Το βάθος της ενασχόλησης του Bowie με τον κόσμο της τέχνης δεν μπορεί να υπερτονιστεί. Ήταν ένας καλλιτέχνης, κριτικός, ευεργέτης, εκδότης, επιμελητής, συντάκτης περιοδικού, με τη Λονδρέζικη -και τη Βρετανική Μοντέρνα Τέχνη- στην καρδιά του πάθους του. Το 1994 - με μια ανορθόδοξη κίνηση για ένα rock superstar- έγινε μέλος της συντακτικής ομάδας του περιοδικού Modern Painters, στο οποίο συμμετέχουν μόνο με πρόσκληση Ακαδημαϊκοί, και για το οποίο πήρε συνέντευξη από προσωπικότητες όπως οι Jeff Koons, Damien Hirst και Tracey Emin. Το 1998 δημιούργησε την εκδοτική εταιρία 21, μαζί με την Karen Wright, τότε συντάκτρια του περιοδικού Modern Painters, τον γκαλερίστα Bernard Jacobson και τον Sir Timothy Sainsburry. Η περίοδος που βρισκόταν στην 21, είναι γνωστή κυρίως για την πιο διαβόητη «φάρσα’ στην ιστορία της τέχνης, όταν ο Bowie φιλοξένησε ένα εκκεντρικό πάρτυ στο στούντιο του Jeff Koons στο Μανχάταν, για την παρουσίαση βιβλίου γύρω από τη ζωή και το έργο ενός μυστηριώδους καλλιτέχνη εν ονόματι, Nat Tate, μια εξ ολοκλήρου πλασματική δημιουργία του φίλου του, συγγραφέα William Boyd.

O Bowie ζωγράφιζε όλη του τη ζωή και έγινε μέλος καλλιτεχνικών κοινοτήτων όχι μόνο του Λονδίνου, αλλά και της Νέας Υόρκης και του Βερολίνου. Γνώρισε τον Andy Warhol στο θρυλικό στούντιο “Factory” στη Νέα Υόρκη, το 1971˙ και επευφημήθηκε για την απεικόνιση του πρωτοπόρου της Αμερικανικής Pop, στη βιογραφία του Julian Schnabel Basquiat (1996).

Εστιάζοντας στη Συλλογή

Ο Simon Hucker, Senior Specialist Modern & Post-War British Art στον Οίκο Sotheby’s, δήλωσε:

«Ως συλλέκτης, ο Bowie αναζητούσε καλλιτέχνες με τους οποίους ένιωθε κάποια σχέση, καθώς και για έργα, τα οποία είχαν τη δύναμη να τον συγκινήσουν ή να τον εμπνεύσουν. Αυτό είναι που τον οδήγησε συγκεκριμένα στη Βρετανική Τέχνη της αρχής και των μέσων του 20ου αιώνα, η οποία, φυσικά, τον οδήγησε στις ρίζες του».

Έχοντας γεννηθεί και μεγαλώσει στο νότιο Λονδίνο, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Bowie έβλεπε με ενθουσιασμό τη δουλειά καλλιτεχνών που κατέγραφαν τη ζωή στους δρόμους της πρωτεύουσας, όπως οι Harold Gilman, Frank Auerbach και Leon Kossoff. Δάσκαλος και εμπνευστής τους ήταν ο David Bomberg, του οποίου τα έργα συνέλεγε επίσης ο Bowie. Μακριά από τους ήχους της πόλης, το βρετανικό τοπίο αποτέλεσε επίσης μια σταθερή πηγή γοητείας για τον Bowie, που εδώ εκπροσωπείται από τη Σχολή St. Ives, της οποίας έργο αντιπροσωπεύεται έντονα στη συλλογή, καθώς και οι ύστεροι μεταπολεμικοι και σύγχρονοι ζωγράφοι όπως οι Ivon Hitchens και John Virtue.

Η συλλογή του Bowie δεν περιοριζόταν σε καμία περίπτωση αποκλειστικά στη Βρετανική Τέχνη: από πρωτοπόρους των αρχών του αιώνα, όπως ο Marcel Duchamp, έως τον Jean-Michel Basquiat (ο οποίος εκπροσωπείται στο καλοκαιρινό preview του Λονδίνου με το αριστούργημα του 1984, “Air Power”), και καλλιτέχνες της Σύγχρονης Αφρικανικής Τέχνης σε “Outsider” καλλιτέχνες από το Ινστιτούτο Gugging της Βιέννης, η συλλογή πραγματικά κόβει την ανάσα, περιλαμβάνοντας έργα ζωγραφικής, σχέδια, γλυπτά, prints και φωτογραφίες. Κατά τις προσεχείς εβδομάδες και μήνες, πρόκειται να αποκαλυφθεί ένα σύνολο έργων ενός συλλέκτη με ενδιαφέροντα σε πολλούς τομείς, πνευματική αυστηρότητα και ευφυή προσέγγιση.

Ο Bowie ήταν επίσης αδηφάγος συλλέκτης του Ettore Sottsass και του επαναστατικού του Memphis Design.

Ο Cécile Verdier, Co-Head του 20th Century Design στον οίκο Sotheby’s, δήλωσε:

«Τα έργα που παρήγαγε η ιστορική, avant-garde σχεδιαστική ομάδα Memphis Milano, με επικεφαλής τον Ettore Sottsass, δεν θα μπορούσε να βρει ένα πιο δεκτικό κοινό από τον David Bowie. Αυτό είναι σχέδιο χωρίς όρια και περιορισμούς. Αν κοιτάξει κανείς ένα κομμάτι των Memphis design, διακρίνει την αντισυμβατικότητά τους, το καλειδοσκόπιο των μορφών και προτύπων, τις ζωντανές χρωματικές αντιθέσεις που πραγματικά δεν θα έπρεπε να μπορούν να αναμειχθούν αλλά όμως το κάνουν».

Επιμέλεια Βίκυ Νταλακώστα - Με πληροφορίες από το Sotheby's