Μια πόλη που λέγεται Ισπανία

02.06.2010
Με την ευκαιρία της ισπανικής προεδρίας της Ε.Ε. ο SEACEX και η Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο «Αλέξανδρου Σούτσου» διοργανώνουν την έκθεση «Μια πόλη που λέγεται Ισπανία».

Με την ευκαιρία της ισπανικής προεδρίας της Ε.Ε. ο SEACEX και η Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο «Αλέξανδρου Σούτσου» διοργανώνουν την έκθεση «Μια πόλη που λέγεται Ισπανία». Σε μια λαμπρή εκδήλωση εγκαινίων είχαμε τη δυνατότητα να δούμε πριν από την επίσημη έναρξη της έκθεσης τα 80 έργα σύγχρονης ισπανικής αρχιτεκτονικής περισσότερων από 100 αναγνωρισμένων αρχιτεκτόνων. Με την επιμέλεια και το σχεδιασμό του Manuel Blanco, καθηγητή στη Σχολή Αρχιτεκτονικής του Πολυτεχνείου της Μαδρίτης, παρουσιάζεται το τοπίο της ισπανικής αρχιτεκτονικής στην πρώτη δεκαετία του αιώνα.

Αντικείμενο της έκθεσης τόσο ο στοχασμός πάνω στην εικόνα που δημιούργησε η ισπανική αρχιτεκτονική όσο και η επινόηση και κατανόηση των πιο κατάλληλων λύσεων για τις προκλήσεις που θέτει η νέα χιλιετία. Η Ισπανία παρουσιάζεται ως μια πολλαπλή πόλη, μεγάλη και ταυτόχρονα μικρή, ένα μείγμα από παραλιακές και ηπειρωτικές πόλεις, φτιαγμένη από ένα συνδυασμό διαφορετικών τρόπων σκέψης και ζωής, όπου τα κλασικότερα έργα σύγχρονης αρχιτεκτονικής συνδυάζονται με τις πιο πρωτοποριακές τάσεις.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας και η βασίλισσα της Ισπανίας Σοφία τίμησαν τα εγκαίνια με την παρουσία τους, προσδίδοντας το κύρος και τη σπουδαιότητα που τους αρμόζει. Σημαντικά πρόσωπα της πολιτικής σκηνής αλλά και των επιχειρήσεων έδωσαν το «παρών» και περιηγήθηκαν στους χώρους της έκθεσης, η οποία είχε στηθεί με τέτοιον τρόπο που θύμιζε αληθινή πόλη: κατοικίες, μουσεία, λιμάνια, πανεπιστήμια, στάδια, τράπεζες, γυμναστήρια, πάρκα, γραφεία και άλλα. Πρόκειται για κτίρια που έχουν ήδη καταστεί ορόσημα της εποχής τους και αρχιτεκτονικά έργα φημισμένων ή λιγότερο γνωστών αρχιτεκτόνων που αναμένεται να ακολουθήσουν και αυτά με τη σειρά τους. Τις εντυπώσεις «έκλεψαν» μακέτες από το σύγχρονο κλασικό πύργο του Carlos Ferrater (σ.σ.: έλαβε το πιο πρόσφατο Εθνικό Βραβείο Αρχιτεκτονικής) αλλά και το Mediatic του Ruiz Gell.