Στο Βραχνί, ένα μικρό αλλά ιστορικό χωριό κοντά στα Καλάβρυτα, τα σπίτια σκαρφαλώνουν αμφιθεατρικά στις απότομες πλαγιές του βουνού, σαν να «συναγωνίζονται» ποιο θα πρωτοπιάσει την καλύτερη θέση για να απολαύσει το μοναδικό τοπίο της κοιλάδας που απλώνεται από κάτω. Ο χρόνος έχει αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια του στα περισσότερα από αυτά, που συνήθως ανοίγουν τις πόρτες τους για να προϋπαντήσουν τους ιδιοκτήτες τους το καλοκαίρι. Σε ένα φυσικό μπαλκόνι από γρανίτη, στο πιο ψηλό σημείο του χωριού, μια οικογένεια από την Πάτρα «επένδυσε» τα όνειρά της για μια εξοχική κατοικία. Η ιδιαίτερη αδυναμία των μελών της για την ίδια τη ζωή στο βουνό, καθώς και για τα χειμερινά σπορ, βρήκε την απόλυτη έκφρασή της εδώ. Το χιονοδρομικό κέντρο βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά, περιμένοντας τους απανταχού λάτρεις του είδους να το επισκεφτούν. Μορφολογικά το σπίτι «εμπνέεται» από την κλασική εικόνα ενός σαλέ, χωρίς όμως τίποτε εξεζητημένο και πάντοτε υπηρετώντας μια βαθιά αρμονική σχέση σεβασμού προς το φυσικό περιβάλλον, που θυμίζει έντονα αλπικό τοπίο με τα έλατα και τους βράχους. Η κατασκευή του σπιτιού ολοκληρώθηκε πριν από μια δεκαετία. Αρχικά υπήρχε η σκέψη να αγοραστεί ένα ξύλινο, φινλανδικού τύπου, σπίτι. Τελικά επικράτησε η άποψη της δημιουργίας ενός σαλέ, με υλικά που θα ανταποκρίνονταν στις ιδιαιτερότητες της περιοχής. Ετοιμα δομικά στοιχεία (YTONG) και ξύλο πιτς πάιν «συνεργάστηκαν» στην κατασκευή της βάσης, όπου στηρίχτηκε η στέγη με τις μεγάλες κλίσεις, αφήνοντας χώρο για ένα άνετο τριγωνικό πατάρι στο οποίο διαμορφώθηκαν δύο κρεβατοκάμαρες, ένα χολ κι ένα μπάνιο. Το πατάρι δε σκεπάζει όλο το ισόγειο, αλλά αφήνει ελεύθερο να «αναπνεύσει» ένα μεγάλο τμήμα του πάνω από το τζάκι και το καθιστικό, προσδίδοντας την αίσθηση του μεγάλου και του άνετου, σε ένα ουσιαστικά μικρό living room. Η απέριττη ομορφιά χαρακτηρίζει έπιπλα και διακοσμητικά. Το ξύλο είναι παντού, ενώ το σκι αποτελεί το βασικό πυρήνα της διακοσμητικής θεματολογίας. Βεράντες, έτοιμες να απαθανατίσουν εικόνες μοναδικής φυσικής ομορφιάς, «αγκαλιάζουν» το σπίτι, με πιο εντυπωσιακή την μπροστινή που ξεχωρίζει για το ξύλινο «κατάστρωμα» και την ευρύχωρη επιφάνειά της. Στον ιδιαίτερα φροντισμένο κήπο πρωταγωνιστούν θάμνοι, κισσοί, καστανιές και καρυδιές. Οι ατέλειωτες ώρες προσωπικής εργασίας των ιδιοκτητών σε συνδυασμό με την ξεχωριστή αισθητική τους, δικαιώθηκαν με τη δημιουργία αυτού του πραγματικού καταφυγίου, που στέκεται αγέρωχο ανάμεσα στα βαθυπράσινα έλατα του Χελμού, με το πρόσωπο στραμμένο στο βαθυκόκκινο φως του ηλιοβασιλέματος.