Ο Ιωάννου τοποθετεί την ιστορία του στα μετα-σοσιαλιστικά Βαλκάνια, όταν εθνικιστικοί πόλεμοι και οικονομική κρίση βρίσκονται στο απόγειό τους σπρώχνοντας πολλούς ανθρώπους στην μετανάστευση. Κάπως έτσι βρίσκονται και οι τρεις αλλοδαπές πρωταγωνίστριες της ιστορίας στο έλεος ενός επί πληρωμή οδηγού, ο οποίος στο δρόμο για το “ελληνικό όνειρο” θα φροντίσει να εκκινήσει τον εφιάλτη: στα απομονωμένα βουνά εξασκεί την άλλη του ιδιότητα, αυτή του βιαστή, μέχρι που μία από τις κοπέλες καταφέρνει να τον δολοφονήσει. Στη συνέχεια, οι καιρικές συνθήκες και η αδυναμία τους να εντοπίσουν την σωστή διαδρομή θα οδηγήσει σε ένα δραματικό αδιέξοδο.

Με ευαισθησία για το ζήτημα της μετανάστευσης και πολιτική οξύνοια, το Χορεύοντας στον Πάγο μοιάζει να ήρθε πολύ αργά για να συγκινήσει ή να αφυπνίσει. Μελό υπέρ του δέοντος και δραματικό σε υπερθετικό βαθμό, το φιλμ δεν καταφέρνει να ξεφύγει από τις παγίδες που στήνουν συνεχώς το κλισέ σενάριο και οι ανεκδιήγητοι -σε σημεία- διάλογοι. Φ.Β