Τα παλιά, πέτρινα σπίτια εκπέμπουν μια ιδιαίτερη γοητεία, λες και κρατάνε μέσα τους μυστικά και ιστορίες, σαν να ναι έτοιμα να διηγηθούν ένα παρελθόν μισοξεχασμένο... Το πατρικό σπίτι της οικογένειας Ιωακείμ στο νομό Ευρυτανίας, υπήρξε ανέκαθεν ένα καλό δείγμα της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής της περιοχής. Μνήμες και όνειρα έφεραν πίσω τον Διονύση Ιωακείμ με διάθεση να συντηρήσει το σπίτι των γονιών του, να το μεγαλώσει, να το «εκσυγχρονίσει». Οι συναντήσεις του με τον αρχιτέκτονα-διακοσμητή Γιάννη Ζαχαράκη, βαθύ γνώστη των απαιτήσεων της περιοχής, ήταν πολύ γόνιμες και αποδείχτηκε ότι οι συγκυρίες ευνοούν αυτούς που ακόμα ονειρεύονται, που κρύβουν μέσα τους πάθος... Ο πρωτομάστορας Κώστας Μαντζιούτας, πετράς από τους λίγους, ντόπια συνεργεία και η ζωγράφος Μαρία Μανουσέλη, η οποία ζωγράφισε εντυπωσιακά ταβάνια, δημιούργησαν ένα αχτύπητο team που για δυο χρόνια δούλευε υπομονετικά, ώστε το ανακαινισμένο σπίτι να πληροί τις υψηλότερες προδιαγραφές σε όλα τα επίπεδα. Το υφιστάμενο πέτρινο κτίσμα, ο περιβάλλων χώρος, η ντόπια αρχιτεκτονική παράδοση που δεν αρέσκεται στα πολλά στολίδια, ήταν οι καθοριστικές παράμετροι που διαμόρφωσαν την τελική εικόνα. Ως προς το εσωτερικό και το διακοσμητικό ύφος του, οι ιδιοκτήτες επιθυμούσαν έναν μεγάλο και φωτεινό χώρο με πλούσια χρώματα, λειτουργικό, ζεστό και θελκτικό για τους ίδιους αλλά και τους φίλους τους. Μεγάλη έμφαση δόθηκε στις οροφές. Τα παραδοσιακά ξύλινα ταβάνια βάφτηκαν με πατίνα και οι ξυλόγλυπτες ροζέτες ζωγραφίστηκαν προσεκτικά. Ενα εξαίρετης ομορφιάς παλιό ελληνικό σχέδιο κοσμεί το ταβάνι πάνω από την απόληξη της εσωτερικής σκάλας. Κάποιοι τοίχοι βάφτηκαν με τεχνοτροπία σε θερμές αποχρώσεις, ζεσταίνοντας τη λιθοδομή που διατηρήθηκε εμφανής στους περιμετρικούς τοίχους. Παλιά κιλίμια, δύο-τρία βαρύτιμα χαλιά της οικογένειας, ταφτάδες και πανιά μεταξωτά, κουρτίνες κεντημένες στο χέρι, floral με μονόχρωμες μουσελίνες ή λινές με μετάξι που πέφτουν απαλά από σιδερόβεργες, ζωηρόχρωμα ρόμαν στα παράθυρα αλλά και άφθονα μαξιλαράκια έντυσαν το σπίτι. προβολείς στραμμένοι προς την ξύλινη στέγη, ιταλικές σφυρήλατες απλίκες και επιτραπέζιες λάμπες φωτίζουν επιλεγμένα σημεία, ζωηρεύοντας τις ματιέρες της πέτρας και των ξύλων. Ενα σπίτι κοινωνικό, με έντονο ταμπεραμέντο, ιδανικό για να χαρεί κανείς τις τέσσερις εποχές στο βουνό.