιστί).
Γι’ αυτό και αν θέλεις να ακούσεις το αξιοθέατο «Σ’ έχω ερωτευθειίειεί» του Σάκη από γυναικεία φωνή, έλα εδώ και βάλε φωτιά στα κεράκια.
Πολλά μπητ επίσης έχει, και την κυρία Πρωτοψάλτη να σολάρει και να ριφάρει επί ηλεκτρικής κιθάρας μέχρι αποδείξεως τουναντίον(!?! Τι λέω?)
Μετά θα ακούσεις και το:
«Προλαβαίνω μέχρι να ‘ρθει το ταξί
Να χτυπάω το κουδούνι σαν τρελή
Και μετά να μην ξαναπατήσω
Προλαβαίνω να σε διώξω και να σε ζητήσω πίσω
Μέχρι να ‘ρθει το ταξί
Προλαβαίνω τη ζωή μου να διαλύσω»
Με την ορχήστρα να βουλώνει αυτιά και γενικώς να ισιώνει όποιο εξόγκωμα έχουν οι παλιοί τοίχοι του ΖΥΓΟΥ.
Κάποια στιγμή, όταν θα έχεις παρακολουθήσει την Άλκηστη Πρωτοψάλτη να τρέχει επί μία ώρα πάνω κάτω και δεξιά αριστερά, είμαι σίγουρη πως θα αναφωνήσεις κι εσύ «Αυτό δεν είναι πρόγραμμα, τεστ κοπώσεως είναι και τρίπλεξ παλιμπαιδισμού», Χιώτης μάμπο! Κι όποιος αντέξει.
Στο δεύτερο μέρος η πρωταγωνίστρια (πρωταθλήτρια θα έπρεπε να γράφω μάλλον), λέει και πολλά παλιά λαϊκά παρέα με το ΤΡΙΦΩΝΟ. Και «Τα πιο ωραία λαϊκά σε σπίτια με μωσαϊκά», λέει, μόνο που τα μωσαϊκά έχουνε επικαλυφθεί με ψευδοπάτωμα παρκέ και το «Θεός αν είναι», λέει αλλά χάλια.
Σε αυτό το Β’ μέρος σηκώθηκαν όλοι και χόρευαν (πάνω στα ηλεκτροφόρα μπητ), οπότε κι εγώ μόλις είδα το μπουζουκομάγαζο να εισέρχεται εντός της μουσικής σκηνής από την εξωτερική, εγκατέλειψα την προσπάθεια ακρόασης και επικεντρώθηκα στο πιάτο με φρούτα-με-κατάθλιψη που μου είχαν φέρει για να συνοδεύσω το νερό μου.

Τελικά αξίζει να πάω;
Αν θες να πας «Χαβάη», να χορέψεις και να παρακολουθήσεις την Άλκηστη Πρωτοψάλτη να δίνει ρεσιτάλ αντοχής σε Μαραθώνιο, να πας.
Αν είσαι ακουστικός τύπος και σου αρέσει να ΑΚΟΥΣ τα ωραία τραγούδια που έχει η Άλκηστις Πρωτοψάλτη στο ρεπερτόριό της, δεν στο συνιστώ διότι οι εκτελέσεις αυτών των ωραίων τραγουδιών που ακούγονται εδώ είναι λίγο πάμε γι’ άλλα.
Αν πάλι θέλεις να «ανεβαίνεις» όλη τη βραδιά μέχρι να χτυπήσεις κόκκινο, εδώ είσαι.
Κρεμασμένος από το ταβάνι σαν τον Ταρζάν που έχει συνηθίσει και δεν τον σκιάζουν οι βρυχηθμοί των άγριων θηρίων.
Ου, ου, ου, ου.

ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ & Ο ΗΧΟΣ:
Τα ντεσιμπέλ του ήχου ήταν τόσο πολλά που ειλικρινά δεν ξέρω πως έπαιζαν οι μουσικοί (αν και δε νομίζω ότι άκουσα μεγάλες.. παρακρούσεις)..
Άκουσα όμως μια τρικυμία ήχου σε κάποια σημεία που έπαιζε πιάνο ο Γιάννης Χριστοδουλόπουλος και έκανε κάποια free ‘τζαζίστικα’ γεμίσματα τα οποία η ορχήστρα γενικώς (και ο Νίκος Κατσίκης με το μπουζούκι του, ειδικώς) δεν μπορούσε να παρακολουθήσει οπότε.. χάος.
Άκουσα, όπως ήδη είπα, την ορχήστρα να ‘καβαλάει’ τους ‘άλλους’ τραγουδιστές με αποτέλεσμα να μην ακούγονται τα λόγια που έλεγαν.
ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ: Άλκηστις Πρωτοψάλτη (δυνατά και ακούραστα), Νίκος Κουρουπάκης, Ερωφίλη, Δημήτρης Υφαντής [ΤΡΙΦΩΝΟ] (εξαιρετικά), Γιάννης Χριστοδουλόπουλος (απρόσμενα), και Αποστολία Μάη [ΑΜΜΟΣ] (ένα τραγούδι)
ΠΙΑΝΟ: Γιαννης Χριστοδουλόπουλος
Διεύθυνση Ορχήστρας/ Ενορχηστρώσεις/ Keyboards: Γιώργος Μπουσούνης (ΑΜΜΟΣ)
Μπουζούκι: Νίκος Κατσίκης
Κιθάρα: Σπύρος Κοντάκης
Κρουστά: Αλέξης Κώστας
Τύμπανα: Κώστας Αναστασιάδης
Μπάσο: Αλέξανδρος Παρασκευόπουλος
Πλήκτρα, προγραμματισμοί, computer: Δημήτρης Ανδρεάδης
ΗΧΟΛΗΠΤΗΣ: Ζαχαρίας Σταμούλος
ΗΧΟΛΗΠΤΗΣ STAGE: Στρατής Καραδημητράκης
ΦΩΤΑ: Σπύρος Ζαχαρής
ΒΟΗΘΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: Μυρτώ Μαγκριώτη
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: Τώνια Δραγούνη

Γεωργία Λαιμού.
Ησουν κι εσύ εκεί; Πες μου τι είδες μ' ένα mail...: [email protected]