Στο "The Crimson House" που παρουσιάζει θέτει ερωτήματα για την όλο και περισσότερο επιτηρούμενη ζωή μας, που έχει φτάσει να γίνει σαν μια περίοπτη φυλακή, σαν το Panopticon του Φουκώ: μια κοινωνία που δεν της έχει μείνει ίχνος ιδιωτικής ζωής, καθώς όλα ελέγχονται και παρακολουθούνται, όπου όμως η ίδια ξεχνά να στρέψει το βλέμμα στον εαυτό της και στη συνείδησή της.

Ο Πονιφάζιο συνδέει αυτό το φαινόμενο με την πανταχού παρουσία του θείου στις παραδόσεις των θρησκειών και θίγει την ύβρη των ανθρώπων, που νομίζουν ότι μέσω της παρακολούθησης μπορούν να κατακτήσουν την απόλυτη γνώση. Αργές τελετουργικές κινήσεις, μινιμαλιστική αισθητική, τραγούδι, απόμακρη μουσική και αντηχήσεις των τελετών ενός μακρινού πολιτισμού συνθέτουν ένα ποιητικό και σπάνιας εικαστικής ομορφιάς περιβάλλον που μαγεύει τον θεατή και ταυτόχρονα του αφήνει χώρο να αναστοχαστεί.


Διαβάστε περισσότερα:

• Η παράσταση The Crimson House, παραγωγή της πλατφόρμας MAU, έχει συμπαραγωγούς τη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών και άλλα σημαντικά φεστιβάλ και θέατρα από την Ευρώπη και την Αυστραλία.

• Ο τίτλος της παράστασης αναφέρεται στη Fale'ula, την αυθεντική Πορφυρή Οικία της Σαμόα, την οποία ο προπάτορας Tagaloalagi χάρισε στους ανθρώπους για να στεγάζει το κέντρο της εξουσίας του στη Γη. Οι τοίχοι της οικίας ήταν βαθυκόκκινοι, γιατί υποτίθεται ότι ήταν βαμμένοι με το αίμα των θυσιαζόμενων. Στην Πολυνησία, το πορφυρό χρώμα συνδεόταν με ιερά πρόσωπα και αντικείμενα, τα οποία θεωρούσαν πως έλαμπαν, λόγω της εγγύτητάς τους με το αρχικό σημείο της δημιουργίας του κόσμου. Όλα αυτά τα ιερά πλάσματα κατάγονταν από το αρχέγονο ζεύγος του Ουρανού (Rangi) και της Γης (Papa), που χωρίστηκαν βίαια από τα φυλακισμένα στην αγκαλιά τους παιδιά τους. Ο Πονιφάζιο βλέπει σε αυτά τα παιδιά το σημερινό ανθρώπινο γένος, που έχει ξεφύγει από την αγκαλιά των θεών του και νομίζει ότι μπορεί να πάρει τη θέση τους – θεωρώντας, για παράδειγμα, ότι μπορεί να γίνει παντογνώστης και να έχει τον έλεγχο των πάντων μέσω της παρακολούθησής τους.

• Ο Λέμι Πονιφάζιο κατάγεται από τη Σαμόα. Είναι Μέγας Ηγέτης των Σαμοανών έχοντας κληρονομήσει από τον πατέρα του τον τιμητικό οικογενειακό τίτλο του Sala, στην πατρίδα του, τον οικισμό Leauva’a.

• Ο Πονιφάζιο ίδρυσε την πλατφόρμα MAU το 1995, στο Ώκλαντ της Νέας Ζηλανδίας. Δεν πρόκειται για μια ομάδα χορού, αλλά για έναν οργανισμό που περιλαμβάνει μέλη της κοινωνίας των πολιτών και καλλιτέχνες. Όλοι κατάγονται από τα νησιά του Νότιου Ειρηνικού. Η πλατφόρμα MAU είναι ένα ζωντανό, δημιουργικό κέντρο που υλοποιεί σεμινάρια, εργαστήρια, διαλέξεις, καλλιτεχνικά γεγονότα και τελετές σε συνεργασία με τοπικές και διεθνείς κοινότητες.

• Η λέξη MAU προέρχεται επίσης από τη Σαμόα. Σημαίνει «αποκάλυψη της αλήθειας», «μαρτυρία», «ισχυρό όραμα», αλλά και «επανάσταση, ως μια προσπάθεια για μεταμόρφωση». MAU ήταν επίσης το όνομα του ειρηνικού κινήματος για την ανεξαρτησία της Σαμόα στις αρχές του 20ού αιώνα.

• Ο Πονιφάζιο προσανατολίζει τον θεατή σε μια βαθύτερη συνειδητοποίηση των προβλημάτων του πλανήτη, δημιουργώντας αξέχαστες εικόνες και ατμοσφαιρικές παραστάσεις. Τα έργα του παρουσιάζονται στα σημαντικότερα θέατρα και φεστιβάλ του πλανήτη, όπως είναι η Μπιεννάλε της Βενετίας, το Théâtre de la Ville στο Παρίσι, το Διεθνές Θεατρικό Φεστιβάλ του Λονδίνου, το Φεστιβάλ του Εδιμβούργου και το Theater Der Welt στο Βερολίνο.

• Η πολιτική διάσταση του έργου του είναι εμφανέστατη στις πρόσφατες παραστάσεις του: το Birds with Skymirrors, που είδαμε στη Στέγη το 2012, ήταν μια αντίδραση στον κίνδυνο εξαφάνισης των νησιών του Ειρηνικού – πατρίδας του ίδιου και όλων των συνεργατών του– εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής• το Tempest: Without A Body αναφέρεται στη συλλογική παράλυση της κοινωνίας απέναντι στη διαρκώς αυξανόμενη κατάχρηση της εξουσίας μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου• το Le Savali: Berlin φέρνει αντιμέτωπη την αυτοκρατορική πόλη του Βερολίνου με τις ίδιες της τις κοινότητες, και κυρίως με της οικογένειες μιας νεότερης γενιάς μεταναστών σε αναζήτηση πατρίδας και υπό τη μόνιμη απειλή της απέλασης• τέλος, στο Stones In Her Mouth, δέκα γυναίκες Μαορί, μέσα από παραδοσιακά τραγούδια, χορικά και χορούς, μας μεταδίδουν τη δύναμη της ζωής, το θυμό τους απέναντι στην εξουσία και την καταστολή, αλλά και την απροθυμία τους να ακολουθήσουν το δυτικότροπο φεμινισμό.

• Ούτε ο Πονιφάζιο ούτε τα μέλη της ομάδας του έχουν ακαδημαϊκή εκπαίδευση στο χορό. Ο περιζήτητος χορογράφος έχει σπουδάσει φιλοσοφία και πολιτικές επιστήμες. Ο ίδιος δηλώνει ότι στον πολιτισμό που εκπροσωπεί, το τραγούδι, ο χορός και οι τελετουργίες αποτελούν μέρος της καθημερινότητας.

• Για το σχεδιασμό των φωτισμών των παραστάσεών του, ο Πονιφάζιο συνεργάζεται από το 1993 με την Helen Todd, μια από τις σημαντικότερες designer φωτισμού στον κόσμο.

• Το νέο του έργο I am παρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 2014 στην Αβινιόν και συνεχίζει την περιοδεία του σε σημαντικούς σταθμούς, όπως η Ruhrtriennale και το Φεστιβάλ του Εδιμβούργου. Ο τίτλος του αναφέρεται στις βιβλικές αφηγήσεις της θείας αποκάλυψης, συνώνυμες των στιγμών μεγάλης αμφιβολίας της ανθρωπότητας. Στρέφοντας το βλέμμα του στις μεγαλουπόλεις του σύγχρονου κόσμου, ο Πονιφάζιο διερευνά την εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα στη δημιουργία και την καταστροφή που ορίζει διαχρονικά τον ανθρώπινο πολιτισμό.

Σύλληψη, Σχεδιασμός, Χορογραφία & Σκηνοθεσία: Lemi Ponifasio
Φωτισμοί: Helen Todd
MAU Company: Ioane Papalii, Charles Koroneho, Nina Arsenault, Teataki Tamango, Bainrebu Tonganibeia, Arikitau Tentau, Muagututia Kelemete Fu’a,Maereke Teteka
Τεχνική διεύθυνση: Helen Todd
Εκτελεστική διευθύντρια: Susana Lei’ataua
Παραγωγή: MAU

ΙΝFO:
Που: Κεντρική Σκηνή Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών The Crimson House (Το κόκκινο σπίτι)
Πότε: 7-9 Νοεμβρίου 2014, 20:30

Διάρκεια:
1 ώρα (χωρίς διάλειμμα)