Κι εκεί που είχες επιτέλους πείσει τον εαυτό σου ότι ίσως τελικά να σου αρέσει ο Τζέιμς Φράνκο – δεν υπάρχουν και πολλά χολιγουντιανά it-boys που κάνουν τόσο πετυχημένα πλάκα με τον εαυτό τους – βρίσκεσαι ξαφνικά αντιμέτωπος με μια ταινία όπου ούτε ωραίος ούτε αστείος είναι. Αναγκαστικά λοιπόν θα πρέπει να σκάψεις βαθύτερα προς αναζήτηση κάποιου άλλου, εξίσου σημαντικού, λόγου να παραμείνεις ακίνητος στην καρέκλα σου για τα επόμενα 105 λεπτά – κι εκεί φυσικά αρχίζουν τα προβλήματα. Χωμένος μέχρι τα μπούνια στην έρευνα για τη θεραπεία του Αλτσχάιμερ – ή μάλλον στις άλλες έξι ταινίες που γυρίζει ταυτόχρονα - ο Φράνκο μάλλον δεν θα πρόσεξε ότι το «Rise of the Planet of the Apes» όχι μόνο δεν είναι το blockbuster του καλοκαιριού, όπως πολλοί νόμιζαν, αλλά αποτελεί από μόνο του αιτία για μια πραγματική εξέγερση πιθήκων ανά τον κόσμο. Διότι μπορεί ο ίδιος να πληρώθηκε αδρά για τη συμμετοχή του στον πιο κλισέ αχταρμά δράσης και επιστημονικής φαντασίας, τους πίθηκους όμως τους ρώτησε κανείς; Καταστρέφοντας το καλό όνομα ενός συμπαθέστατου τετράποδου (ή μήπως τετράχερου;) είδους και δυο ανερχόμενων ηθοποιών (Τζέιμς Φράνκο και Φρέιντα Πίντο), το «Rise of the Planet of the Apes» κάνει το προ δέκα ετών έκτρωμα του Τιμ Μπάρτον να μοιάζει με αραβούργημα. Αυτό πάει να πει κατόρθωμα!

Δέσποινα Παυλάκη