«Αφόρισε» τα Κορίτσια με τα Μαύρα

22.08.2011
Το 2002 «αφόρισε» τον Χάρι Πότερ, τώρα ήρθε η σειρά της κωμωδίας των Ρήγα-Αποστόλου «Κορίτσια με τα μαύρα».

Το 2002 "αφόρισε" τον Χάρι Πότερ, τώρα ήρθε η σειρά της κωμωδίας των Ρήγα-Αποστόλου «Κορίτσια με τα μαύρα». Σε ανακοίνωσή της η Μητρόπολη Ξάνθης εκφράζει την ενόχλησή της για τη θεατρική παράσταση που θα παρουσιαστεί στην πόλη, στο πλαίσιο των Γιορτών Παλιάς Πόλης, στις 11 Σεπτεμβρίου, και καλεί τους πιστούς να μην την παρακολουθήσουν.

Η ανακοίνωση της Μητρόπολης στηλιτεύει την υπόθεση του έργου που εκτυλίσσεται σε ένα μοναστήρι, κάπου στη Βόρεια Ελλάδα, και σημειώνει πως "μεμονωμένα σφάλματα κληρικών και μοναχών δεν αναιρούν την αξία και την προσφορά του μοναχισμού". Σε μια προσπάθεια μάλιστα να συγκινήσει το φρόνημα των πιστών η Μητρόπολη αναφέρει πως "εδώ είναι Θράκη, εδώ είναι Ξάνθη, εδώ είναι σύνορα, όρια μιας περιοχής με ιδιαιτερότητες και για τον λόγο αυτόν απαιτείται προσοχή".

Υπενθυμίζεται ότι στις αρχές του καλοκαιριού η Μητρόπολη Εδεσσας είχε κηρύξει "ιερό πόλεμο" στην ίδια παράσταση, η οποία ωστόσο μετά τον σάλο που προκλήθηκε και τις δηλώσεις για απόπειρα σκοταδισμού δόθηκε κανονικά σε Εδεσσα και Γιαννιτσά.


Αναλυτικά η Ανακοίνωση της Μητρόπολης Ξάνθης:

Πληροφορηθήκαμε από αφίσες πού αναρτήθηκαν στην πόλη μας, από φωτογραφίες πού δημοσιεύονται στον τοπικό τύπο, αλλά και από καταγγελίες χριστιανών της περιοχής μας, ότι στα πλαίσια των «Γιορτών της Παλαιάς Ξάνθης» θα παρουσιαστεί στο υπαίθριο αμφιθέατρο της πόλεως θεατρικό έργο με τίτλο «Κορίτσια με τα μαύρα».

Στην αφίσα εμφανίζονται ηθοποιοί με μοναχικά ενδύματα, να φέρουν σταυρό στο μέτωπο. Αναζητήσαμε στο Διαδίκτυο περισσότερες πληροφορίες και διαβάσαμε ότι η υπόθεση του έργου αναφέρεται σε κάποιο γυναικείο Μοναστήρι της Βορείου Ελλάδος «Παναγία η Μαυροβουνιώτισσα», το οποίο, σύμφωνα με το σενάριο, έχει μετατραπεί σε «άντρο εμπορίου χασίς, πλυντηρίου πορνείας, κοιτίδα Ιερόσυλων καί βλασφήμων, κατασκευαστών θαυμάτων». Αυτή είναι η υπόθεση του έργου και λέγεται ότι η παράσταση, παρουσιάστηκε στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδος και είχε μεγάλη επιτυχία. Εάν στην Ελλάδα παρουσιάζονται τέτοιου είδους έργα πού ειρωνεύονται τα όσια και τα ιερά της πίστεώς μας και υπάρχουν χριστιανοί Έλληνες πού πληρώνουν για να χειροκροτήσουν, να ψυχαγωγηθούν, αυτό νομίζω ότι είναι κατάντημα.

Εάν η πατρίδα μας περνάει μία κρίση η οποία είναι πρωτίστως ηθική, πνευματική και έπειτα οικονομική, ώστε άλλοι λαοί να μας «δείχνουν» και να εκφράζονται περιφρονητικά για εμάς, θα πρέπει να αναλογιστούμε τις ευθύνες πού έχουμε γι’ αυτόν εδώ τον τόπο, την ιστορία του, αλλά και το μέλλον του.
Ο Μοναχισμός είναι ένας εκκλησιαστικός θεσμός πού ανέδειξε Αγίους και τα μοναστήρια υπήρξαν σε δύσκολες περιόδους τα καταφύγια των χριστιανών, πού λειτούργησαν σαν κρυφά σχολειά, πού διέσωσαν την πίστη, την γλώσσα, την ιστορία, πού ανέπτυξαν πολιτισμό, πού διαφύλαξαν τα συγγράμματα των αρχαίων κλασσικών συγγραφέων και αποτελούν και σήμερα τόπους λατρείας, προσευχής, οάσεις πνευματικής αναπαύσεως.

Μεμονωμένα σφάλματα κληρικών και μοναχών δεν αναιρούν την αξία και την προσφορά του Μοναχισμού. Εξ άλλου το μοναστήρι είναι τόπος μετάνοιας.
Εκφράζοντας τις αντιρρήσεις μας για την παρουσίαση του έργου στην πόλη μας, ακούσαμε τον αντίλογο, ότι το έργο παρουσιάστηκε και μάλιστα με επιτυχία σε πολλές πόλεις της Ελλάδας. Απαντούμε ότι εδώ είναι Θράκη, είναι Ξάνθη, εδώ είναι σύνορα, όρια μιας περιοχής με ιδιαιτερότητες και για τον λόγο αυτό απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή από όλους μας. Θα θυμίσω τον σάλο που προκλήθηκε από τα Μέσα Ενημέρωσης σε πανελλήνιο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο μετά από περιστατικό πού συνέβη με ηθοποιό πριν μερικά χρόνια στον αυλόγυρο ενός τεμένους στα Πομακοχώρια της ορεινής περιοχής. Είναι απαράδεκτο Χριστιανοί Ορθόδοξοι να επισκεπτόμαστε τα μοναστήρια και παράλληλα να πληρώσουμε εισιτήριο για να δούμε αυτή την παράσταση και να χειροκροτούμε τα ανόσια.

Η τοπική Εκκλησία έχει δώσει δείγματα τρόπου συμπεριφοράς και αντιμετωπίσεως προβλημάτων που προκύπτουν κάθε φορά, γι’ αυτό και δεν μπορεί κανείς νά μιλήσει για σκοταδισμό, μισαλλοδοξία η μεσαιωνικές αντιλήψεις. Επιμένει, όμως, ότι σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής μας υπάρχουν κάποια όρια, υπάρχει μια κόκκινη γραμμή πού δεν πρέπει να ξεπεράσουμε.
Η τοπική Εκκλησία απευθύνεται με αγάπη προς τούς αρμοδίους φορείς και προς τον ευλογημένο λαό και καλεί τον καθένα να αναλάβει τις ευθύνες του.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ