Από την Ιωάννα Παπαγεωργίου
Στο πολυσυζητημένο Death Proof, λοιπόν, ενσαρκώνει τον Μάικ, έναν άνεργο, φαινομενικά άκακο stuntman (τουτέστιν, αντικαταστάτη ηθοποιών στις επικίνδυνες σκηνές) που με όπλο του ένα «αλεξιθάνατο» για τον οδηγό του αυτοκίνητο δολοφονεί ανυποψίαστες κοπέλες, εκτονώνοντας έτσι την πιθανότατα προερχόμενη από ένα άλυτο οιδιπόδειο σύμπλεγμα οργή του προς το γυναικείο φύλο. Ανετος, χαμογελαστός, προφανώς έμπειρος εργάτης του Χόλιγουντ και κάθε άλλο παρά δήθεν, δεν βάζει γλώσσα μέσα του...
Για τη συνεργασία του με τον Ταραντίνο: «Ηταν μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και τρομερά διασκεδαστική εμπειρία. Ξέρω ότι σκεφτόταν κι άλλους ηθοποιούς για το ρόλο, αλλά όταν με προσέγγισε δεν έχασα την ευκαιρία να του εξηγήσω γιατί θεωρούσα πως ήμουν ο καταλληλότερος... Οταν αρχίσαμε τις πρόβες δήλωσα: Θα δοκιμάσω κάποια πραγματικά εξωφρενικά άσχημα πράγματα, οπότε μη φοβηθείτε. Ο Κουέντιν απάντησε: Τέλεια, τέλεια! Ετσι πειραματίστηκα με ένα σωρό εκδοχές ώστε τελικά να καταλήξουμε κάπου. Ωστόσο, δεν πάψαμε στιγμή να συζητάμε και να ανταλλάσσουμε ιδέες. Μέχρι που, ξαφνικά, μια μέρα ο Κουέντιν με ρώτησε: Σου έτυχε ποτέ να δουλέψεις ένα ρόλο για τον οποίο επέλεξες μια αφετηρία και έναν προορισμό αλλά τελικά ο σκηνοθέτης σε έπεισε να πας εκεί όπου δεν είχες φανταστεί; Κατάλαβα πως προσπαθούσε να με προετοιμάσει για κάτι διαφορετικό... Αλλες φορές με άφηνε να κάνω του κεφαλιού μου. Για παράδειγμα, ενώ γυρίζαμε τη σκηνή που καθόμαστε με τα κορίτσια στη βεράντα του μπαρ κι εγώ μιλάω στην ηρωίδα που ερμηνεύει η Βανέσα Φερλίτο, αισθάνθηκα ξαφνικά να βαριέμαι, οπότε άρχισα να μιμούμαι τον Τζον Γουέιν. Και πάνω που πίστευα πως ο Κουέντιν θα με διακόψει σταματώντας το γύρισμα τσατισμένος, με διέκοψε για να με παροτρύνει: Κάνε τον Τζον Γουέιν! Αντε...! Τώρα κάνε τον Μάρλον Μπράντο. Κάνε Μπράντο! Ημασταν ανεξέλεγκτοι. Τότε κατάλαβα πόσο του αρέσουν οι πειραματισμοί! Του αρέσουν όσο και σ' εμένα. Πώς μπορείς να μην τον αγαπάς γι αυτό; Γυρίζουμε μια σκηνή. Αν δεν σου αρέσει, μπορείς να την πετάξεις. Αν σου αρέσει, τη συμπεριλαμβάνεις στην ταινία. Ποιος ξέρει;... Ο Κουέντιν είναι έξω καρδιά. Ιδιαίτερα αν είσαι ειλικρινής και ανοιχτός μαζί του. Είναι πραγματικά μοναδικός. Δεν μπορείς καν να φανταστείς το εύρος των κινηματογραφικών του γνώσεων. Οταν λοιπόν μου πρότεινε το ρόλο δέχτηκα χωρίς να το πολυσκεφτώ. Θα έχανα την ευκαιρία να δουλέψω με τον Ταραντίνο; Τι καλύτερο είχα να κάνω; Να πάω να παίξω γκολφ;»
Για τις επικίνδυνες σκηνές: «Εξαρτάται τι θεωρείς επικίνδυνες σκηνές. Το να οδηγείς ένα γρήγορο αυτοκίνητο δεν το θεωρώ επικίνδυνο. Ούτε το να ρίχνεις μπουνιές. Οταν βέβαια είσαι αυτός που τις τρώει, δεν είναι ό,τι πιο εύκολο ή ευχάριστο. Γιατί αυτός που τις τρώει πρέπει να πείσει πως πέφτει πραγματικό ξύλο. Τα γυρίσματα μιας τέτοιας σκηνής μπορεί να διαρκέσουν μια ολόκληρη μέρα, αλλά και πάλι δεν θεωρώ ότι είναι τόσο επικίνδυνη ώστε να χρειάζεσαι αντικαταστάτη... Οταν πρωτοξεκίνησα σ' αυτή τη δουλειά έπρεπε να μπορείς να τα κάνεις όλα μόνος σου: να καβαλάς άλογα, να πηδάς πάνω σε εν κινήσει βαγόνια ή κάτω από άλογα που κάλπαζαν. Τότε, το να γυρίζεις μόνος σου τις επικίνδυνες σκηνές σού έδινε περισσότερη αξία. Διπλάσια από το να είσαι μόνο ηθοποιός ή μόνο κασκαντέρ. Εβρισκες πολύ πιο εύκολα δουλειά. Αργότερα, έμαθα να οδηγώ και αυτοκίνητα και να τα οδηγώ πραγματικά γρήγορα. Ετσι άρχισα να συμμετέχω σε αγώνες αυτοκινήτων όταν ήμουν ακόμα πιτσιρικάς. Κέρδισα έξι εθνικά και ένα διεθνές πρωτάθλημα. Σκέφτηκα σοβαρά να γίνω επαγγελματίας οδηγός. Τελικά όμως ασχολήθηκα με το μπέιζμπολ και δούλευα ως ηθοποιός για να βγάζω το χαρτζιλίκι μου.»
(Μέχρι που ένας σοβαρός τραυματισμός στον ώμο τον ανάγκασε να εγκαταλείψει τον αθλητισμό και να γίνει επαγγελματίας ηθοποιός.)
Για το ενδεχόμενο ριμέικ του κλασικού Απόδραση από τη Νέα Υόρκη: «Είναι αστείο αλλά υπάρχει ένα ριμέικ σχεδόν για καθεμία από τις ταινίες μου. Εχουν κάνει διασκευές στα περισσότερα από τα φιλμ που γύρισα για την Disney, όπως το The Computer Wore Tennis Shoes. Πήραν το Stargate και το έκαναν τηλεοπτική σειρά. Πήραν το Backdraft και το έκαναν reality show. Ετοιμάζονται να διασκευάσουν το The Thing και, ναι, έχουν βάλει μπροστά τη διασκευή του Απόδραση από τη Νέα Υόρκη. Ποιος ενδιαφέρεται για το πώς αισθάνομαι εγώ για όλα αυτά; Κανείς. Περίμενε όμως να δεις τι θα γίνει αν φτάσουν στα αυτιά του stuntman Μάικ!» (γελάει)
