Ο Ιάκωβος Πολυλάς (1825-1896) αποτελεί έναν από τους κορυφαίους εκπροσώπους του επτανησιακού ιδεαλισμού.
Αναγνωρίζεται ως ο "γενάρχης της νεοελληνικής λογοτεχνικής κριτικής" ή ως πατέραςτης ελληνικής κριτικής σκέψης". Το όνομα αυτού είναι συνδεδεμένο με την πλέον θεμελιώδη στιγμή της νεοελληνικής φιλολογίας, που είναι η διάσωση και κριτική έκδοση του ποιητικού έργου του Διονυσίου Σολωμού.
Eξοχος μεταφραστής του Ομήρου και του Shakespeare, ο Πολυλάς εισήγαγε μεταξύ άλλων και τον άτμητο δεκατρισύλλαβο στίχο στα νεοελληνικά γράμματα, ενώ αποφασιστική υπήρξε η συμβολή του στην καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας υπό τον όρο της διαρκούς καλλιέργειας και βελτίωσής της. Μολονότι αναγνωρίζεται ομόθυμα ως ένας από τους θεμελιωτές της λογοτεχνικής κριτικής στα νεοελληνικά γράμματα, το κριτικό έργο του δεν αποτέλεσε στη σύγχρονη εποχή αντικείμενο ξεχωριστής και συστηματικής ανάλυσης.

Η παρούσα μονογραφία επιχειρεί να αναδείξει και να ερμηνεύσει τις θεωρητικές προϋποθέσεις του πολυλαϊκού συστήματος, ανιχνεύοντας κατά κύριο λόγο τις οφειλές του στον θεωρητικό στοχασμό του Friedrich Schiller (σ' ότι αφορά τα ζητήματα της ποιητικής) και του Wilhelm von Humboldt ( σε ό,τι αφορά τα ζητήματα της γλώσσας).


Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης
Τίτλος: Ο κριτικός ιδεαλισμός του Ιάκωβου Πολυλά
Συγγραφέας: Δημήτρης Πολυχρονάκης
Σελίδες: 405
ISBN: 960-524-151-1