«Έργα τέχνης» συγκέντρωσαν οι καθηγητές του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ από τους εφευρετικούς μεν απρόσεχτους δε φοιτητές που πιάστηκαν στα πράσα να αντιγράφουν από το 1984 μέχρι σήμερα. Ο λόγος για τους «χρυσούς» βοηθούς των φοιτητών που ως άλλοι «από μηχανής θεοί» τους περνούν τα μαθήματα των εξαμήνων.
Τα σκονάκια εκτίθενται σε δύο προθήκες έχουν κατηγοριοποιηθεί σε 32 αντιπροσωπευτικούς τύπους και ο αριθμός τους ξεπερνά τα 200.

Μεταξύ άλλων, εντύπωση προκαλεί ένα σκονάκι σε μορφή παπύρου, που έχει μήκος δύο μέτρα και πλάτος 4 εκατοστά και το οποίο είναι τυλιγμένο σε δύο μικρά ξυλάκια ενώ πραγματικό καλλιτέχνημα θεωρείται ένας άλλος πάπυρος, μήκους ενός μέτρου και πλάτους 4 εκατοστών για την κατασκευή του οποίου χρησιμοποιήθηκε πολύ λεπτό ριζόχαρτο και επαγγελματικός ραπιδογράφος.

Οπως τονίζει μάλιστα ο αναπληρωτής καθηγητής του τμήματος Οικονομικών και υπεύθυνος διοργάνωσης της έκθεσης, Δημήτρης Μάρδας, η λεπτοδουλειά του συγκεκριμένου παπύρου προκαλεί εντύπωση, καθώς για την κατασκευή ο φοιτητής πρέπει να αφιέρωσε τουλάχιστον 10 ώρες.

Εντύπωση προκαλεί και ένα ευρετήριο για σκονάκια που εντοπίστηκε στην κατοχή φοιτητή που προφανώς δεν μπορούσε να θυμηθεί που τα είχε κρύψει καθώς είχε σκονάκια επάνω του, σε τσέπες, κάλτσες, παπούτσια και αλλού.

Ανάμεσα σε άλλα, παραδοσιακά σκονάκια εκτίθεται κι ένα «μίνι βιβλίο» σε σμίκρυνση που αποτελείται από περίπου 100 σελίδες μεγέθους 7Χ10 εκατοστά.

Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου τα παραδοσιακά σκονάκια αρχίζουν να εκλίπουν και τη θέση τους παίρνουν πιο εξελιγμένες μορφές αντιγραφής όπως η χρήση κινητών τηλεφώνων, bluetooth, handsfree κ.α.