Το υποφωτισμένο και παρεξηγημένο, από παλαιότερους κριτικούς τέχνης, κεφάλαιο, που αφορά στη σχέση των ελλήνων ζωγράφων με τους Γάλλους πρωτοπόρους του 19ου και αρχές 20ου αιώνα αναδεικνύει η έκθεση "Παρίσι -Αθήνα, 1863-1940", στην Εθνική Πινακοθήκη, την οποία εγκαινιάζει την Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας.

Σε αντίθεση με τις σχέσεις των Ελλήνων και τη Σχολή του Μονάχου, το ευρύ κοινό γνωρίζει ελάχιστα για τη στροφή των Ελλήνων καλλιτεχνών στο Παρίσι την περίοδο εκείνη και τις επιρροές των μεγάλων Ρενουάρ, Σεζάν, Μπονάρ, Βογιάρ, Ρουώ, Βαν Γκογκ, Ντεραίν, Ματίς, Ντεραίν, Ντε Κίρικο και τόσων άλλων, στους Έλληνες ζωγράφους που με τη σειρά τους επιστρέφοντας στην πατρίδα τους, προσπάθησαν να "εξελληνίσουν" τις επιδράσεις που δέχθηκαν.

Περίπου 60 έργα Γάλλων καλλιτεχνών, που δάνεισαν γαλλικά μουσεία, ελβετικές, αμερικανικές, καναδικές και άλλες ιδιωτικές συλλογές, εκτίθενται δίπλα σε 160 πίνακες Ελλήνων ζωγράφων, με τρόπο που στήνεται διάλογος ανάμεσα στα έργα μαθητών και δασκάλων, για παράδειγμα του Ιάκωβου Ρίζου και τις μεγαλοαστές κυρίες του της μπελ επόκ με τον δάσκαλο του Καμπανέλ, του Θόδωρου Ράλλη με τον οριανταλιστή Ζερόμ, ο Μπουζιάνης δίπλα στον μεγάλο Ρουώ, ο Γκίκας κοντά στον Πικάσο, ο Παρθένης, ο Γουναρόπουλος,ο Τσαρούχης, ο Μόραλης κ.ο.κ.

Η έκθεση συμπληρώνεται από 170 χαρακτικά καλλιτεχνών από τις δύο χώρες, δίπλα στις θρυλικές μεσοπολεμικές εκδόσεις των Κριστιάν Ζερβός και Τεριάντ, που προέρχονται από το μουσείο Τεριάντ της Μυτιλήνης.

"Όταν αναφερόμαστε στους έλληνες καλλιτέχνες της Γαλλίας συνήθως έχουμε στο μυαλό μας, αυτούς που έφυγαν μετά τον εμφύλιο και σχεδόν καθόλου στις σχέσεις Ελλάδας - Γαλλίας του 19ου αιώνα και του πρώτου μισού του 20ου αιώνα", εξηγεί η διευθύντρια της Πινακοθήκης και ιστορικός τέχνης, Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα.

Η ίδια, επισημαίνει ότι η φιλόδοξη αυτή έκθεση, επιχειρεί να λύσει την παρεξήγηση των τεχνοκριτικών της εποχής ότι εάν οι έλληνες καλλιτέχνες αντί του Μονάχου είχαν επιλέξει να πάνε στο Παρίσι θα είχαν φέρει γρηγορότερα την άνοιξη του γαλλικού μοντερνισμού στην Ελλάδα, γιατί θα είχαν διδαχθεί από τον Σεζάν και δεν θα ήταν ακαδημαϊκή η ζωγραφική τους.

Επίσης, σύμφωνα με την διευθύντρια της Πινακοθήκης, η έκθεση και η συνομιλία των έργων όπως εκτίθενται, λύνει και μια άλλη παρεξήγηση σχετικά με το ότι η ελληνική τέχνη τον μεσοπόλεμο, δεν ακολούθησε την πρωτοπορία της ζωγραφικής.

Η έκθεση, τελεί υπό την αιγίδα των υπουργείων πολιτισμού Ελλάδας και Γαλλίας και πραγματοποιείται με την χορηγία του ομίλου Eurobank EFG.

Θα διερκέσει έως το τέλος Μαρτίου