Το κομμάτι «Ο γυάλινος κόσμος» σε στίχους Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου και μουσική Απόστολου Καλδάρα τα λέει όλα...

Ποιος θα μου δώσει δύναμη
τον κόσμο αυτό ν’ αλλάξω,
να φτιάξω όμορφες καρδιές
μεγάλες και πονετικές,
τις σκάρτες να πετάξω;

Να σου δώσω μια να σπάσεις,
αχ βρε κόσμε γυάλινε,
και να φτιάξω μια καινούργια
κοινωνία άλληνε.

Κρυφό σχόλιο για την οικονομική κρίση; Μπορεί - πάντως όσο και να λατρεύουμε αυτό το κλασικό κομμάτι και τη φωνάρα του Καζαντζίδη, δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε: τι άλλο θα δούμε πια; Ας βελτιωθεί το σέρβις και τα κατεψυγμένα καλαμαράκια στις ελληνικές ταβέρνες .. και μετά θα αλλάξει και ο κόσμος και η άτιμη κοινωνία... !