Η μητέρα γνωστού παρουσιαστή ήταν 14 χρόνια σε κώμα!

08.12.2011
Άγνωστες πτυχές της ζωής του αποκαλύπτει ο Κωνσταντίνος Αγγελίδη και για το οικογενειακό δράμα που βίωσε για πολλά χρόνια. Η μητέρα του γνωστού παρουσιαστή ήταν για 14 ολόκληρα χρόνια σε κώμα από ιατρικό λάθος,

Άγνωστες πτυχές της ζωής του αποκαλύπτει ο Κωνσταντίνος Αγγελίδης και για το οικογενειακό δράμα που βίωσε για πολλά χρόνια. Η μητέρα του γνωστού παρουσιαστή ήταν για 14 ολόκληρα χρόνια σε κώμα από ιατρικό λάθος, ενώ περιγράφει τις τραγικές στιγμές που τον σημάδεψαν.

Σε συνέντευξη, λοιπόν, στο περιοδικό «ΕΓΩ» αποκαλύπτει για το ατύχημα: «Κατά την διάρκεια διακοπών στην Κέρκυρα η μητέρα μου έπεσε από ένα μηχανάκι και χτύπησε το κεφάλι της. Η έλλειψη γιατρών και η 20ωρη καθυστέρηση στο να μεταφερθεί σε νοσοκομείο της Αθήνας είχαν ως συνέπεια να νεκρωθούν όλα τα κύτταρα του εγκεφάλου της. Επί έξι μήνες ήταν στην εντατική και για τα επόμενα 14 χρόνια παρέμεινε στο σπίτι σε κωματώδη κατάσταση».

Ο ίδιος ήτο ένα ράκος ψυχολογικά, αλλά όπως λέει αυτό ήταν το τελευταίο που τον ενδιέφερε: «Δεν με ενδιέφερε ποτέ το δικό μου ψυχολογικό κομμάτι, όσο το να την προστατεύσω. Κάθε μικρόβιο, για παράδειγμα, θα μπορούσε να είναι ο θάνατός της. Με τον αγώνα που κάναμε ως οικογένεια, καταφέραμε να την κρατήσουμε στη ζωή» και συνεχίζει τις αποκαλύψεις του: «Δεν είχα το δικαίωμα να πληγωθώ. Ο πατέρας μου ήταν σε άσχημη κατάσταση. Έχασε τον άνθρωπό σου σε ηλικία 42 ετών. Καταστράφηκε η ζωή του, γιατί ένιωθε ότι πέθανε μαζί με την γυναίκα του. Του βγάζω το καπέλο και του δίνω όλα τα εύσημα, όμως, γιατί πολέμησε με τον ίδιο του τον εαυτό για να μείνει δίπλα της».

Και δεν σταματά εδώ: «Θα πούλαγα την ψυχή μου στον διάβολο για να μπορέσω να την ξαναφέρω στη ζωή. Πιστεύω ότι το παιδί μένει ορφανό από την μητέρα και όχι από τον πατέρα». Όταν η μητέρα του έφυγε από τη ζωή, εκείνος βρισκόταν σε κάποιο νησί για ένα event. Και πρόσεξε πώς αντέδρασε όταν έμαθε τα δυσάρεστα: «Σταμάτησα την εκδήλωση, τους ανάφερα το γεγονός, κέρασα όλο το μαγαζί και, παράλληλα, το έσπασα! Τους επόμενους πέντε μήνες ήμουν θολωμένος. Δεν μου μιλούσε άνθρωπος. Ήμουν θυμωμένος». Και ξεσπά στο τέλος: «Η μητέρα μου ήταν θύμα λάθους και κωλυσιεργίας των γιατρών. Αν υπήρχαν νοσοκομεία στην περιφέρεια, δεν θα πέθαινε τόσος κόσμος άδοξα».