«Αντιγόνη» εναντίον «Αντιγόνης». Ο Κοκτό σε αντιπαραβολή με τον Ανούιγ στην παραγωγή «Les Antigones» («Οι Αντιγόνες») που παρουσιάζει η ομάδα «tg STAN», από Παρασκευή έως και την Κυριακή στη Μικρή Σκηνή της «Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών» του Ιδρύματος Ωνάση.
Η ομάδα Φλαμανδών ηθοποιών Toneelspelersgezelschap [Τονήλσπελεργκεζέλσαπ] STAN λειτουργεί βάσει συλλογικών αρχών, είτε όταν επεξεργάζεται δραματικά κείμενα είτε όταν παρουσιάζει μια μετα-δραματική σκηνική σύνθεση.
Εστιάζει στην παρουσία των ηθοποιών, στην αδιαμεσολάβητη επικοινωνία με τους θεατές και σε ένα «μη δογματικό» χαρακτήρα, όπως εκφράζεται στο ρεπερτόριο και στο δεύτερο συνθετικό της ονομασίας της: S(top) T(hinking) A(bout) N(ames).
Στην παραγωγή τους Les Antigones, οι tg STAN φέρνουν σε αντιπαράθεση δύο σύγχρονες εκδοχές του μύθου της Αντιγόνης: αυτήν του Ζαν Κοκτώ (1922) και εκείνη του Ζαν Ανούιγ (1944), που αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικές στάσεις απέναντι στα ερωτήματα που ανιχνεύονται στα πρόσωπα της τραγωδίας.
Οι tg STAN αποσύρονται πλήρως από κάθε διάθεση ενσάρκωσης ή υπερβατικής ερμηνείας των ρόλων. Ορμώμενοι από την υπόθεση ότι ο θεατής του αρχαίου θεάτρου γνώριζε τους μύθους πριν τους δει επί σκηνής, αφηγούνται τους μύθους προτού τους παίξουν, τονίζοντας εξαρχής τα στοιχεία που θεωρούν σημαντικά. Ακολουθώντας μια μετα-μπρεχτική λογική, στέκονται με απορία απέναντι στους ρόλους, περισσότερο ψελλίζοντάς τους "σε μια προσπάθεια να τους κατανοήσουν", παρά παίζοντάς τους. Εξάλλου, η παράσταση είναι στα γαλλικά, γλώσσα που δεν είναι μητρική για κανέναν από τους ηθοποιούς.
Σταδιακά, ο θεατής γίνεται μάρτυρας της εκτύλιξης μιας νοητικής διαδικασίας που ξεκινά από το έργο και περνά μέσα από τη στάση των ηθοποιών απέναντί του. Ανακαλύπτει εκ νέου τον πασίγνωστο μύθο. Μέσα από την άρνηση της ταύτισης, ακόμα και της ίδιας της υποκριτικής, μέσα από τη χρήση των απλούστερων δυνατών μέσων, έρχεται σε αδιαμεσολάβητη επαφή με την πρωταρχική συγκίνηση των κειμένων, των μύθων, των παρορμήσεων των ηθοποιών-δημιουργών.
Στις Αντιγόνες τους οι tg STAN, χωρίς καμία υποψία ρεφορμιστικής ρητορικής, επιστρέφουν στα απλούστερα μέσα θεατρικής έκφρασης, συγκροτώντας έναν πλήρη θεατρικής ουσίας λόγο στο μεταίχμιο δραματικής και μετα-δραματικής σκηνικής γλώσσας.
7 - 9 Ιανουαρίου 2011
21:00 Μικρή Σκηνή
Παράσταση βασισμένη σε έργα των Jean Cocteau & Jean Anouilh
Κείμενο: Jean Cocteau, Jean Anouilh
Ερμηνεύουν: Natali Broods, Jolente De Keersmaeker, Tine Embrechts, Tiago Rodrigues, Frank Vercruyssen
Σκηνικά-φωτισμοί: Thomas Walgrave
Κοστούμια: An D’Huys
ΣΤΑ ΓΑΛΛΙΚΑ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΥΠΕΡΤΙΤΛΟΥΣ
Μετάφραση από τα γαλλικά: Λουίζα Μητσάκου
