Με τίτλο «Sonic Facade» το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης παρουσιάζει σε ειδικές προβολές στο Ωδείο Αθηνών μερικά από τα σημαντικότερα «αντι-συμβατικά» έργα της βίντεο τέχνης.
Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης κρατά όσο μπορεί το πρόγραμμά του ενδιαφέρον ανανεώνοντας το ραντεβού του με τους επισκέπτες. Οσοι έμαθαν και αγαπούν τον χώρο του Ωδείου Αθηνών, που ως γνωστόν είναι η προσωρινή στέγη του ΕΜΣΤ, θα έχουν παρατηρήσει, ότι παρά τις δυσκολίες που το συνοδεύουν, είναι το μοναδικό μουσείο στη χώρα όπου μπορεί κανείς να δει συστηματικά κάποια σπουδαία έργα σύγχρονης τέχνης, είτε μέσα από το τρέχον πρόγραμμα ή ακόμη από το διαδίκτυο και την παρουσία του μουσείου εκεί, ή, όπως τώρα σε ειδικά αφιερώματα από τα έργα της μόνιμης συλλογής του.
Χωρίς να υπερβάλλουμε πάντως, θα πρέπει όλοι να παραδεχθούμε ότι μια χώρα με φιλοδοξίες προόδου και εξόδου από την κάθε τύπου κρίση, θα πρέπει να βοηθήσει τάχιστα για την τελική ρύθμιση του κτιριακού προβλήματος του ΕΜΣΤ.
Ακούγονται καλά νέα, αλλά έως τότε περάστε από το μουσείο όλο τον Αύγουστο για να δείτε σε ειδικές προβολές στον εξωτερικό χώρο μερικά από τα σημαντικότερα έργα της βίντεο τέχνης. Το πρόγραμμα ονομάζεται «Sonic Facade», και τα 7 βίντεο από τη συλλογή του μουσείου θα παίζουν έως τις 29 Αυγούστου στις 9 το βράδυ.
Το κίνημα «Fluxus» («Φλούξους») και οι καλλιτέχνες που το καθιέρωσαν, είναι η θεματική της έκθεσης, καλλιτέχνες που έμειναν στην ιστορία ως εκφραστές μιας τέχνης αντι-συμβατικής και εν τέλει άκρως δημιουργικής. Οι Ναμ Τζουν Πάικ, Τζον Γκέιτζ, Πίτερ Μουρ, και Λαρς Μόβιν έχουν με τα έργα τους προσθέσει την ιδέα της μουσικής ως πράξη που «περιγράφεται» ενώ αποδεσμεύεται από την παρτιτούρα.
Το περφόρμανς και ο ήχος, η σκηνή και οι κινήσεις, η μη πράξη ως στάση, οι απότομοι και συχνά οξείς ήχοι από διάφορα αντικείμενα, είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά των «Φλούξους», που ακόμη και σήμερα δείχνουν πόσο σπουδαία ήταν τα τολμηρά τους βήματα για την υπόθεση της τέχνης... Ευκαιρία να ξαναθυμηθούμε...
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ
