ΑΠΟ ΤΗ ΣΙΣΣΥ ΜΕΝΕΓΑΤΟΥ

Ο Πάνος Σταθακόπουλος είναι μεγάλο «πειραχτήρι» στα καμαρίνια και δεν έχει καμία σχέση με το σοβαρό Κώστα, το φίλο του «Λάκη του γλυκούλη» που υποδύεται. Παιδί αγροτών, δούλεψε πολύ για να κάνει πράξη τα όνειρά του. Αυτόν τον καιρό ετοιμάζεται για την καινούργια μεταμόρφωσή του στην επιθεώρηση «Οι αγαπητικοί της βοσκοπούλας» του ΔΗΠΕΘΕ Λάρισας και σχεδιάζει τη φάρμα του στο χωριό του. Εκεί θέλει να γυρίσει. Κλείνει το μάτι στη ζωή και «ξορκίζει» το θάνατο με το χιούμορ. Άλλωστε, τον? έχει συναντήσει και του ξέφυγε. Γι’ αυτό αποφάσισε, όπως αποκάλυψε στο ΛΟΙΠΟΝ, κι έκανε τη διαθήκη του!

Στο «Λάκης ο γλυκούλης» ο Κώστας που υποδύεσαι πρόδωσε το φίλο του, τον Λάκη. Ο Πάνος έχει προδώσει φίλο του;

«Όχι. Ποτέ. Κι αν βρεθεί κάποιος, να βγει δημόσια να το πει».

Έχεις καλούς φίλους;

«Ναι, αλλά κι έχω προδοθεί από φίλους, γιατί είμαι ανοιχτό βιβλίο. Μόλις δω ότι ταιριάζει λίγο η χημεία μου με κάποιον, ενθουσιάζομαι και ανοίγομαι. Και όσο λέω ?την πάτησα, την άλλη φορά θα είμαι πιο προσεκτικός?, τόσο το ξανακάνω».

Ξέρουμε πολύ λίγα πράγματα για σένα. Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια;

«Είμαι από την Πελοπόννησο, από ένα χωριό της Αμαλιάδας δίπλα στην Αρχαία Ίλιδα, τον Άγιο Δημήτριο. Έχω μια μικρότερη αδερφή που τελείωσε δραματική σχολή και θεατρολογία και διδάσκει σε σχολεία κι έναν αδερφό μεγαλύτερο που είναι αστυνομικός. Κι εγώ, αν δεν είχα γίνει ηθοποιός, θα ήθελα να ήμουν ντετέκτιβ ή αστυνομικός επιθεωρητής, γιατί μου αρέσει το μυστήριο. Μεγαλώσαμε φτωχικά, σε αγροτική οικογένεια. Φαντάσου ότι μέχρι που πήγα στη Β΄ Δημοτικού δεν είχαμε ρεύμα στο χωριό. Έχω πάρει όμως και παίρνω πολλή αγάπη από τους γονείς μου και όλους τους συγγενείς μου. Κατεβαίνω συχνά στο χωριό, όπου έχουμε φάρμα με πολλά ζώα: γουρούνια, χήνες, φραγκόκοτες, μοσχάρια, κουνέλια, πρόβατα, κατσίκια, κι έναν κήπο με ωραία λουλούδια».

Σου αρέσει η αγροτική ζωή;

«Πάρα πολύ. Η αληθινή ζωή είναι εκεί. Στο χωριό. Σκέφτομαι κάποια στιγμή να επιστρέψω. Είναι όνειρο ζωής. Θα έρχομαι στην Αθήνα για κάποιο γκεστ. Ήδη με τον αδερφό μου συζητάμε τι θα κάνουμε με τη φάρμα. Έχω ασχοληθεί με όλες τις αγροτικές δουλειές».

Ξέρεις ότι όλο αυτό που ζεις, που σε ξέρει ο κόσμος και σε χτυπάει φιλικά στην πλάτη, είναι κάτι που κάνει τον κύκλο του?

«Ναι. Και ότι κάποια στιγμή κλείνει ο κύκλος».

Μπορείς να ζήσεις και χωρίς το θέατρο;

«Θα ήθελα να τα συνδυάσω κάποια στιγμή. Δηλαδή, αν μπορούσα να έχω την πολυτέλεια να επιλέγω ένα δυο πράγματα στη δουλειά μου και τα καλοκαίρια να είμαι στο χωριό, θα ήταν το ιδανικό. Δεν με φοβίζει η δουλειά. Όταν ήμουν στη δραματική σχολή, δούλεψα σε τυροπιτάδικο, σε είδη υγιεινής, στην Αιόλου, όπου πουλούσα σε πάγκο κάλτσες, μπρίκια? Τότε έμενα σε ένα υπόγειο στην Ιερεμίου Πατριάρχου πίσω από το ΙΚΑ της λεωφόρου Αλεξάνδρας και για να ανοίξω το παράθυρο ανέβαινα σε καρέκλα!».

Κι όμως, παρόλο που δεν έβλεπες τον ήλιο, έκανες όνειρα...

«Ναι, μέσα σε αυτό το σπίτι, παρόλο που ήταν τόσο κάτω από τη γη, έκανα όνειρα. Θυμάμαι μάλιστα μια φορά... ένα παιδί πήγε να πιάσει την μπάλα που έπεσε μέσα στο σπίτι και το έπιασα στον αέρα, καθώς πήγε να πηδήξει από το παράθυρο!».

Πιστεύεις ότι υπάρχουν ακόμα τόσο αγνοί άνθρωποι όπως ο Λάκης;

«Βεβαιότατα. Εγώ που έχω ζήσει στην επαρχία βλέπω ότι εκεί σχεδόν σε κάθε σπίτι υπάρχει κι ένας Λάκης. Γι’ αυτό τον λάτρεψαν αυτόν τον ήρωα. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με καλοσύνη».

Ο κόσμος θέλει να ελπίζει ότι μπορεί να νικήσει το καλό, γι’ αυτό, όπως μαθαίνω, ο «Λάκης ο γλυκούλης» θα δικαιωθεί...

«Αυτό δεν μπορώ να το αποκαλύψω, αλλά σκέφτομαι ότι καμιά φορά ναι μεν και την ελπίδα τη θέλουμε και το happy end, αλλά στη ζωή πρέπει να είμαστε και λίγο ρεαλιστές. Να περιμένουμε και το αντίθετο».

Θα ήθελες να παίξεις κάτι πολύ δραματικό στην τηλεόραση; Π.χ., ένα σχιζοφρενή δολοφόνο στον «Τρίτο Νόμο» του Πάνου Κοκκινόπουλου;

«Μακάρι! Από το στόμα σου και στου Πάνου Κοκκινόπουλου το αφτί. Λατρεύω τις δουλειές του και ζηλεύω ρόλους που έχουν παίξει συνάδελφοι στις σειρές του».

Ο Λάκης έχει πονέσει πολύ στη ζωή του. Εσύ;

«Ναι, πόνεσα πάρα πολύ με το θάνατο ενός πρώτου μου ξαδέλφου και ενός φίλου μου σε τροχαίο με μοτοσικλέτα. Θα σου αποκαλύψω και κάτι που το λέω για πρώτη φορά, που δεν το ξέρουν ούτε οι γονείς μου. Πριν από τρία χρόνια ταξίδευα από το χωριό μου προς την Αθήνα και ένα χιλιόμετρο πριν από τον Ισθμό της Κορίνθου μου συνέβη ένα τρομερό τρακάρισμα. Έσκασε το λάστιχο του αυτοκινήτου μου, χτύπησα στο τσιμεντένιο διάζωμα και έκανε δύο τούμπες το αυτοκίνητο! Διαλύθηκε, αλλά εγώ βγήκα χωρίς γρατσουνιά. Την επόμενη βδομάδα ήταν η γιορτή του αδερφού μου, αλλά δεν μπόρεσα να πάω στο χωριό. Τους είπα ότι είχα γυρίσματα και ότι πούλησα το αυτοκίνητο για να πάρω ένα άλλο».

Πιστεύεις ότι σώθηκες από θαύμα;

«Σίγουρα. Είχα φύλακα-άγγελο. Ένιωσα ότι τελειώνει η ζωή μου, ότι? φεύγω για αλλού. Πραγματικά είδα το θάνατό μου, αλλά τον ξεγέλασα και γύρισα πίσω γιατί το ήθελε ο Θεός. Έπειτα από αυτό που μου συνέβη αποφάσισα κι έκανα τη διαθήκη μου».

Και ίσως αυτό σε έκανε να εκτιμήσεις περισσότερο τις στιγμές...

«Ναι. Θέλω να είμαι ευτυχισμένος με αυτό που κάνω τώρα. Δεν προγραμματίζω ότι θα κάνω αυτό ή εκείνο. Μόνο να είναι γεμάτη η ψυχή μου θέλω και να βλέπω ευτυχισμένους τους δικούς μου ανθρώπους. Πάντα γελάω και κάνω χιούμορ».

Στην προσωπική σου ζωή είσαι καλά; Ερωτευμένος;

«Είμαι καλά. Έχω μια σχέση που με καλύπτει. Θέλω να ζω την κάθε στιγμή. Η ευτυχία βρίσκεται σε μικρά πράγματα και δεν πρέπει να τα αφήνουμε να μας φεύγουν. Η ζωή είναι μια υπερπαραγωγή και το μυστικό είναι να ζήσεις όλες τις σκηνές της, μικρές και μεγάλες, με το ίδιο πάθος. Εμένα μου αρέσει να τη ρουφάω τη ζωή. Να μη χάνω σταγόνα!».

Εδώ και δύο χρόνια ζεις την απόλυτη επιτυχία με το «Λάκης ο γλυκούλης». Αληθεύει ότι όταν στο σίριαλ πρόδωσες το φίλο σου, τον Λάκη, μια κυρία σε χαστούκισε στη μέση του δρόμου λέγοντάς σου «Δεν το περίμενα αυτό από εσένα»;

«Πού το έμαθες; Ναι, συνέβη! Τα έχασα. Σάστισα, αλλά συνήλθα γρήγορα. Τότε κατάλαβα πόσο ο κόσμος έχει ταυτιστεί με το ρόλο του Κώστα και πόσο τον πλήγωσε που καταπάτησε για λίγο τις αξίες του.

Δεν ενοχλήθηκα. Τον καταλαβαίνω τον κόσμο. Και στο Facebook με έβριζαν τότε που πρόδωσα τον Λάκη. Όμως, ο Κώστας κατάλαβε το σφάλμα του και ο Λάκης τον συγχώρεσε».