Ρόμπερτ Ντάουνι Τζ.: Κατ' αρχάς, σε μια μάχη με όπλα ο Γουάτσον φέρει πάντα όπλο. Αντίθετα με τον Χολμς που για πολλούς και διάφορους λόγους δεν φέρει όπλο ποτέ. Η αιτία αυτής της συνήθειάς του μπορεί να σημαίνει κάτι, με το οποίο όμως ασχολούμαστε αργότερα στην ταινία.

Τέλος πάντων, όπως συμβαίνει στις καλές νουάρ ντετέκτιβ ιστορίες, η υπόθεση που νομίζουμε ότι προσπαθούμε να λύσουμε και η υπόθεση που βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη κατά κάποιο τρόπο μπλέκονται μεταξύ τους. Βρεθήκαμε λοιπόν σε ένα μέρος όπου συλλέξαμε αρκετές ενδιαφέρουσες πληροφορίες, αλλά διάφοροι τύποι δεν μας θέλουν εκεί, ανάμεσα τους και αυτός ο θεόρατος σημαδεμένος «κύριος» που μόλις είδατε και λέγεται Ντρέτζερ.

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι αρχικά αυτός τρέχει να γλιτώσει από εμάς. Δεν μπορώ όμως να σας αποκαλύψω το γιατί (γελάει). Μετά όταν κυνηγιόμαστε στα ναυπηγεία ο Γουάτσον καταφθάνει αργοπορημένος. Και πάλι δεν μπορώ να σας πω το γιατί (ξαναγελάει).

Στο εν λόγω γύρισμα, συμμετείχαν ελάχιστα οι κασκαντέρ σας;

Τζουντ Λο: Για να είμαστε ειλικρινείς, μας επιτρέπουν να γυρίζουμε οι ίδιοι τις σκηνές δράσης πολύ συχνά σε αυτή την ταινία. Ισως επειδή δεν είναι τόσο επικίνδυνες ώστε να απειλείται η ζωή μας. Αν και ο Ρόμπερτ «έφαγε» χώμα τις προάλλες?

Ρόμπερτ Ντάουνι Τζ.: Ναι! Πραγματικά λιποθύμησα. Ξανασυναντήθηκα με τους νεκρούς παππούδες μου. Τους είδα όλους. Πάντως ήταν δικό μου το λάθος γιατί δεν μπλόκαρα σωστά μια μπουνιά. Σκεφτόμουν τη χορογραφία της σκηνής. Αν πάντως ο Ρόμπερτ Μαϊλέτ (που ενσαρκώνει τον Ντρέτζερ) είχε βάλει όλη του τη δύναμη, αυτήν τη στιγμή ο Τζουντ θα μου κράταγε τώρα όρθιο το κεφάλι. Δεν θα μπορούσα μόνος μου. Τόσο δύσκολα ήταν τα πράγματα...

Τζουντ Λο: Οταν έχεις ήδη συμμετάσχει σε ταινίες με λίγη ή πολλή δράση πάντα επιθυμείς, την επόμενη φορά που θα σου δοθεί η ευκαιρία για κάτι ανάλογο, να τολμήσεις περισσότερα πράγματα. Και το να δουλεύεις με ανθρώπους σαν τον Γκάι και τον Ρόμπερτ, που έχουν σπρώξει τη δράση σε ξεχωριστά σύμπαντα, βρίσκεσαι διαρκώς σε εγρήγορση. Στο σινεμά του σήμερα είναι σημαντικό να προσπαθείς να ανακαλύψεις από την αρχή αυτό το στοιχείο του φιλμ, να βρίσκεις τρόπους να το κάνεις φρέσκο, σοκαριστικό και διασκεδαστικό.

Πόσο κοντινή είναι η αλά Γκάι Ρίτσι κινηματογραφική σχέση μεταξύ Σέρλοκ και Γουάτσον με την αντίστοιχη, πρωτότυπη, λογοτεχνική αλά σερ Αρθουρ Κόναν Ντόιλ;

Τζουντ Λο: Απλά, ανεβάσαμε λίγο την ένταση στη σχέση τους. Δεν εφηύραμε κάτι καινούριο, κάτι που δεν υπήρχε ήδη στα βιβλία. Δεν θα έλεγα λοιπόν ότι η σχέση τους στην ταινία αποτελεί μια μοντέρνα εκδοχή ή μια καινούρια ερμηνεία. Φυσικά και ο ένας φυλάει τα νώτα του άλλου. Φυσικά και δουλεύουν μαζί σαν συνεργάτες. Ταυτόχρονα όμως είναι εκκεντρικοί συγκάτοικοι και αταίριαστο ζευγάρι.

Πρέπει ο ένας να υπομένει τις ακραίες, παράξενες συνήθειες του άλλου.

Ρόμπερτ Ντάουνι Τζ.: Για να είμαστε ακριβείς, επιστρέψαμε στα βιβλία για να ανακαλύψουμε εκ νέου τη σχέση τους. Στην εποχή μας έχουν προηγηθεί τόσο πολλές εκδοχές τους που έχουμε ξεχάσει ποιοι και πώς ακριβώς ήταν στα πρωτότυπα βιβλία. Ο Γουάτσον για παράδειγμα, στις ταινίες με πρωταγωνιστή τον Μπάζιλ Ράθμπον, δείχνει, ιδιαίτερα αφελής... Αν κοιτάξετε το «Ενα παράξενο ζευγάρι» του Νιλ Σάιμον και το «Οι δύο ληστές» («ή το Ο φίλος μου και εγώ», παρεμβαίνει ο Λο), θα συνειδητοποιήσετε πως είναι πολλές οι ταινίες και οι τηλεοπτικές σειρές που εξερευνούν διαφορετικές πτυχές της δυναμικής που ο Ντόιλ καθιέρωσε πρώτος τον 19ο αιώνα.

Αυτή είναι η αλήθεια. Οπότε ήταν συναρπαστικό για εμάς να επιστρέψουμε στο πρωτότυπο υλικό και με χαρά να ανακαλύψουμε από την αρχή ότι η σχέση του Σέρλοκ και του Γουάτσον δεν είναι ασπρόμαυρη. Λειτουργούν καλύτερα όταν λειτουργούν μαζί, ως ομάδα. Και μπορεί η συγκατοίκηση δύο ανδρών να ποτίστηκε με υπονοούμενα από τη μετα-μοντέρνα ψυχολογία της ποπ κουλτούρας, αλλά ήταν απολύτως φυσιολογικό για δύο τύπους να συζούν τότε, αφού ήταν μια κατάσταση που προέκυψε από ανάγκη.

Από αυτή την περίπλοκη σχέση προκύπτει κάθε είδους περιπέτεια και κωμωδία. Υπάρχει επίσης πολύ φιλμ νουάρ στην ταινία μας. Ιδιαίτερα αν λάβεις υπόψη ότι ο Γουότσον γίνεται ο αφηγητής όπως συνέβαινε στα βιβλία του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Εξάλλου ξέρουμε τι θέλουμε να βλέπουμε στο σινεμά.

Και γνωρίζουμε πολύ καλά τις ταινίες ανδρικής φιλίας (buddy movies) και τα είδη των σκηνών που μας ενέπνευσαν. Οπότε αυτή ήταν η πρόκληση. Να συναγωνιστούμε εκείνες τις ταινίες και σκηνές. Ολοι μας ανταποκριθήκαμε σε αυτή τη πρόκληση, έτσι ώστε η έως τώρα εμπειρία μας στη δημιουργία αυτής της ταινίας να είναι εξαιρετικά δημιουργική και ικανοποιητική.

Πόσο πιστοί είστε στην αναπαράσταση του βικτοριανού Λονδίνου;

Τζουντ Λο: Η εμφάνιση της ταινίας είναι πολύ αυθεντική - πολύ πιστή στην ατμόσφαιρα του βικτοριανού Λονδίνου. Επίσης το συνταίριασμα του Γκάι Ρίτσι με τον Φιλίπ (Ρουσελότ - διευθυντή φωτογραφίας των ταινιών «Βασίλισσα Μαργκό», «Συνέντευξη με έναν βρικόλακα» και «Big fish») αποδείχθηκε ιδιαίτερα γόνιμο, καθώς ο ένας συμπληρώνει τον άλλο.

Νομίζω ότι ήρθαμε σε αυτή την ταινία κουβαλώντας την έως τώρα εμπειρία μας και ταυτόχρονα τις επιθυμίες μας για τον Σέρλοκ Χολμς. O Γκάι έφερε σίγουρα μαζί του ένα ιδιοφυές μυαλό σεναριογράφου που είναι ικανό να κουρδίσει στην εντέλεια ένα σενάριο που δεν είναι δικό του, όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Εφερε επίσης, το χαρακτηριστικό οπτικό στιλ του, που πραγματικά δίνει ενέργεια σε ένα φιλμ που διαφορετικά θα μπορούσε να είναι ακαδημαϊκό, παλιομοδίτικο και συνοφρυωμένο.

Ρόμπερτ Ντάουνι Τζ.: Αν θέλεις τη γνώμη μου η βικτοριανή εποχή ήταν απίστευτα μοντέρνα, σε τέτοιο βαθμό που χρειάστηκε να χαμηλώσουμε λίγο τους τόνους της έτσι ώστε να μη μοιάζει τόσο μοντέρνα όσο ήταν στην πραγματικότητα. Είναι εκπληκτικά τα επιτεύγματα που πραγματοποιήθηκαν στην επιστήμη και στη βιομηχανία τότε. Για παράδειγμα, βρέθηκαν μόνο μια ανάσα μακριά από την εφεύρεση του ραδιοφώνου.

Τζουντ Λο: Δεν προσπαθήσαμε να φτιάξουμε μια φανταχτερή βικτοριάνα έτσι ώστε να μοιάζει μοντέρνα. Αντίθετα η ίδια, η συγκεκριμένη εποχή, κάνει τα πάντα να μοιάζουν όμορφα, αυθεντικά, ουσιαστικά και πολυδιάστατα.

Πρόκειται επίσης για μια πολύ γνώριμη εποχή. Είναι αστείο, αλλά ο σύγχρονος κόσμος που εξερεύνησε ο Γκάι Ρίτσι σε κάποιες από τις προηγούμενες ταινίες του δεν διαφέρει πολύ από εκείνον του βικτοριανού Λονδίνου. Ακόμα και τώρα, υπάρχουν παμπ σε μερικές γειτονιές της πόλης, στις οποίες διατρέχεις το κίνδυνο να μαχαιρωθείς. Και πρέπει να είσαι έτοιμος να ελιχθείς και να γλιτώσεις από αυτό το ενδεχόμενο.

Ρίχνουμε λοιπόν φως και στη σκοτεινή πλευρά της. Τις προάλλες είχαμε όλη μέρα γύρισμα σε μια παλιά σκάλα. Κάποια στιγμή κάποιος φώναξε: «Εδώ σκότωσε ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης το πρώτο του θύμα». Αλήθεια! Εχουμε ξεχάσει ότι το παλιό Λονδίνο δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο παλιό...

Η ταινία θα διανεμηθεί με τον χαρακτηρισμό «Κατάλληλη από 13». Αυτό δεν σας ανάγκασε να αποφύγετε κάποιες από τις πιο αιχμηρές πτυχές των πρωτότυπων ιστοριών, όπως τον εθισμό του Χολμς στη μορφίνη;

Ρόμπερτ Ντάουνι Τζ.: Αν επιστρέψεις στα βιβλία θα καταλάβεις ότι ο Χολμς ήταν κάποιος που δεν δίσταζε απέναντι σε τίποτα, που απεχθανόταν τη βαρεμάρα και δεν μπορούσε να αντέξει τη ρουτίνα της καθημερινότητας.

Οχι κάποιος που δεν μπορούσε να ανταποκριθεί σε μια υπόθεση επειδή τύχαινε να είναι μαστουρωμένος. Αντίθετα, κατέφευγε σε αυτές τις ουσίες όταν δεν υπήρχε κάποια υπόθεση να λύσει. Μην ξεχνάτε πως εκείνη την εποχή η μορφίνη και αντίστοιχες ουσίες χρησιμοποιούνταν ευρέως. Ηταν πολύ εύκολο να τις προμηθευτείς.

Ο Γουάτσον, όντας γιατρός, συχνά διαφωνεί με τους «δασκάλους» που επιλέγει ο Σέρλοκ Χολμς για να διευρύνει τη συνείδηση και την πνευματική υγεία του. Το αστείο είναι πως αν πραγματικά μπεις στην πλούσια δυναμική αυτών των δύο χαρακτήρων και της σχέσης τους όλες οι περιφερειακές ιδιοτροπίες τους γίνονται σκόνη στον άνεμο. Γιατί αυτό που πραγματικά συμβαίνει μεταξύ τους είναι πολύ πιο ουσιώδες.

Trivia

*Εκτο μεγάλου μήκους εγχείρημα του Γκάι Ρίτσι, μετά το «εξάσφαιρο» ντεμπούτο του «Δύο καπνισμένες κάνες», τη διεστραμμένα διασκεδαστική «Αρπαχτή», με έναν αγνώριστο Μπραντ Πιτ, τα τραγελαφικά «Swept away» και «Revolver» και το αθόρυβο μεν, αξιοπρεπές δε, comeback του στο ξέφρενο σινεμά δράσης, το «RocknRolla».

*Εκτός από τα Ιστορικά Ναυπηγεία του Τσάθαμ, όπου ηθοποιοί και συνεργείο μετακόμισαν για 6 μέρες, πραγματοποίησε γυρίσματα και σε πολλά άλλα σημεία του Ηνωμένου Βασιλείου, όπως τα Βικτοριανά Ναυπηγεία του Λίβερπουλ, το Δημαρχείο του Μάντσεστερ, την κρύπτη της μεσαιωνικής, ανεγερμένης εν έτει 1123, εκκλησίας του Αγίου Βαρνάβα στο ανατολικό Λονδίνο και το Reform Club από όπου ο Φιλέας Φογκ ξεκίνησε το 80ήμερο ταξίδι του ανά τον κόσμο.

*Oλα τα εσωτερικά γυρίσματα έλαβαν χώρα, επί έναν μήνα, σε στούντιο της Νέας Υόρκης.

*Μία εκ των παραγωγών είναι η Σούζαν Ντάουνι - σύζυγος του Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, με την οποία γνωρίστηκαν στα γυρίσματα του Gothika.

*Αν και το κόστος του δεν έχει ανακοινωθεί επισήμως, υπολογίζεται γύρω στα 100 εκατομμύρια δολάρια.

*Oταν συναντήσαμε τους πρωταγωνιστές, διαπιστώσαμε πως ο Τζουντ είναι ενοχλητικά ωραιοπαθής αλλά εύστροφος, ενώ ο χειμαρρώδης στον λόγο του Ρόμπερτ μοιάζει να σκέπτεται διαρκώς και με πάθος.