Εκεί παντρεύτηκε κι έγινε και μπαμπάς. Όσο ζούσε στο Λονδίνο, έκανε διάφορα επαγγέλματα, ακόμα και τον πωλητή της Chanel.
Ο Πουρσανίδης επέστρεψε μετά από τρία χρόνια και πρωταγωνιστεί στη σειρά «Κλεμμένα Όνειρα», ενώ μίλησε στο Down Town Κύπρου για την εμπειρία του στην Αγγλία.
«Ήμουν πωλητής στη Chanel, στα Harrods’s, στην Hermes, στην Bond street και πόρτα σε ένα μαγαζί. Έκανα πολλές δουλειές! Μετά πουλούσα εισιτήρια σε ένα σινεμά, έπειτα σε ένα café, όπου έφτιαχνα ποτά, καφέδες, ήμουν στον μπουφέ. Έκανα αρκετά».
Και συνεχίζει:
«Είχα βγει, θυμάμαι, ο καλύτερος πωλητής στη Chanel όπου δούλευα. Αυτό δεν είχε σχέση με την υποκριτική βέβαια, αλλά πήρα χαρά όταν πέτυχα κάτι».
------------------------------------------------
Διαβάστε ένα κομμάτι από τη συνέντευξη:
Γιατί «μηδένισες» και ξανάρχισες;
Εκείνη τη στιγμή δεν το είδα έτσι. Το έκανα επειδή είχα ανάγκη να το ζήσω. Έφυγα από την Ελλάδα και πήγα στην Αγγλία, άγνωστος μεταξύ αγνώστων. Δεν ήξερα κανέναν και τίποτα. Πρέπει, όμως, να σου πω ότι η αλλαγή είναι στο αίμα μου. Μου αρέσει να «μηδενίζω», να αλλάζω, να μη μένω στάσιμος. Δύσκολα μένω πολλά χρόνια σε δουλειές. Ακόμα και στην «Πολυκατοικία», όπου έμεινα 3 χρόνια, ήταν «κάπως» για μένα… Δεν το μετάνιωσα φυσικά, την αγάπησα πολύ αυτή τη δουλειά, αλλά συνήθως κάνω πολλά πράγματα και διαφορετικά. Το κάνω κυρίως για να αποδείξω πολλά στον εαυτό μου - ότι μπορώ να κάνω κι αυτό και το άλλο και το δίπλα. Ότι μπορώ να τα ξαναχτίσω όλα.
Και τι έκανες;
Άρχισα να ψάχνω ατζέντηδες και επαφές που είχα κάποτε, αλλά στην ουσία δεν βρήκα και έκανα άσχετες δουλειές για να έχω χρήματα και να εξασκήσω τη γλώσσα. Σιγά-σιγά μπήκα στα θεατρικά και στα κινηματογραφικά πράγματα και τώρα έχω στο βιογραφικό μου συνεργασίες με πολύ μεγάλους σκηνοθέτες και μια πολύ φημισμένη ατζέντη, η οποία με έχει αναλάβει και με προωθεί σε ξένες ταινίες και σειρές. Νιώθω πολύ τυχερός που έπαιξα στο «Icon» του Stephen Frears και στο “Spooks: The Greater Good” του Bharat Nalouri.
Η σύζυγός σου, η Κατερίνα, σε ώθησε να κάνεις αυτό το βήμα ή ήταν η φωνή της λογικής;
(γελάει). Όχι, όχι, με ώθησε εξ’ αρχής να φύγουμε. Άλλωστε, το ήθελε κι εκείνη και έκανε ένα νέο ξεκίνημα. Δούλεψε σε άσχετες δουλειές μέχρι να βρει αυτό που ήθελε να κάνει και να καταλήξει ότι θα γίνει ατζέντης, όπως είναι σήμερα.
Το παιδί ήρθε τυχαία στη ζωή σας;
Όχι, καθόλου! Το θέλαμε πολύ. Είμαστε πολλά χρόνια με την Κατερίνα, περάσαμε πολλά και φτάσαμε σε ένα σημείο να πούμε ότι τελικά ήμασταν έτοιμοι για ένα παιδί. Και το κάναμε.
Ο ερχομός του γιου σου, έπαιξε ρόλο στο να επισπεύσεις τον γυρισμό στην Ελλάδα;
Εννοείται αυτό! Το παιδί ήταν καταλύτης σε πολλά πράγματα. Και στο ότι γυρίσαμε πίσω, το κάναμε για τον μικρό γιατί θέλαμε να μεγαλώσει στην Ελλάδα. Χρειαζόμασταν τη στήριξη των γονιών μας και θέλαμε να είναι δίπλα στο παιδί.
Πώς θα τον ονομάσετε;
Δεν το έχουμε αποφασίσει ακόμα. Να μεγαλώσει λίγο πρώτα, να δούμε τι του ταιριάζει και θα αποφασίσουμε έπειτα.
