Σε παραγωγή και σκηνοθεσία του Oskaras Korsunovas Theatre ανέβηκε σε 2 παραστάσεις 26 και 27 Μαϊου στο Εργοστάσιο Τέχνης της Πάτρας, η τραγωδία του Σοφοκλή «Οιδίπους Τύραννος».
Είχαμε έτσι την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε το διαχρονικό μύθο του Οιδίποδα ιδωμένο με την ματιά του ταλαντούχου Λιθουανού σκηνοθέτη Οσκάρα Κορσουνόβα. Και μας άρεσε η άποψη του. Γιατί ήταν μία άποψη που υποστηρίχθηκε δυνατά από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό της παράστασης.
Ως σκηνικό μία μουντή ανθρακί παιδική χαρά με μία τραμπάλα, ένα γύρο, ένα σκάμμα και ένα μανιτάρι που παρέπεμπε σε μία επικείμενη πυρηνική έκρηξη.
Ο Οιδίποδας, ένας σύγχρονος νεαρός κύριος, με κοστούμι. Το ίδιο και ο Κρέοντας. Η Ιοκάστη μία δυναμική γυναίκα, σαν αμαζόνα. Ο κορυφαίος του χορού μία γιγαντιαία τυφλή αρκούδα. Οι πολίτες της Θήβας αρχικά υπερμεγέθη τερατόμορφα μωρά και μετά «αρκουδάκια». Ο «ψεύτης» μάντης Τειρεσίας αναδύεται μέσα από το σκάμμα και είναι ο Πινόκιο...
Και ναι, μέχρι εδώ ο Κορσουνόβας φαντάζει καινοτόμος ανατρέποντας όλες τις νόρμες που ορίζουν την κλασσική φόρμα παιξίματος της αρχαίας τραγωδίας. Ο λόγος όμως του Σοφοκλή ακούγεται ακέραιος και πιο επίκαιρος από ποτέ ισορροπεί άψογα στο αμφιταλαντευόμενο σαν την τραμπάλα σκηνικό.
Ο Οιδίποδας ψάχνει σαν δαιμονισμένος την αλήθεια, προσπαθεί να βρει την αιτία του μιάσματος να σώσει για μία ακόμη φορά τους Θηβαίους πολίτες... τα παιδιά του. Πιστεύει πως έχει ξεφύγει από τους τρομερούς χρησμούς των θεών, αγνοώντας την τρομερή αλήθεια.
Σε μία από τις δυνατότερες σκηνές του έργου αγγίζει την ύβρη όταν με την Ιοκάστη ειρωνεύονται τους θεϊκούς χρησμούς αποκαλώντας τους ψεύτικους. Κάνει ακόμα και έρωτα μέσα στο σκάμμα με τη μητέρα και γυναίκα του όντας τυφλός μέσα στην δίνη που τον έχουν ρίξει οι ίδιοι οι θεοί. Και η νέμεσις είναι κοντά... Όταν ο βοσκός- κλειδί του αποκαλύψει την πραγματικότητα θα αυτο - τυφλωθεί για να δει κατάματα την αλήθεια, για να συνειδητοποιήσει την ορθότητα των λόγων του Τειρεσία. Συντετριμμένος θα αυτοεξοριστεί και η θεία δίκη θα επικρατήσει και πάλι στην πόλη της Θήβας....
Η συγκεκριμένη παραγωγή είναι η απάντηση του Κορσουνόβας στην γενική ερώτηση, του πώς μπορεί σήμερα να παρουσιάζεται αυτή η αρχαία τραγωδία. Τοποθετεί τον ήρωά του Σοφοκλή μέσα σε μία παιδική χαρά, γιατί πιστεύει πως το παιδί μέσα από το παιγνίδι ανακαλύπτει τον εαυτό του... και ο Οιδίποδας μέσα απ' αυτό θα αποκαλύψει την τραγικότητα του μεγαλείου του και θα καταβαραθρωθεί. Παραλληλίζοντας το παράδοξο της εσωτερικής σύγκρουσης του μεταξύ αθωότητας και τραγικής ενοχής με την στάση ενός παιδιού, που δεν κατανοεί το γιατί τιμωρείται, ο σκηνοθέτης αποφεύγει το ψυχολογικό δράμα, θεωρώντας το παράδοξο αυτό ως την μηδενιστική θεώρηση του κόσμου που χαρακτηρίζει κάθε τραγωδία.
Συντελεστές:
Τα ευφάνταστα και ευρηματικά σκηνικά είναι του Jurate Paulekaite, τα κοστούμια των Vida Simanaviciute, Aleksandras Pogrebnojus και οι φωτισμοί του Eugenijus Sabaliauskas. Η πολύ ωραία εναρμονισμένη ζωντανή μουσική είναι του Gintaras Sodeika.
Πρωταγωνίστησαν οι: Dainius Gavenonis, Jurate Onaityte, Remigijus Vilkaitis, Regimantas Adomaitis, Egle Mikulionyte, Irmantas Jankaitis κ.α
Γεωργία Οικονόμου
