Μπορεί να συμβεί στον καθένα όσο καλά κι αν μαγειρεύει, ίσως όμως οι ερωτευμένοι -είναι και Άνοιξη- και οι αφηρημένοι ανήκουν στις ομάδες υψηλότερου κινδύνου: τα φαγητά γίνονται φλαμπέ όχι τα τηγάνια και τα κατσαρολικά. Αυτά είναι φτιαγμένα για να χρησιμοποιούνται κανονικά, ποτέ μόνα τους φλεγόμενα αλά Hindenburg, γιατί τότε η κάπνα μπορεί να μυρίσει και… (ανάλογη με το γερμανικό αερόπλοιο) καταστροφή!
Η πιο απλή ή αν θέλετε, συνήθης περίπτωση ανάφλεξης υλικού στην κουζίνα είναι του λαδιού. Λίγο να ξεχαστεί κανείς εκεί που αρχίζει και καπνίζει και νάτο πετιέται. Μια φλόγα ξεμυτάει από το σκεύος και μετά φουντώνει ολόκληρο. Τί κάνουμε τότε;
1ον - ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ KAI ΠΟΤΕ, ΜΑ ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ ΝΕΡΟ!
2ον - ΣΒΗΝΟΥΜΕ ΤΗ ΦΩΤΙΑ.
ΠΩΣ;
Η πιο απλή κίνηση
Κλείνουμε την παροχή θερμότητας, ηλεκτρικό ή γκάζι και βάζουμε αμέσως πάνω στο φλεγόμενο σκεύος ένα καπάκι, κατά προτίμηση μεταλλικό. Δεν πειράζει αν είναι μεγαλύτερο, το θέμα είναι να σκεπάζει την φλεγόμενη επιφάνεια ώστε να μην τροφοδοτείται η φωτιά με οξυγόνο.
Η χρήση αλατιού ή σόδας
Το αλάτι που χρησιμοποιούμε στο μαγείρεμα και η μαγειρική σόδα (σκόνη, όχι υγρό) μπορούν να σβήσουν τη φωτιά, αν τα ρίξουμε στο σκεύος σε μεγάλη ποσότητα, τόση που να υπερκαλύψουν την επιφάνεια. Ωστόσο, η λύση αυτή παρότι αποτελεσματική, είναι πιο δύσκολο να εφαρμοστεί, γιατί α) δεν είναι σίγουρο ότι έχουμε δίπλα μας τόσο αλάτι β) χρειάζεται αρκετή προσοχή για να μην καούμε, επιχειρώντας το.
Ο πυροσβεστήρας ξηράς κόνεως
Είναι το πιο αποτελεσματικό εργαλείο και καλό είναι να υπάρχει ένας μικρός χημικός πυροσβεστήρας ξηράς κόνεως στην κουζίνα. Η λεπτή σκόνη που βγάζει σκεπάζει τη φωτιά και την σβήνει αμέσως. Βεβαίως, μετά απαιτείται ένα σούπερ επιμελές καθάρισμα για να μην μείνουν τα χημικά στην κουζίνα.
Αν αγοράσετε, πρέπει να ξέρετε ότι υπάρχουν διάφοροι τύποι πυροσβεστήρων. Η κατηγορία Β είναι για εύφλεκτα υγρά, στα οποία συμπεριλαμβάνονται τα λίπη και έλαια. Στα εστιατόρια και στις επαγγελματικές κουζίνες χρησιμοποιείται η κατηγορία Κ, επειδή ο αχνός που παράγεται είναι λεπτός και αποτρέπει το πιτσίλισμα των λιπών και την αναζοπύρωση της φωτιάς.
H βρεγμένη και καλά στυμμένη πετσέτα
Είναι η περίπτωση του βίντεο. Χρειάζεται ωστόσο, προσοχή καθώς την εφαρμόζετε και καλύτερα είναι να φοράτε κατάλληλα γάντια.
ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
Ποτέ, μα ποτέ μην ρίξετε νερό σε μια φωτιά που προκλήθηκε από λιπαρή ουσία (λάδι, βούτυρο, οποιοδήποτε λίπος), επειδή αυτό θα λειτουργήσει σαν εκρηκτικό και η λιπαρή ουσία θα πεταχτεί πυροδοτώντας το σκεύος. Επίσης, ΠΟΤΕ μην μεταφέρετε το ‘χίντενμπουργκ- σκεύος’. Η μετακίνησή του μπορεί να συμβάλει στην διάδοση της φωτιάς, πράγμα παντελώς ανεπιθύμητο.
Τέλος, επειδή ως γνωστόν είναι καλύτερα να προλαμβάνεις παρά να θεραπεύεις, το σοφότερο από κάθε άποψη είναι να μην καίει οποιαδήποτε λιπαρή ουσία στην μοναξιά της, όπερ δεν απουσιάζουμε ποτέ όταν το λάδι ζεσταίνεται μέσα στο σκεύος.
Για περισσότερες συνταγές αλά Pandespani πατήστε εδώ
