Όσοι είχαμε την τύχη είτε να μεγαλώσουμε σε χωριό είτε να περνάμε τουλάχιστον τα καλοκαίρια στην ελληνική ύπαιθρο κοντά σε γιαγιάδες και παππούδες, ακούσαμε παραμύθια με λάμιες, με νεράιδες που έκλεβαν τη φωνή σε όποιον τις φώναζε, με ίσκιους – φαντάσματα που «ξυπνούσαν» το βράδυ και καταδίωκαν όποιον τολμούσε να πλησιάσει το μέρος τους. Παραμύθια που ασκούσαν πάνω μας μία αλλόκοτη γοητεία όσο τρομαχτικά και απόκοσμα και αν ήταν.

Τα παραμύθια του Νικόλαου Ι. Δημητρίου μέσα από την αυθεντικότητά τους μας μεταφέρουν σ΄ εκείνη ακριβώς την εποχή της παιδικής μας ηλικίας. Είναι γεμάτα αρβανίτικες ντοπιολαλιές, ξεχειλίζουν από την προφορικότητα του λόγου τους, ενώ την εικονογράφηση έχει επιμεληθεί μία αγιογράφος, η Γεωργία Χριστοφόρου. Το γεγονός της έκδοσής τους είναι εξαιρετικά πολύτιμο, καθώς σήμερα περισσότερο από ποτέ, καθίσταται επιτακτική η επιστροφή στις ρίζες, στις αξίες και στα ιδανικά που τόσο έχουν κλονιστεί...

Συμβουλή του συγγραφέα και tip του βιβλίου; Μη το διαβάσετε στα παιδιά σας, διαβάστε το εσείς οι ίδιοι και μετά διηγηθείτε το!

Γεωργία Οικονόμου
[email protected]