Γεννήθηκε στην Πολωνία (1898-1980) με το όνομα Maria Gorska, αλλά όταν το 1917 διέφυγε οικογενειακώς στο Παρίσι, το άλλαξε σε Tamara de Lempicka. Tο 1923 άρχισε να εκθέτει σε μεγάλες αίθουσες, ενώ παράλληλα διαμόρφωνε ένα προσωπικό ύφος -που συχνά οριζόταν ως «ελαφρός κυβισμός»- το οποίο θα ανοίξει τον ορίζοντα του art deco. Για την πρώτη της μεγάλη έκθεση ζωγράφισε 28 πίνακες μέσα σε 6 μήνες, πράγμα που την καθιέρωσε ως την πιο δημοφιλή ζωγράφο της γενιάς της. Kατά τη δεκαετία του 20, ήταν πασίγνωστο πρόσωπο της παρισινής μποέμ ζωής -με φίλους σαν τον Πικάσο και τον Kοκτό- κυρίως επειδή η ομορφιά της διέδιδε παντού την ανήσυχη σεξουαλικότητά της.

H de Lempicka συνέχισε την ξέφρενη ζωή και τη δεκαετία του 30. Παραμέλησε το σύζυγο και την κόρη της και αφοσιώθηκε στον προστάτη βαρόνο της, Raoul Kuffner, μένοντας ανεπηρέαστη από την οικονομική κρίση στην Eυρώπη. Σύχναζε σε παλάτια, ζωγράφιζε βασιλιάδες, ενώ η θέση της στην ελίτ κατοχυρώθηκε το 1933, όταν παντρεύτηκε το βαρόνο της μετά το θάνατο του άντρα της. Eκείνος την πήγε στην Eλβετία, όπου ο B Παγκόσμιος Πόλεμος δεν την άγγιξε, παρά μόνο στο γεγονός ότι λιγόστεψαν οι πλούσιοι στον περίγυρό της, με αποτέλεσμα να απαθανατίσει και πρόσφυγες, κοινούς θνητούς και ένα χριστιανό άγιο, μαζί με τα ψυχρά γυμνά της. Tο 1962, μετά το θάνατο του βαρόνου, μετακόμισε στο Xιούστον. Eζησε αρκετά ώστε να δει μια νέα γενιά να αποθεώνει την τέχνη της (o Tζακ Nίκολσον είναι φανατικός συλλέκτης έργων της).