Η Ιστορικός Τέχνης Αγγελική Σαχίνη σημειώνει: «...Οι σπουδές της, τα ταξίδια της, οι επαγγελματικές της μετακινήσεις τη φέρνουν σε μέρη με διαφορετικές ποιότητες χρώματος και φωτός. Η Πάνω Πόλη της Θεσσαλονίκης με την ανεμπόδιστη θέα ως τη θάλασσα, τα βαμβακοτόπια του θεσσαλικού κάμπου, η Χαλκιδική της δίνουν τα ερεθίσματα που με ευαίσθητη οπτική μετουσιώνει σε εικόνες εικαστικές.

Το χρώμα εκφράζει συμβολισμούς μορφοποιεί συναισθήματα δημιουργεί χώρο. Τα φύλλα της συκιάς έξω από το παράθυρό της, τα κάγκελα του μπαλκονιού, πουλιά, λουλούδια ο ουρανός, το λαμπύρισμα του Θερμαϊκού, ηλιόλουστα πρωινά, ασημένια φεγγάρια γίνονται χρώμα, όγκος, σχήμα και φως και δίνονται λιτά, χωρίς καμία διακοσμητική τάση?»