ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: Δεν ήμασταν ΟΛΟΙ εκεί (όπως θα έπρεπε), όσοι βρεθήκαμε όμως χτες, Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου 2006, στο An Club είμαστε πάρα πολύ τυχεροί άνθρωποι. Γιατί είδαμε από κοντά μια μοναδική γυναίκα που κουβαλάει πάνω στην κιθάρα της και μέσα στη φωνή της τη λύπη όλου του κόσμου. Λύπη που τη ζεσταίνει και την παρηγορεί στην αγκαλιά της όπως κάνουν οι νεαρές μαμάδες με τα μωρά τους.
Μια εξαιρετικής αισθησιακότητας φωνή σοπράνο, που ακούγεται σα να περπατάει πάνω στην κόψη ξυραφιού και λάμπει σαν πολύχρωμο γυαλάκι που μια λάθος νότα από το τσέλο μπορεί να τη ραγίσει.
Η Nina Nastasia είναι μια πολύ ξεχωριστή περίπτωση στον indie Rock/Americana χώρο των ΗΠΑ. Είναι μια τραγουδοποιός που με τα λόγια και τον ήχο της γεμίζει το χώρο με μια τόσο κομψή, λεπταίσθητη και γοητευτική μελαγχολία στην οποία είναι αδύνατον να αντισταθεί ακόμη κι αυτός που έχει τα πιο ληγμένα αισθήματα στον κόσμο..
Καταπληκτική, είναι η λέξη που επαναλαμβάνω τόσην ώρα..

ΠΡΙΝ ΠΑΣ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 210-33.05.056
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Σολωμού 13-15, Εξάρχεια
ΕΝΑΡΞΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: 21:00

Ήμουν κι εγώ εκεί...
Και την άκουσα να λέει live όλα τα όμορφα τραγούδια από τα 4 CD της (που έχω μάθει απ’ έξω διότι τα ακούω με κάθε ευκαιρία).
«Someone told me that I should visit you in the graveyard
Pull out all the weeds
But I’m still lonely and I’m not ready
you scared me when you hid behind the trees
All your clothes are gone
All your house is gone»
(Αριστούργημα, με το τσέλλο να παίζει ένα διακριτικό κλάμα με αναφιλητά, από το άλμπουμ «The Blackened Air»]
Τραγούδια για την απώλεια, για τον έρωτα, για τα όνειρα. Μελαγχολικά, μοναχικά, «ταπεινά» και μεγαλοπρεπή ταυτόχρονα τραγούδια που με την αέρινη φωνή της και με τους απίστευτα καλούς δεξιοτέχνες μουσικούς που τη συνοδεύουν, κάνει να πετάνε γύρω-γύρω πάνω από το κεφάλι σου και να στοιχειώνουν το χώρο.
Θλιμμένα μάτια, φωτεινό χαμόγελο, σεμνότατη παρουσία και καλοκουρδισμένος «ακριβής» ήχος σε βαθμό που δεν πιστεύεις πως μπορεί να παραχθεί από ανθρώπινα χέρια.
Ένας drummer (άριστα δέκα είναι o ελάχιστος βαθμός για να του βάλω), που χαϊδεύει τα πιατίνια και τα τύμπανά του (αντί να τα κοπανάει και να τα «τιμωρεί») με την ίδια απαλότητα και ευαισθησία που θα ακουμπούσε για πρώτη φορά το χέρι της κοπέλας που φλερτάρει.
Ένας πιανίστας «διανοούμενος» που προσθέτει πινελιές χρωματιστού ήχου κάθε τόσο ταράζοντας την ισορροπία του τσέλο, το οποίο δίνει ρέστα με τις πιο λεπτές του νότες στα δεξιά της Nina Nastasia πάνω στη σκηνή.
Ακορντεόν, ηλεκτρική κιθάρα και ηλ. μπάσο συμπληρώνουν την «ορχήστρα» που ξέρει να παράγει ήχους φασμάτων και σουσουρίσματα σιωπής κάτω από τα λιγοστά φώτα.
Τα τραγούδια της Nina Nastasia είναι βουβά, ήχοι που βγαίνουν από τον μέσα κόσμο και τινάζονται ή πεταρίζουν για λίγο, πριν ξανακρυφτούν στις πιο σκοτεινές γωνιές της ψυχής.
«The very next day
All the leaves came undone
In the cool fall sun
We looked down from the roof»
Μπορώ να συνεχίσω να παραληρώ για τη μεγάλη συγκίνηση που σου προκαλεί αυτή η γυναίκα με κάθε «ετοιμόρροπή», μεγαλοπρεπή και «σιωπηλή» νότα που παίζει στην κιθάρα ή τραγουδάει, αλλά λέω να μη σε στεναχωρήσω άλλο που δεν ήσουν κι εσύ εκεί χτες το βράδυ (στη θέση σου θα έσκαγα από το κακό μου).
Να θυμάσαι όμως: «When Your body aches for miracles».. σε ποιον να αποταθείς για μουσική εκτόνωση τουλάχιστον.
Τα 4 άλμπουμ που έχει κυκλοφορήσει η Nina Nastasia είναι:
1. Dogs
2. The Blackened Air (αριστούργημα)
3. Run to Ruin
4. On leaving (το φετινό)
Να πω επίσης ότι σήμερα είμαι καλύτερος άνθρωπος..

Γεωργία Λαιμού.
Ησουν κι εσύ εκεί; Πες μου τι είδες μ' ένα mail...: [email protected]