Με χιούμορ και ανατρεπτική διάθεση, το «Cows» θα ήθελε να μιλήσει για την αναζήτηση ταυτότητας και για την όχι και τόσο εύκολη υπόθεση της ενηλικίωσης μιας έφηβης. Ωραία η ιδέα αλλά με αδυναμίες στην υλοποίησή της (από πλευράς συγγραφής), αφού οι θεατές βγαίνουν με αρκετά συγκεχυμένες εντυπώσεις για το τι ακριβώς ήταν αυτό που παρακολούθησαν.

Ωστόσο, το έργο πήρε στα χέρια της μια μάδα νεότατων καλλιτεχνών, η οποία έκανε ό,τι περνούσε από τα χέρια της για να το «φωτίσει». Η Αρτεμις Φλέσσα, ο Γιώργος Σπάνιας και η Μαρία Γεωργιάδου, οι «dead kadinsky» δηλαδή, που υπογράφουν και τη σκηνοθεσία (και πρωταγωνιστούν μαζί με τους Τώνια Ράλλη, Νεφέλη Ανανιάδη), δούλεψαν την κάθε ατάκα, την κάθε σκηνή χωριστά με πολύ κέφι και μεράκι, με όρεξη και με αγάπη.

Γι αυτό το αποτέλεσμα, που έχει τη γοητεία του χειροποίητου, αποπνέοντας φρεσκάδα, καλές προθέσεις και ταλέντο, είναι εξ ολοκλήρου δικό τους επίτευγμα. Ατού της παράστασης το σκηνικό της Κατερίνας Σωτηρίου που χαρακτήρισε το όλο εγχείρημα: μία κούνια, ένας ζωγραφικός πίνακας κι ένα ταμπλό στα οποία οι «Cows» οφείλουν την καλαισθησία τους.