«Η κυρία από τη θάλασσα» του Χένρικ Ίψεν, ένα από τα λιγότερο παιγμένα και ιδιαίτερα έργα του μεγάλου Νορβηγού δραματουργού, παρουσιάζεται στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου σε σκηνοθεσία του μέχρι πρόσφατα καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου της Νορβηγίας Έιρικ Στούμπε με τη Μαρία Ναυπλιώτου και τον Αρη Λεμπεσόπουλο στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Η Ελίντα, ζει «παγιδευμένη» σε ένα γάμο χωρίς έρωτα με τον γιατρό Βάνγκελ και τις δύο του κόρες και έλκεται ακατανίκητα από την θάλασσα. Την φαινομενικά ήρεμη ζωή τους διαταράσσει η εμφάνιση ενός μυστηριώδους ξένου, του μεγάλου έρωτα της Ελίντα, γεγονός που τη φέρνει αντιμέτωπη με το παρελθόν και τον πόθο της και της θέτει ένα μεγάλο δίλημμα για το ποιον από τους δύο άνδρες να επιλέξει.

Ο Έιρικ Στούμπε δεν αρκέστηκε σε ένα κλασικό ιψενικό ανέβασμα: Τοποθέτησε τους ήρωές του σ’ ένα ανύπαρκτο σκηνικό, σ΄ έναν σχεδόν «ολόγυμνο» γυμνό χώρο, τους έβαλε να περιφέρονται σ΄αυτόν, να βυθίζονται και να αναδύονται από το σκοτεινό του βάθος και με μοναδικό σύμμαχο τους εξαιρετικούς φωτισμούς του Λευτέρη Παυλόπουλου έστησε μία ιδιαίτερα αφαιρετική, σύγχρονη αλλά και καθαρόαιμα ιψενική παράσταση.

Αποκορύφωμα της δεξιοτεχνίας του Νορβηγού σκηνοθέτη η τελευταία σκηνή, όπου το σκηνικό βάθος καταργείται παντελώς και όλοι οι ήρωες -με τα φώτα της πλατείας στραμμένα επάνω τους - αυτοεκτίθενται καθισμένοι στην άκρη της σκηνής. Εκεί τα ιψενικά τρίγωνα σχηματίζονται αδιόρατα μεν, ξεκάθαρα δε και επέρχεται η λύτρωση στις διαπροσωπικές σχέσεις τους.

Η Μαρία Ναυπλιώτου έδωσε πραγματικό ρεσιτάλ ερμηνείας υποδυόμενη την Ελίντα, έναν από τους πιο απαιτητικούς και ίσως δυσπρόσιτους ρόλους της καριέρας της. Το βλέμμα της, η στάση της και γενικότερα όλο το παρουσιαστικό της απέδιδε με ακρίβεια το εύθραυστο του χαρακτήρα της ηρωίδας, που παγιδευμένη σ΄ένα προσωπικό αδιέξοδο αμφιταλαντεύεται και πνίγεται επιζητώντας την ελευθερία της επιλογής, ενώ όταν αυτή τής παρέχεται από το σύζυγό της, προτιμά την «επιστροφή» στο οικείο και τη συμβατική καθημερινότητα.

Ο Άρης Λεμπεσόπουλος ήταν πολύ καλός στο ρόλο του γιατρού Βάνγκελ, μολονότι μερικές φορές παρασυρόταν από τη μανιέρα που συχνά τον διακρίνει. Γοητευτικά αμήχανος, χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του στην εμφάνιση του τρίτου προσώπου, του άγνωστου άνδρα από το παρελθόν της Ελίντα και μην ξέροντας πως να αντιδράσει, «σηκώνει τα χέρια ψηλά» και παραδίνεται στη θέληση της.

Συμπαθέστατος ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, αλλά και οι δύο κόρες του Βάνγκελ, Λουκία Μιχαλοπούλου και Άλκηστις Πουλοπούλου και στιβαρός ο Νίκος Χατζόπουλος στο ρόλο του άνδρα από τη θάλασσα. Μας ξένισε και μας κούρασε αρκετά ο Βασίλης Ανδρέου στο ρόλο του μεσήλικα καθηγητή, καθώς από το πρώτο λεπτό της παράστασης "επαναπαύτηκε" σε μία ερμηνευτική καρικατούρα στερώντας έτσι από το ρόλο του ένα περαιτέρω βάθος..

Οι παραστάσεις θα συνεχιστούν έως τις 15 Μαϊου.

Γεωργία Οικονόμου