Bebe: Ένα Μωρό στην Αρένα

13.05.2011
Ένα μεγάλο συν στις συναυλίες κι αυτό που σε κάνει να έχεις τον ενθουσιασμό ενός παιδιού που ανακαλύπτει πως είναι τα live είναι η έκπληξη. Εκεί που δεν περιμένεις και πολλά γιατί έχεις τον/ την τραγουδιστή/ τραγουδίστρια, συγκρότημα κάπως στο μυαλό σου, ξαφνικά κάνει μια εμφάνιση που ξεπερνάει κάθε προσδοκία σου.

Ένα από τα πιο ωραία πράγματα στις συναυλίες κι αυτό που σε κάνει να έχεις τον ενθουσιασμό ενός παιδιού που ανακαλύπτει πως είναι τα live είναι η έκπληξη. Εκεί που δεν περιμένεις και πολλά γιατί έχεις τον/ την τραγουδιστή/ τραγουδίστρια, συγκρότημα κάπως στο μυαλό σου, ξαφνικά κάνει μια εμφάνιση που ξεπερνάει κάθε προσδοκία σου. Έτσι έγινε και με τη Bebe. Εκείνη η μικροσκοπική Ισπανίδα ανέβηκε στη σκηνή κάνοντας μια χαλαρή εισαγωγή καθισμένη σε μια καρέκλα παίζοντας απλά την κιθάρα της και φορώντας ένα πολύχρωμο τζάκετ.

Κανείς δεν περίμενε τη μεταμόρφωση της σε μία σέξι και υπερκινητική περφόρμερ γεμάτη ενέργεια και μεσογειακό πάθος συνδυασμένο με ροκάδικα ξεσπάσματα. Η χαρακτηριστική «παραπονιάρικη» φωνή της θα μπορούσε να ακούγεται μέχρι και την τελευταία γωνία του τεράστιου Αθηνών Αρένα ακόμα και χωρίς μικρόφωνο κι η μπάντα της τα έκαναν όλα να μοιάζουν με παιχνίδι παίζοντας τα περισσότερα κομμάτια από τα άλμπου της Pafuera Telarañas και Y.

Παρ’ όλο που δεν ήξερε καθόλου αγγλικά και προφανώς ελληνικά είχε την καλύτερη επικοινωνία με το κοινό και δοκίμασε τα ελληνικά της με τη βοήθεια μία Ελληνίδας που βρισκόταν από κάτω. Σχεδόν δυο ώρες στη σκηνή , έτρεχε στην πασαρέλα ανάμεσα στο κοινό, καθόταν στην κρεμαστή κούνια λίγο πιο πίσω από τους μουσικούς, ξέσπασε και συγκινήθηκε, ζούσε όλα τα κομμάτια τόσο έντονα όσο μία αυθεντική Ισπανίδα που εκρήγνυται σε κάθε λεπτό, φίλησε και τους δύο κιθαρίστες στο στόμα, ξάπλωσε στα πατώματα και ό,τι ένιωθε στο μετέφερε αμέσως.

Οι Ισπανοί που ήταν στο κοινό δεν έχαναν στίχο από τα κομμάτια της, της έδωσαν μια μεγάλη ισπανική σημαία και δέχτηκε μια εισβολή από θαυμαστή που την άρπαξε και τη φίλησε. Μέσα στις καλύτερες στιγμές βάζουμε την εκτέλεση του "Sin Palabras" και το σόλο του κιθαρίστα της ο οποίος σε μετέφερε κατευθείαν στην Ισπανία κι εκείνη να κάθεται κάτω και να βγάζει τη φωνή της από τάρταρα. Και ναι είπε το "Malo" μετά από λαϊκή απαίτηση αν και είχε να το παίξει πάνω από ένα χρόνο. Estupenda!

Φωτογραφίες-Κείμενο: Κική Παπαδοπούλου