Στο έργο μια βασιλοπούλα αποφασίζει να πλάσει μόνη της με αμύγδαλα, ζάχαρη και σιμιγδάλι τον άνδρα που θα παντρευτεί, τον Σιμιγδαλένιο. Ο γάμος τους προκαλεί τη ζήλια μιας άλλης βασιλοπούλας που στέλνει στρατιώτες και απαγάγουν το γαμπρό. Του δίνει μάλιστα το ποτό της λήθης και ξεχνά την προηγούμενη ζωή του. Η πρώτη βασιλοπούλα τον αναζητά παντού με τη βοήθεια του ήλιου, του φεγγαριού και των αστεριών. Στην περιπλάνησή της αυτή θα συνειδητοποιήσει την αξία και τη δύναμη της αληθινής αγάπης.
Καταρχάς το παραμύθι αυτό του Αλέξανδρου Αδαμόπουλου είναι εξαιρετικά λυρικό και αποτελεί έναν τρυφερό ύμνο στην αγάπη. Η Λυδία Κονιόρδου με τη σκηνοθετική της ματιά το επένδυσε με μία πολύ όμορφη αισθητική, καθώς εμπνεύστηκε τη σκηνογραφία από τους πίνακες του μεγάλου λαϊκού μας ζωγράφου,Θεόφιλου, χρησιμοποίησε ευφάνταστα παραδοσιακά κοστούμια, ενώ οι μουσικοί έπαιζαν επί σκηνής παραδοσιακά μουσικά όργανα, όπως ο ζουρνάς και το σαντούρι. Οι ηθοποιοί με τη σειρά τους έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, προκειμένου να ενσαρκώσουν τους ήρωες του παραμυθιού με τον Σιμιγδαλένιο να κλέβει την παράσταση με την “ζυμαρένια” εμφάνιση και κινησιολογία του.
Με δυο λόγια, η παράσταση αυτή είχε όλα τα εχέγγυα προκειμένου να απογειωθεί, αλλά δυστυχώς δεν το κατάφερε, μάλλον γιατί “πνίγηκε” μέσα στις υπερβάλλουσες φιλοδοξίες της. Την ημέρα που εμείς τουλάχιστον παρακολουθήσαμε τον Σιμιγδαλένιο και ενώ καθόμασταν στη μέση της κεντρικής πλατείας, με δυσκολία καταλαβαίναμε τι έλεγαν οι ηθοποιοί, ιδιαίτερα στα τραγουδιστικά μέρη. Παράλληλα, η παράσταση πάσχει σημαντικά δραματουργικά, καθώς και η γλώσσα που χρησιμοποιείταιο είναι σε κάποια σημεία δυσπρόσιτη στα παιδιά και κάνει αδικαιολόγητη κοιλιά, ιδιαίτερα στο δεύτερο μέρος της, εκεί όπου η βασιλοπούλα περιπλανώμενη αναζητά τον Σιμιγδαλένιο της. Αν μειωνόταν η διάρκεια του έργου κατά το 1/3, το αποτέλεσμα θα ήταν σίγουρα διαφορετικό.
Αξίζει να δει κάποιος τον Σιμιγδαλένιο; Ναι, γιατί αποτελεί ένα λαϊκό λυρικό Ελληνικό παραμύθι που υμνεί την επιμονή και την αγάπη. Παρόλα τα αρνητικά της, η παράσταση τηρεί τα υψηλά θεατρικά στανταρ της πρώτης θεατρικής σκηνής της χώρας.
Γεωργία Οικονόμου
[email protected]
