Το έργο αυτό προβαλλόταν στο πλαίσιο του Fast Forward Festival 2 και απεικόνιζε γυμνούς γίγαντες, εγκλωβισμένους σε ασφυκτικά περιβάλλοντα να στοιχειώνουν την Αθήνα.

Ο Kris Verdonck έχοντας βρήκε τους προσωπικούς του καμβάδες στην ίδια την πόλη της Αθήνας και στους τοίχους χαρακτηριστικών κτιρίων που ο ίδιος επέλεξε και πάνω τους πρόβαλλε ολόγυμνες ανθρώπινες φιγούρες κολοσσιαίου μεγέθους, εγκιβωτισμένες σε υπερβολικά στενούς χώρους. Αυτή η είναι εμβληματική και πολύσημη εικόνα δυστυχώς δεν έγινε αντιληπτή από κάποιους, τους ενόχλησε και έπεσε θύμα… λογοκρισίας.
Οι «γίγαντες» του Βερντόνκ μπορούν να ιδωθούν σαν τα παραμορφωμένα είδωλα των κατοίκων μιας πόλης, τα τοτέμ της καταπιεστικής μεγαλομανίας του φασισμού. Ο καλλιτέχνης, ανανοηματοδοτώντας τα κελεύσματα των ριζοσπαστών της δεκαετίας του 1960, ανοίγει εκ νέου τον ορίζοντα των προσδοκιών για τη σχέση τέχνης και καθημερινότητας, δημόσιου χώρου και ιδιωτικής συγκίνησης, αμφισβητούμενης και ηγεμονικής γεωγραφίας.

«Πρόκειται κυρίως για περήφανους ανθρώπους, άντρες και γυναίκες, που συχνά υποστηρίζουν την ιδεολογία μιας συγκεκριμένης αρχιτεκτονικής, παγωμένοι σε μια θέση προσπάθειας, με τους μυς σε μεγάλη ένταση. Μερικές φορές είναι μισά πλάσματα, κατά το ήμισυ άνθρωποι και κατά το ήμισυ κτίρια, γίγαντες ή λεπτομέρειες, αλλά πάντα είναι απλώς το ντεκόρ της καθημερινής μας ζωής. Στα Stills, οι χαρακτήρες που προβάλλονται δεν είναι τόσο ηρωικοί· είναι καθημερινοί άνθρωποι σαν εσάς κι εμένα, που αμφιβάλλουν για την ιδεολογία», δηλώνει ο ίδιος ο δημιουργός.

Σημειώστε πως η βιντεοπροβολή στη συμβολή των οδών Σίνα 8 και Βησσαρίωνος συνεχίζεται κανονικά έως τις 31 Μαΐου.