Πόσο πιθανόν είναι όταν ταιριάζουν τα χρώματα των υλικών, αυτά να δέσουν και γευστικά δίνοντας ένα αρμονικό, νόστιμο και φυσικά ενδιαφέρον αποτέλεσμα;

O Alberto Burri «άρχισε να ζωγραφίζει το 1944, όντας αιχμάλωτος των αμερικανών στο Texas και δέκα χρόνια αργότερα κέρδισε τη διεθνή αναγνώριση με πίνακες που για πρώτη ύλη τους είχαν κουρελιασμένες λινάτσες». Ο αυτοδίδακτος Burri που εγκατέλειψε την ιατρική επιστήμη για να αφοσιωθεί στην τέχνη, παρουσίασε το 1994 «στην Εθνική Πινακοθήκη, στην έκθεση ‘Πολύπτυχο των Αθηνών: Αρχιτεκτονική και κάκτος’…δέκα πίνακες διαστάσεων 360Χ250 εκ., ζωγραφισμένους με ακρυλικά σε cellotex –ένα μίγμα από σκόνη πριονιδιών και πεπιεσμένου ξύλου- φέρνοντας στο επίκεντρο τη μεγαλοπρέπεια και την καθαρότητα της μινιμαλιστικής φόρμας. … Μόνο στο δέκατο έργο της σειράς ξεφεύγει από την προσέγγιση του ελαχίστου και γεμίζει το τελάρο του με πολύχρωμες και πλακάτες οργανικές φόρμες σε κίνηση, που ανακαλούν την ενότητα ‘Sestante’ (‘Γωνιόμετρο’) του 1982..» (Mπία Παπαδοπούλου, Art Magazine, τ.6/1994).

Με την έμπνευση αναρχική και στα σουρεάλ κέφια της, να επηρεάζεται από την τέχνη του Alberto Burri απ’ τη μια και τις έγχρωμες αξονικές τομογραφίες απ’ την άλλη -τί άλλο θα συμβεί στο μέλλον αδυνατώ να προβλέψω-, συνδυάστηκαν τρία υλικά με το συκώτι: οι πράσινες πιπεριές, το πορτοκάλι και τα εύθραυστα ολόκληρα κόκκινα πιπέρια, όλα ν’ αρχίζουν από ‘π’, ωστόσο εντελώς διαφορετικά σε γεύση, χρώμα και υφή. Το συκώτι με τον γνωστό πλούσιο και κάπως κρεμώδη χαρακτήρα του δένει –ως γνωστόν- ωραιότατα με την γλύκα του πορτοκαλιού αλλά η αντίθεση με την σχεδόν υπόπικρη ένταση της τραγανής πράσινης πιπεριάς είναι αυτή που προσδίδει στο σύνολο άποψη και έναν τόνο αιχμής στη συνταγή. Το κόκκινο πιπέρι επιπλέον, που δεν καίει, προσθέτει ένα ακόμη πόντο στην υφή, αφού έχει πρώτα ενισχύσει με το άρωμά του την μαρινάδα. Αν το συκώτι ανήκει στην κατηγορία των αγαπημένων σας (και όχι στα φαγητά ‘μη, τζιζ, α-πα-πα’), προτείνω να την δοκιμάσετε.

Προετοιμασία: 10-15 λεπτά κι άλλα 10 το μαγείρεμα. Κόψτε τις πιπεριές και στύψτε το πορτοκάλι όσο το συκώτι μαρινάρεται. Εύκολη και γρήγορη συνταγή.

Υλικά (για 4 άτομα)
3-4 φέτες συκώτι μοσχαρίσιο (ανάλογα με το μέγεθος)
1,5 φλ. γάλα
3 μεσαίες πιπεριές πράσινες κομμένες σε λεπτές ροδέλες
2 κ.γ. κόκκινο πιπέρι ολόκληρο
ξύσμα σε μπαστουνάκια (Julienne) και χυμός από 1 1/2 πορτοκάλι
6 κ.σ. ελαιόλαδο
αλάτι, φρεσκοτριμένο πιπέρι

Προετοιμάζετε το συκώτι: Το μαρινάρετε στο γάλα για 30 λεπτά, όπου έχετε προσθέσει το κόκκινο πιπέρι και το ξύσμα πορτοκαλιού. Το βγάζετε σε χάρτινη πετσέτα, το στεγνώνετε (αφήνοντας πιπέρια και ξύσμα που έχουν μείνει πάνω του) και το κόβετε σε κομμάτια 2-3 εκατ.
Κάνετε το ψήσιμο: Σε τηγάνι και μέτρια φωτιά ρίχνετε το μισό λάδι και προσθέτετε τις πιπεριές. Σοτάρετε για 3-4 λεπτά, ανακατεύοντας, να μαγειρευτούν, παραμένοντας όμως τραγανές. Ρίχνετε αλάτι, πιπέρι, αποσύρετε και μεταφέρετε σε πιάτο.

Στο ίδιο τηγάνι βάζετε το υπόλοιπο ελαιόλαδο και μόλις ζεσταθεί προσθέτετε τα κομμάτια του συκωτιού. Ψήνετε (μέτρια φωτιά) για 3 λεπτά περίπου ανακατεύοντας. Ρίχνετε το χυμό πορτοκαλιού, αλάτι και πιπέρι, ανεβάζετε τη φωτιά και ψήνετε για 1 λεπτό ακόμη.

Σερβίρισμα: Μοιράζετε τις πιπεριές στα πιάτα (ζεστά, ανάλογα και με την εποχή) και προσθέτετε πάνω τους τα κομμάτια από το συκώτι με τη σάλτσα.