Δε δίστασε να αναφερθεί ακόμη και στον πατέρα του Δημήτρη, που τον είχε αποκληρώσει στη διαθήκη του λέγοντας: «Γίνονταν πράγματα και θάματα τότε, δηλαδή ας το αφήσουμε καλύτερα γιατί δεν ξέρουμε αν ήταν και αυτή η διαθήκη. Τον έχω συγχωρέσει τον πατέρα μου, άλλωστε δεν του επιτέθηκα και ποτέ, θα μπορούσα κι εγώ με τον ίδιο τρόπο να πω …”ποιος μιλάει”, αλλά την έννοια πατέρας τη σεβάστηκα κι έκλεισε εκεί το θέμα για μένα. Προτίμησα να κοιτάω ταβάνι για ένα μήνα, παρά να επιτεθώ στον πατέρα μου».

¨Οσο για το «βαρύ» όνομα που του άφησαν οι δυο του γονείς είπε: «Όταν ένα παιδί ο πατέρας του έχει ένα εργοστάσιο, και “φεύγει” ο πατέρας του και παίρνει το εργοστάσιο, θα το κατηγορήσουμε γιατί εκμεταλλεύεται το εργοστάσιο που του άφησε ο πατέρας του; Δεν είναι το ίδιο πράγμα; Καλώς ή κακώς η μάνα μου είχε το όνομα, μου άφησε το όνομα. Από εκεί και πέρα εκμεταλλεύομαι το όνομα της, όχι σε σημείο που να βγουν και να λένε “να ζει από αυτό”, γιατί με ξέρετε πολύ καλά είμαι ένας άνθρωπος χαμηλού προφίλ".